5.bölüm

38 4 0
                                    

Okul zamanın gelmişti. Ailem beni okula göndermek istiyorlardı. Ama ben hiç istemiyordum.memnundum halimden oyunlar oynuyordum annemlere yardıma gidiyordum işe.hepsi güzel günlerdi. Şimdi nerden çıkmıştı ki bu okul. Kararını vermiştim anneme dicektim okula gitmeyeceğimi. Hemen yerimden kalkıp annemin yanına gittim. ve anneme Anne ben okula gitmek istemiyorum dedim.annem de gayet sakin bi şekilde neden kızım dedi.korkuyorum anne dedim çaresizce.siz yoksunuz arkadaşlarım yok tek başına kalcam orda istemiyorum istemiyorum işte.annem bana  gülümsedi" canım biz yokuz ama yeni arkadaşların muhakkak olacak orda.Ve hepside senin gibi senin durumunda bundan şüphen olmasın bitanem.bizden ayrılıyon diye üzülme biz hep burdayız bi yere gitmiyoruz.hem istersen ilk gün senle gelirim ne dersin tatlım? "bi an için sevinmiştim.evet isterim anne hemde çok .O an annem beni ikna etmeyi başarmıştı.beni kararından döndürmüştü.benim canım annem.ve ertesi gün okula başlamıştım. Herkes annesiyle gelmişti ilk gün olduğu için.ve sonunda sınıflara girdik annem de yanımdaydı .biraz sonra öğretmen gelecek ve annem gitmek zorunda kalacaktı. Bende böyle bir şey istemiyordum.ve sonunda öğretmen gelmişti.veliler de dışarı çıkmaya başlamışlardı.anne ya gitme dedim burada dışardayım dedi.olsun yanında ol dedim.kızım öğretmeni ilk günden kızdırmak istemeyiz dimi.öyle dedi ve gitti.of anne ya niye gittin ki .sadece ben üzülüyom sandım annemin gidişine meğersem hepsi ben gibiymiş.onlardan tek farkın benim ağlamayışımdı.onlar hemen ağlamışlardı. Öğretmen sonra hepimizi sakinleştirmişti.bize okumanın ne kadar iyi olduğunu anlattı durdu. Tanışma kaynaşma derken son ders zili de çalmıştı.daha sonra dışarıda annemi görünce o kadar mutlu oldum ki hemen annemin boynuna sarıldım.beni şaşırtmıştı.ben onun gittiğini düşünürken o beni beklemişti.o benim canımdı annem kıyamazdı bana. Sonra anneme döndüm Annecim haklıydın dedim bu okul güzel arkadaşlar güzel teşekkür ederim anne.bi şey değil kızım hadi evimize gidelim dedi annem ben o günkü okul  korkumu yenmiştim. annem sayesinde.o yanımda olmasaydı belkide ben hala okula gitmiyor olurdum.her şeyi anneme borçluyum.iyki varsın annecim.....

Gülümse KaderineHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin