Mijn eeuwige zonde - Larry Stylinson (vampier)

3.0: De avond valt

Veel is er in dit gigantische paleis niet te zien. Op bijna alle deuren staat privé, en zijn dus verboden. Af en toe jeukt het toch erg hard om toch eens stiekem een deur open te doen. Er is niemand... behalve die bediendes maar hun reflexen en hun gehoor is even menselijk als het mijne. Als ik helemaal vanboven op de derde verdieping sta, merk ik dat één deur mijn aandacht trekt. Het is niet de grote centrale deur die hoogstwaarschijnlijk naar het grote balkon gaat, het is een simpele deur, net om de hoek, die er net hetzelfde uitziet als alle anderen. Inclusief het plaatje 'privé' dus. Deze hele verdieping is zo verlaten als iets. Waarschijnlijk omdat op deze gang geen enkele gemeenschappelijke ruimte is. De keuken is helemaal beneden, in een soort van kelder. Op de gelijkvloers wordt de was gedaan, is er een plaats om je jassen op te hangen – wat blijkbaar vestiaire noemt- en is er een wc. Voor de rest zijn het lege ruimtes opgevuld om te ontspannen, voor iedereen. De leuke ruimtes zijn duidelijk verboden. Mijn hart klopt gevaarlijk in mijn keel als ik nog een keer om me heen kijk. Er is echt niemand. Zou ik...? Het zou toch.... Er komt toch niemand achter komen. Tot mijn verbazing klikt de deur meteen open als ik mijn hand op het koude metaal van de deurklink houd. Het duister komt me tegemoet. Tastend naar een lichtknop begeef ik me langzaam in de kamer, met mijn hart dat steeds sneller klopt. Het donker jaagt me angst aan. En die verdomde lichtknop kan ik ook niet vinden. Dan maar op de tast. In het midden van de kamer kan ik een voorwerp onderscheiden dat op een bureau lijkt. Er staat ook keurig een stoel achter dus dat zal het wel zijn. Als ik dichterbij kom kan ik ook net de vorm van boeken en enveloppen onderscheiden. Mijn handen zijn echt bloedirritant met dat getril en gezweet van ze. Nieuwsgierig glijden mijn ogen over de muren van deze kamer, tot ik bijna een centimeter in de hoogte spring en daarna mijn schouders pijnlijk ineen voel krimpen. In de deuropening staat een figuur."Aurus, maat. Je liet me schrikken." Langzaam en trillerig laat ik de lucht terug uit mijn longen ontsnappen."Louis, wat doe je hier man. Dit is super gevaarlijk!" Angstig kijkt hij even de kamer rond voor zijn ogen weer op mij rustten. "Kom alsjeblief terug voor je ze snappen. Die Rune haar woorden alleen maakten me al bang, maar jij overtreedt ze ook nog." In eens draait Aurus zich scherp om en verdwijnt hij achter de deuropening. Een nieuwe figuur gaat in het licht van de gang staan zodat zijn gelaat zichtbaar wordt. Lucius. "Een beetje rondsnuffelen hier? Wel... ik moet toegeven dat ik dat ook gedaan heb gehad, en dat heb ik nooit meer opnieuw gedaan." Ik slik in een poging om mijn stem terug te krijgen. Het klinkt zo vreselijk hard dat Lucius het misschien ook wel gehoord heeft. Langzaam, bang om ergens tegen aan te lopen, loop ik terug naar het licht. "Ik was nieuwsgierig, het spijt me." De man die op dit punt duidelijk sterker dan mij is kijkt me even aan en geeft dan een knikje. "Het is oké. Ik zal niks zeggen, maar ik kan niet alles wat je doet voor je dekken...vriend." Mijn mond valt lichtjes open. Zei hij nu vriend? "Een beetje mannengezelschap mis ik soms wel. En dan bedoel ik echte mannen, zoals ik en jij. Niet van die vampiermannen die overal zo perfect in zijn dat je jezelf begint te haten.." Opgelucht glimlach ik naar hem als hij me een welgemeende knipoog schenkt. Vervolgens merk ik Aurus op die achter de deur staat. "Ik begrijp je...vriend." Verward loop ik terug naar mijn kamer, zijn we nu vrienden? Ik vertrouw het niet hoor. Hij is geen vampier, maar dat betekent niet dat hij niet gevaarlijk kan zijn. Ik zucht. Een raar gevoel heeft zich verspreid over mijn lichaam. Ik mis mijn dorp waar ik tenminste iedereen kende en wist wie, wie werkelijk was. Mijn kamer biedt me enige troost, en zeker als ik het water laat lopen om me te wassen. Het versterkt mijn treurig gevoel, maar beurt me langzaam ook op. Genietend sta ik onder de warme stralen van het stortbad. Nog nooit heb ik me zo uitgebreid en zo aangenaam kunnen wassen. Ik moet toegeven dat ik hier wel uren onder kan staan, zitten, zingen, wat dan ook. Als alle zeep na 2 keer mezelf helemaal inzepen van mijn lichaam is verdwenen zet ik zuchtend de kraan uit. De koude komt me plotseling en fel tegemoet. Het blaast en prikkelt tegen mijn koude huid. Ik negeer het en droog me rustig en grondig af, iets beters heb ik toch niet te doen. Met slechts een handdoek rond mijn middel loop ik naar de kast die voor mij bedoelt is. Gelukkig heb ik een eigen kamer, ik kan zo mijn privacy meer als genoeg gebruiken. Als ik kon, dan zou ik een vogel zijn. Die kunnen vliegen waarnaar ze ook willen, wanneer ze het willen. Ze kunnen mensen bespieden, en toch vinden de mensen ze leuk. Net alsof je een ongewenste spion geld gaat geven voor zijn werk. Ik schud mijn hoofd en mijn adem stokt in mijn keel als de deur in een keer opengaat. Die heeft ook nooit van kloppen ge- Harold. Heer Harold staat in de deuropening, mijn zeer naakte lichaam te beschouwen. Godszijdank dat die handdoek rond mijn middel nog goed strak zit, anders was die nu gevallen door mijn adem in te houden. Na een paar seconden verwijden zijn ogen terug en zet hij zonder al te veel uitleg een stap binnen.

"Lewis, doe een van je beste kledingstukken aan, we hebben gasten." Zijn ogen staren intens naar mijn bovenlichaam. Verbouwereerd krijg ik er net een knikje van af en net voordat hij door de deuropening verdwijnt vind ik mijn stem terug.
"Louis," de deur kraakt protesterend doordat de beweging stopt en het gestalte van de man even roerloos blijft staan. "Het is Louis." Alsof ik niks gezegd heb gaat de deur toe en gekwetst kruipen mijn wenkbrauwen dichter naar elkaar toe. "Oké dan, o zo grote heer van kus mijn gat." Ik grommel nog wat onder mijn adem en staar dan naar de uitgebreide keuze in mijn kast. Er hangen 3 pakken in, maar ik vind ze er veel te formeel uitzien. Bovendien past zo'n plastron met brioche me totaal niet. Met zoiets zie ik er alleen maar belachelijk uit. Ik besluit voor een combinatie te gaan van een verdacht zachte en rechte beige broek, een wit hemd waarvan ik de bovenste 3 knoopjes open laat staan en de mouwen opstroop, en het gebruikelijke paar bruine schoenen. Na een blik naar de reflectie van mezelf in een spiegel – wat veel beter werkt als een plas of een raam, besluit ik dat het goed genoeg is. Dit samenkomstding gaat toch niet om mij. Als ik de gang op kom, merk ik dat het opvallend drukker is als normaal. Op een verdieping lager hoor ik allemaal stemmen en het geluid van botsende glazen. Dit zal vast meer een drinkgelegenheid dan een vergadering zijn. Laten we het dus een zuipfeest met heel veel dronke-... Meteen voel ik hoe mijn keel droog wordt en ik slik pijnlijk. Vampiers. Hongerige vampiers die naast wat alcohol ook wel bloed lussen. Vers bloed. Plotseling voel ik een zware warme arm die rond mijn schouders wordt geslagen en ik schrik op van mijn bevroren toestand om recht in een paar donker bruine ogen te kijken. Lucius.
"Geen zin in een feestje?" Ik schud mijn hoofd.
"Ik weet niet eens wie en wat en waarom? Het enige wat ik weet is dat ik er geen zin in heb om bij een stelletje hongerige vampiers te zitten." Lucius haalt zijn arm van mijn schouders en wijst nonchalant naar mijn hals.
"Als ik jou was zou ik dat toe doen. Anders word je de hele avond aangestaard. Én wees niet bang maat." Hij kijkt me nadrukkelijk aan, "heer Harry beschermt je wel. Je bent immers zijn eigendom."
Ik rol met mijn ogen, "ik moet heer Harold niet, dus waarom zou hij. En waarom zeggen jullie trouwens Harry?"
"Omdat mijn beste vriend, hij dat liever hoort." Op Lucius gezicht staat een onschuldige grimas. Ik kijk naar de deuren voor me en knipper een paar keer om het goed te waarnemen. Hier is veel duister volk, dat weet ik nu wel honderd procent zeker.

Vinden jullie het nog leuk? Ik weet het, het begin is een beetje langdradig. Maar houd vol! Nog even en de rollercoaster gaat van start!
Hier een kleine impressie van Rune (http://data3.whicdn.com/images/136006652/large.gif )
en Aurus (http://data2.whicdn.com/images/145291237/large.gif) (: