Mijn eeuwige zonde - Larry Stylinson (vampier)

15.0: Nieuwe paden

"Louis, wakker worden." Ik kreun vermoeid. God, ben ik nu al weer in slaap gevallen? Stomme koets, het maakt me veel te rustig.

"Zijn we er?" Slaperig wrijven mijn knokkels in mijn ogen om wakker te worden.

"Zo goed als. Houd jij de ring bij of ik?" Even twijfel ik. Het risico om ermee betrapt te worden is groot en die verantwoordelijkheid wil ik zeker niet op haar Rune haar schouders leggen, maar ze is wel veel vlugger en beter dan mij met dat soort zaken.

"Kan jij hem niet verstoppen bij mijn kamer? In de onderste onderbroek of zo." Ze lacht vrolijk en steekt een pluk haar achter haar oor.

"Onderste onderbroek, oké." Ik glimlach tevreden, ze heeft net als Harry een te groot hart.

"Je bent en schatje, dank je Runnepun." Ze grinnikt om de naam en de koets stopt voor het kasteel.

"Zie maar dat Harry dat niet hoort." Meteen stap ik uit maar het wordt al snel zwart voor mijn ogen doordat ik nog naar met wakker ben. Als mijn ogen terug hun werk doen stap ik naar de ingang waar Harry me staat op te wachten. Zijn haar ligt slordig naar zijn ogen stralen gelukkig. Even knap als anders, niet normaal.

"Hé Har." Onzeker over hoe ik hem mag begroeten ga ik voor zijn grote gestalte staan en bewonder ik hem maar vanaf daar.

"Je bent heel. Niks gebeurt?" Zijn houding is onzeker en stevig, alsof hij weer klaar is om te handelen moest er iets gebeurd zijn. .. Ik glimlach geruststellend, het is zelfs fijn geweest, iets waar Harry nog niet aan gedacht heeft zelfs. Enkel of ik oké ben.

"Nee. Je zus is geweldig, als ze een jongen was zou ik het wel weten..." Plagerig geef ik hem een duwtje en loop ik naar binnen waar het iets frisser is.

"Dat zal ze dat van haar super knappe broeder hebben."

"Opschepper." Harry lacht en ik draai me om, naar de mooie vampier toe.

"Heb je me gemist?"

"Mhh..." Plagerig twijfel ik even. Ik was speciaal weg gegaan op missie om iets voor hem te halen en hij is geen seconde uit mijn gedachten geweest. Ja dus. "Eerder het eten want ik rammel. Jullie vergeten altijd dat mensen moeten eten?" Lieflijk sla ik mijn armen rond zijn hals waarna ik hem onzeker, snel maar teder kus. We staan immers in de hal waar iedereen ons kan zien.

"Hoeveel heb je me gemist?" Nu begint Harry mij te plagen, typisch.

"Elke seconde lieverd." Hij glimlacht tevreden en loopt met me mee naar de keuken, onze handen verstrengeld.

"Ik weet niet wat Rune met je gedaan heeft, maar je bent wel weer erg vandaag."

"Wat?!" Lachend kijk ik naar de kuiltjes in Harry's wangen. "Dat zal Runes fout zijn ja." Harry glimlacht enkel mysterieus en zwijgt terug. Ik echter niet. "Hoe was je morgen? Heb je jezelf goed beholpen?" Even worden Harry's pupillen zo groot en zwart als iets waarna het emerald weer krachtig overwint, het kost hem veel moeite om zichzelf in toom te houden. Het goede overwint van het donkere kantje in zijn ziel. Zijn sterke armen duwen me voorzichtig maar hard tegen de wand van de gang aan.

"Zo stout. Louis toch..." Traag maar hevig kust hij mijn hals waardoor ik naar zijn hemd grijp en mijn rug krom. "Misschien moet je vaker weggaan, ik heb je duidelijk gek gemaakt." Ik lach door het genieten door en duw hem ruw van me af - dat is nodig om zo'n blok spieren in beweging te krijgen. Ik kan ook met hem spelen... mijn vingers haken zich achter zijn hemd dat niet helemaal toe was om over de zachte huid te strelen. Harry's ogen worden nog een tint donkerder en verliefd trekken al mijn spieren samen. "Ga nu maar eten voordat ik aan mijn dessert begin." Zijn stem is diep en grommig, iets waar ik helemaal gek van ben. Ik maak een teleurgesteld geluid en haal mijn handen van zijn lichaam. Mijn ogen kijken hem zielig aan. Ik heb hem echt gemist... Ik had niet gedacht dat ik hem meteen zo zou versieren als ik terug was. "Louis..." Opnieuw waarschuwt hij me en geeft hij me ondersteunend een kus op mijn slaap. Ik zucht en vervolg mijn weg naar de keuken dan toch. Mijn hart voelt leeg zonder Harry's fysieke aanwezigheid. Ik ga aan tafel zitten en neem stilzwijgend een roggeboterham. "Heeft Rune veel gekocht?" Sedrik komt binnen gelopen en gaat naast me zitten. Harry's ogen blinken gevaarlijk, hij zit tegenover me.