Lady Red Dress (Past Series #1)

Chapter 52

"Kamusta tulog mo?"

Unang bungad sa akin ng kapatid ko. Napabusangot agad ako. Kakagising ko lang kasi halos hindi ako nakatulog ng maayos kagabi.

"I guess..."

"Heh! Manahimik ka, aga aga." Singhal ko dito.

"Chill. Nakatulog ka ba nang maayos?" Tanong nito sa akin.

"Mukha bang nakatulog?" Sambit ko dito. "Tignan mo nga mukha ko oh! Haggard! Bakit naman kasi hindi mo sinabi agad!" Naiinis na turan ko dito.

Natahimik siya dahil doon, tinitigan ko siya nang mabuti.

"Kind to tell me what the hell is happening?? Pamilya natin sila??? That Cassius! He's my brother??? C'mon tell me!" Frustrated na ani ko.

Hindi naman siya nakasagot kaya kinuha ko ang unan sa tabi ko at binato sa mukha niya.

Sapul..

"Ouch!'

"Ano ka? Multo? Hindi ka makausap, ano yan sino kausap ko kaluluwa mo?? Hello! Sagot sagot din!"

Kinamutan niya lang ako nang kilay niya saka siya umayos nang pagkakaupo sa gilid ng kama ko.

"They're our family." Paninumula niya.

"Yes, Cassius is our big brother."

So tama nga lahat. Dang! He's my brother! That's why he looks so familiar with that boy in my past.

"Hindi ko alam kung hanggang saan ang naalala mo, pero ang pamilyang nakita natin kahapon, sila ang lumigtas sa atin noon nung nangyari yung..." Tumingin siya sa akin.

Alam ko ang tinutukoy niya, hindi naman ako tanga para hindi malaman kung ano.

"But how did you know all of this??" I asked him.

"Cassius told me everything." He said.

Nangunot ang nuo ko. "You know him from the start??"

"Yes."

Napamaang ako.

Alam niya, tapos ako hindi. Tangina naman, all this time ba talaga???

"Why did you not tell me???"

He sighed. "He told me not to tell you that he is our brother. He wants to tell you himself."

Nanginginig man ang labi ko ngunit itinago ko nalang ang mga 'yon sa paraan ng pagkagat ng pang ibabang labi ko..

"Kahit na! Dapat man lang sinabi niyo o kaya nag bigay kayo nang hint! Hindi yung nagmumukha akong tanga!"

Hindi ko na napigilan ang sarili kong sumigaw sa kanya.

"Sinubukan ko Rein. Sinubukan kong sabihin sayo." Sinabi niya 'yon habang kalmado pa rin sa harap ko.

"Bakit? Bakit hanggang subok lang?? Dahil ba hindi ko sila naalala?? Dahil ba wala akong maalala that time?" Hindi ko na alam kung bakit tuloy tuloy ang paglabas ng kung ano ano sa mga labi ko.

"Hindi sa ganon Rein..." Hinawakan niya ang kamay ko.

"Hindi naman pala eh! Eh ano?"

"Calm down please... Sasabihin ko sayo kumalma ka lang..." He begged to me to calm my nerves.

And i did it.

"Your life is in danger that time at kahit ngayon, gusto ka niyang lapitan kaya gumawa siya nang paraan. He enrolled to your school para mabantayan ka. He always followed you. He cares about you. He's worried." Ani niya huminga siya nang malalim. "Yes... We have a contact. My life is in danger too Rein, that's why he cannot to say to you that he's your big brother at all."

Natahimik ako. Hindi ko alam kung saan kakapa nang sasabihin.

"But unexpected happened. That old man he kidnapped me. And Cassius knows about that. He tried to take me from that old man's hand but he didn't succeed. But something happened to you. Unexpected happened. You fall to downstairs on your school and bleeding to much."

Unting unti nag proseso lahat sa akin ang sinabi niya. Ito na naman ang pakiramdam na hindi maipaliwanag. Lumanghap ako ng hangin ng maramdaman ang pag iinit ng sulok nang mata ko. Sinubukan kong paypayan ang sarili ko.

"Rein..."

"T-thank you for telling me. B-but... Can you leave me alone?" I said.

"Sure, if that's what you want.." tumayo sa mula sa pagkakaupo at hinaplos ang ulo ko.

"Hindi ako ang mag sasabi sayo nang lahat, siya mismo." He said.

Hindi ako sumagot. Narinig ko nalang ang mga yapak niyang papalayo sa akin kasabay ng pagbukas at sarado nang pintuan.

Kasabay non ang pag buhos ng luhang pinipigilan ko kanina. Binuhos ko lahat ng gusto kong ilabas. Yinuko ko ang ulo ko sa mga tuhod ko at doon umiyak ng umiyak.

Hindi ko maintindihan kung bakit ito ang binigay mong mundo sa akin mom... Ang hirap mabuhay ng gan'to... Isama niyo nalang ako.

Nakalipas ang ilang minutong pag iyak ko ay tulalang nakatitig lamang ako sa kisame. Yakap ang isang unan at doon siniksik ang mukha.

Nakarinig ako nang pagkatok sa pintuan.

"Naya? Can i open this? I brought you a breakfast."

Hindi ako sumagot at pinikit ang mata. Pamilyar ang boses niya at alam ko na kung sino 'yon. Narinig ko nalang ang pagbukas at sarado nang pintuan at ang mga yapak ng isang tao na papalapit mismo sa gawi ko. Nagpanggap akong natutulog para malaman niyang wala siyang makakausap na matino ngayon.

"Naya?" He called me.

"Are you sleeping?"

Hindi, kunware lang.

"I just put your food in your table."

"Naya?" He called me again.

"Leave."

"Ohh you are awake, kain ka na po."

"Leave i said."

Nakasiksik pa rin ang pagmumukha ko sa unan at hindi siya pinag tuunan ng kahit anong tingin man lang.

"Cassius cook this for you..."

I sighed. "Just leave. Kaya kong kumain mag isa Cj, umalis ka na."

Yeah that's right. He's Cj. Isa pa 'yan at hindi ko maintindihan kung bakit andito. Pamilya ko din ba 'yan??? Hah! Tangina naloloka na ako.

I heard him sigh.

"Okeyy, just take your time... Eat your breakfast, may gamot din dyan galing sa kanya."

Hindi na ako sumagot at narinig ko nalang siyang umalis. Nang sumarado ang pinto at b
Bumangon agad ako at umupo. Tinignan ko pagkain na nasa side table ko lang. Amoy na amoy ko mula dito ang bango ng ulam.

At minsan parang hindi nakikisabay simura ko dahil tumunog naman 'yon isang pahiwatig na isang gutom na bulate ang nagugutom.

Tinigna ko muli ang pagkain bago inabit at kinuha. Tinikman ko isa isa ang nakaluto. Nagsimula na akong kumain. Masarap, hindi ko alam kung sino mas masaral mag luto ang kambal ko ba o itong si... Cassius.

Nakaramdam na agad ako ng kabusugan. Nakita ko ang pagkain ko na hindi man lang masyadong nakalahati at nilapag nalang 'yon sa side table ko. Nakita ko ang isang gamot at kinuha 'yon.

Binalik ko nalang ulit 'yon sa lalagyan niya at tumayo para pumunta sa cr. Inayos ko ang sarili ko at naghalf bath lang. Pagkatapos lahat non ay bumalik ako sa kama at nakitang wala na doon ang pagkain kanina. Ngunit mag sticky note naman sa tabi ng isang baso at may gamot sa gilid. Binasa ko 'yon..

Drink your medicine.

Cassius.