"ဝါး.....မိုက်လိုက်တာ...အကျယ်ကြီးပဲရော"
အရင်က သူ့အခန်းက အနည်းငယ်ရှုပ်ပွနေပေမဲ့ တစ်လတစ်ခါ နုငယ် လာလာရှင်းပေးတော့ အရာအားလုံးက သန့်ရှင်းပြောင်လက်နေသည်။
ရတီက တစ်ခန်းဝင်၊ တစ်ခန်းထွက် လိုက်စပ်စုနေသည်။
အရာအားလုံးက သဘောကျစွာနဲ့ "တဝါးဝါး" လုပ်နေရှာသည်။
အခန်းထဲ အိုက်စပ်စပ်ဖြစ်နေသဖြင့် ကိုသက်ငြိမ် အဲကွန်းကို ဖွင့်လိုက်သည်။
"မီးလေး...ဘာစားချင်လဲပြော"
"ဟင့်အင်း...မစားချင်ဘူး....တွေ့ချင်လို့လာတာ...အခုတွေ့လိုက်ရတော့ ကျေနပ်ပြီ"
ရတီဆီက မထင်မှတ်ထားသော စကားကြောင့် ကိုသက်ငြိမ် အရည်ပျော်ကြသွားသည်။
"လာမီးလေး ....ဦးဖေတို့ စကားသေချာပြောကြရအောင်"
ဟိုအခန်းကူး၊ ဒီအခန်းကူးလုပ်နေသော ရတီကို အိမ်ရှေ့ဆိုဖာဆီ ဆွဲခေါ်လာပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်လိုက်သည်။
"ဦးဖေကလည်း....ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ"
"မီးလေးက ငယ်သေးလို့ ဘာမဆို လုပ်ရဲကိုင်ရဲတယ်ဆိုပေမဲ့ ဦးဖေတို့အရွယ်က ဒီလိုမျိုး မဟုတ်တော့ဘူး..မီးလေးရဲ့။ ပြီးတော့လေ ဦးဖေတို့ အခု ဒီနေရာမှ ရပ်လိုက်ရင် မှီအုံးမယ်ထင်တာပဲ"
ရတီမျက်နှာတစ်ချက်တည်သွားကာ
"ဦးဖေကဘာကိုမှီသေးတယ်လို့ ပြောချင်တာလဲ"
"မီးလေးလည်း...သိရဲ့သားနဲ့ကွာ...ဦးဖေက မီးလေးမေမေရဲ့ ယောကျ်ားလေ"
"ဒီတော့...."
"ဒီတော့ ဦးဖေတို့ လူမှုအသိုင်းအဝိုင်းမှာ ဒါမျိုးက မဖြစ်သင့်ဘူးလေ...မီးလေးရဲ့"
"မီးလေးမေမေရဲ့ ယောကျ်ားဆိုပေမဲ့ မီးနဲ့ ဦးဖေက သွေးမတော်သားမစပ်လေ။ ဒါဆို ဦးဖေကို မီး မေးမယ်။ ဦးဖေ ဟိုနေ့က မီးကို ဘာလို့ နမ်းခဲ့တာလဲ။ ပြီးတော့ မနေ့ညကရော ဘာလို့မီးအပေါ် အဲလိုလုပ်ခဲ့တာလဲ...ဦးဖေကိုယ်တိုင်ကရော...မီးအပေါ်ဘာလို့အဲလိုတွေလုပ်ခဲ့တာလဲ။ မီး တစ်ခုတော့မေးမယ်။ ဟိုနေ့က မေးခွန်းပဲ..မီးမျက်လုံးကို သေချာကြည့်ပြီး ဖြေပေးပါ ဦးဖေ။ ဦးဖေ ကိုယ်တိုင်က အခု ဒီနေရာမှာ ရပ်လိုက်ချင်တာလား"
"အဲလို....မဟုတ်.....မဟုတ်ဘူးလေ"
"မီးဖက်က ဝန်ခံစရာတစ်ခုတော့ ရှိတယ်။ မီးမှာအခု complicated relationship နဲ့..ဦးဖေလည်း သိမှာပါ။ ပြီးတော့ အဲဘဲနဲ့လည်း အတူတူအိပ်ပြီးပြီ...ပြတ်ပြီးလားဆို အခုထိတော့ မပြတ်သေးဘူး...ဒါကို အခုကတည်းက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းမီးဖက်က ဝန်ခံထားတာ...ဒါပေမဲ့...ဦးဖေ....မီး..ဦးဖေကို ချစ်တယ်...... မီးကို ပြန်ချစ်ပေးပါလား.....ဦးဖေရယ်"
"မီးလေးရယ်..."
သူ့နဲ့ အသက်ထက်ဝက်မကကွာသည့်ကောင်မလေးတစ်ယောက်က သူ့ကို ချစ်ပါတယ်လို့ ဝန်ခံဖွင့်ဟနေတာ ကိုသက်ငြိမ် ဘယ်လို အသည်းမာနိုင်တော့ပါမလဲ။
"ဦးဖေလေ...ဦးဖေလည်း မီးလေးကို သဘောကျပါတယ်..ဒါပေမဲ့လေ..."
"ဒါပေမဲ့တွေ လုပ်မနေနဲ့တော့..ဦးဖေရာ...သတ္တိရှိပစ်လိုက်စမ်းပါ။ ဒီတော့ ဦးဖေရော၊ မီးရော တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဖွင့်ဟပြီးပြီဆိုတော့ မီးတို့ချစ်သူဖြစ်သွားပြီပေါ့နော်....ခစ်....ခစ်"
ရတီ အခုမှပြုံးရယ်နိုင်တော့သည်။
"မီးလေးမေမေသိရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ မီးလေးရဲ့"
"ဦးဖေကလည်း မေမေ မသိအောင်ခိုးတွေ့မှာပေါ့။ အိမ်မှာဆို တယောက်နဲ့တယောက် ခပ်တန်းတန်းပဲ နေကြမယ်လေ။ ပြီးတော့ တစ်ပတ် (၁)ခါ၊ (၂)ခါလောက် ဒီကွန်ဒိုမှာတွေ့ကြမှာပေါ့"
ရတီက ဆယ်ကျော်သက်အတွေးဆိုတော့ ရှည်ရှည်ဝေးဝေးတွေးမနေ။
သူမ ဖြစ်ချင်တာ၊ လိုချင်တာကိုသာ ဘွင်းဘွင်းရှင်းရှင်းပြောထုတ်တတ်သည်။
"အခုတော့...ဦးဖေရာ...မီးလေးကို ချစ်ပေးကွာ...မီး..ဦးဖေကို အရမ်းချစ်ချင်နေပြီ"
ဘဝမှာ သမားရိုးကျ ခပ်ရိုးရိုးသာဖြတ်သန်းလာခဲ့သော ကိုသက်ငြိမ်လည်း အခု ရတီနဲ့တွေ့မှ အရည်ပျော်ကာ သူမစေညွှန်အတိုင်း လိုက်ပါဆောင်ရွယ်နေမိတော့သည်။
နှစ်ဦးသဘောတူ ကာမအမိုက်မှောင်ထဲ ပျော်ပျော်ကြီး ခုန်ဆင်းချရန်အတွက်လည်း သဘောတူခဲ့ပြီးပြီ။
နောင်ဖြစ်မဲ့အကြောင်းအရာတွေကို အရှည်ကြီးမတွေးတော့။
ချစ်ရည်ရွှန်းတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ စိုက်ကြည့်နေသည့် ရတီကို ကိုသက်ငြိမ် အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေနှင့် တဝကြီးနမ်းချပစ်လိုက်တော့သည်။
