Ben 5 kardeşin ikincisiydim. Kendine güveni olmayan,içe kapanık,saf ve ailemin baskılarına boyun eğen biriydim.ailem biraz baskıcıydı bana göre o yüzden çocukluğum hiç istediğim gibi olmamıştı. Sürekli ailemin baskıları yüzünden oyun bile oynayamamıştım arkadaşlarımla.Ne zaman arkadaşlarımın yanına gitsem ailemin tepkisiyle karşı karşıya gelirdim.çocukluk nedir bilmedim.oysaki Rüyayla Ceren öyle miydi? Aileleri onlara karışmıyordu bile .karışmayı bırak mutlu oluyorlardı çocukları oynuyor diye.ben onları çok imrenirdim. Neden benim ailemde öyle değildi ki? işte bunu kabul edemiyordum.Kendi kuzenimde bile bu kadar kısıtlama yoktu.Nedense kısıtlamalarda baskılarda banaydı.ben bunlara katlanamıyordum özgürlüğüme çok düşkündüm.kimsenin bana karışmasını istemiyordum.her ne kadar daha 8 yaşında da olsam katlanamıyordum olanlara.ve çoğu zaman gizli gizli oynamaya giderdim arkadaşlarımla.Ailem beni görmesin diye elinden geleni yapardım.çünkü ailemden çok korkardım. Bana kızarlar ya da eve çağırırlar diye.hep arkadaşlarım gibi olmak isterdim. Onların hayatını yaşamak isterdim.Kendi hayatım bana göre değildi.O küçücük halimle neler neler düşlerdim o zamanlar .ha bi de hayal ettiklerim gerçek olsaydı dünyalar benim olurdu.....
