12.bölüm

29 2 0
                                    

Ablamdan  sonra o işyerinde fazla kalamamıştım. daha başka bi yerde işe başlamıştım.orda patronum bayandı. patronumuz inci hanım iyi biriydi ve de anlayışlı.onla çok iyi geçiniyorduk. Kısa süre içinde abla kardeş gibi olmuştuk onla.hatta ablamdan çok sevdiğim de söylenebilirdi.inci hanım bekardı.ama taktire değer biriydi.işine çok bağlıydı.belkide o sayede tek başına kimseye muhtaç olmadan işini kurabilmişti. İnci hanım  bana  çok yardımcı olmuştu.beni  anlamaya çalışıyordu.onun da başında öyle bi babası vardı. Ve o da aynı dertten muzdaripti.ama ne olursa olsun kendini kimseye ezdirmemişti.güçlü bi kadındı inci hanım.hayatı zorluklarla geçmiş ama asla pes etmemişti. Ben  ona bazen sürprizler yapar hediyeler verirdim.ona olan minnetimi bi şekilde ifade etmek isterdim.inci hanım da benim  kadar olmasada yine bi şeyler verirdi  bana .Bazı günler  suratım  asık olurdu.inci hanım bunu farkeder benle dertlesirdi.hatta bi keresinde   kafam karışık olduğu için bana İngilizce öğrenim kitabı vermişti.kafamı dağıtmam için .çünkü biliyordu  ben öyle kitapları seviyordum.bu zamana kadar kimse bana İnci hanım kadar değer vermemişti. Bazı ilklerini onla yaşamıştım.Evet ilk defa bi patronum beni  yemeğe götürüyordu. Sonra ilk defa birini ablamın üstünde görüyordum.
Bu benim  için çok önemliydi.Sonra bi gün İnci hanımı akşam yemeği için bize davet etmiştim.çok heyecanlıydım.içim  içime sığmıyordu. İnci hanm için çok özenmiştim.  annem de içli köfte yapmıştı bize.ziyafet çekmiştik  o akşam.her şey çok güzeldi.o   gidene kadar önüne her şey koymuştuk. el üstünde tutmuştuk  onu.ailem de en az  benim kadar sevmişlerdi İnci hanımı.İnci Hanımla çok güzel hatıralarım vardı.mesela bi gün çiçek almıştım inci hanım için ve onların evine gitmiştim.kahvaltı etmistik onlarda .sonra nazar boncukla süslediği bi ahşap kutusunu vermiştim ona. paylaşmayı seviyordum.hele  verdiğim,  sevdiğim insanlar olunca daha çok mutlu oluyordum.  her ne kadar İnci hanımı sevsemde hayat bi şekilde bizi ayırmıştı. Benim  için çok zordu bu durum ama yapılacak bi şey de yoktu.ailem öyle uygun görmüştü.ve ben bi kez daha tatmıştım  yalnızlığı ordan  ayrılarak......

Gülümse KaderineHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin