I'm grieving. I won't be able to see my family anymore. No matter how hard I wish for it. Ipagpapasalamat ko lamang na nasa maayos pa din ang kalagayan ng aking pamilya.
I don't wanna do anything. I turn off my phone and look outside of the window. Nagluluksa ako sa buhay na kahit kailan ay hindi ko na mararanasan. Muling tumulo ang aking luha, I cried and cried. After this I will live this life but for now I just want to grieve. I did not do anything. I barely stand up from my bed. Kapag pupunta lamang ako sa banyo o di kaya ay iinom at kakain ng kaonteng biscuit. Hindi ko na namalayan kung ilang araw bang ganito ang aking sitwasyon. Paulit-ulit ko lamang ginugunita ang mga ala-ala na kasama ko ang aking pamilya at kaibigan.
"Mainam sana kung mas maaga kong nalaman ang lahat." I am just talking to myself. Kung alam ko lamang na wala na akong pag-asang makabalik sa aking pamilya ay matagal na sana akong umalis sa kompanyang iyon. Now that I know all of this hindi ko na susundin ang plot I don't wanna live a ruined life. It is my body now and I get to decide what to do with it. Sa tingin ko ay handa na akong mamuhay bilang may-ari ng katawan na ito. I fully accepted everything. I will always miss them but being here is what's better for them.
Hinanap ko ang aking cellphone at muli itong binuhay. Napangiwi naman ako ng sunod-sunod ang pagpasok ng notification. May almost 400 missed calls ang nadoon at napakaraming chats may mga personal call din and messages. Galing ito kay Shane, at sa mga iba pa naming kaibigan at kasamahan. Ang iba ay mula sa mga nakasalamuha ko noong event at sa mga fans, followers ko. Mamaya maya na siguro ako magrereply. Ichacharge ko na sana ang cellphone ng tumunog ito. Sinagot ko naman ang tawag ni Shane.
"Finally! Sumagot ka din ano bang pinaggagawa mo ha. 3 weeks kitang hindi macontact. Maloloka ako sayo ni hindi ko alam kung saan ka nakatira at ayaw namang idisclose ng hr. " Halatang frustrated na sya. 3 weeks? 3weeks pala akong nagkulong at hindi nagparamdam. Talagang hindi ko na namalayan ang oras at araw.
"Sorry it's just some personal matter." bumuntong hininga naman sya sa kabilang linya.
"Hays, sa susunod sabihan mo agad ako ng alam ko kung anong sasabihin ko sa mga naghahanap sayo."
"Sorry na po. Hindi na uulit." mukhang nastress talaga sya.
"If you are really sorry then meet me later sobrang dami nating kailangang pag-usapan and you better treat me." Pumayag na lamang ako dahil baka magalit na talaga sya. Pagkatapos naming magkasundo kung saan kami magkikita ay ibinaba ko na ang tawag.
It's still 10 in the morning at mamaya pang 2 pm kami magkikita sa local cafe na lagi naming pinupuntahan.
I prepare myself some decent food and started eating. Nag scroll lamang ako ng mga kaganapan sa nakalipas na linggo at mukhang naharang ni Shawn ang pagkakasapubliko ng nangyaring insidente sa event. Ang laman ng balita at articles ay ang successful event at ang presyo ng main piece na iminodel ko. Nakapaskil ang ibat ibang anggulo mga larawan ko at punong puno ng papuri at adoration ang mga comment dito. There is also a short interview with Madam Gray and there are many positive replies about it. Mabuti na lamang at hindi naibalita ang nangyari kay Alessa kung hindi ay baka hindi maiwasan na mabash sya ng ilang publiko considering na ito ang unang beses na naganap ang event na ito sa Pilipinas.
Maya-maya ay tumayo na ako upang maligo. I really stink. Of course I maintain hygiene from the past few days but not the fullest.
Tiningnan ko ang aking sarili sa salamin at wala man lang nabago sa aking itsura. Hindi man lang ako namayat kahit hindi ako kumakain ng maayos. Maybe because this is like a form of suicide and I can't harm this body.
Matapos kong maligo at magblower ng buhok ay nagsuot lamang ako ng puting fitted shirt and jeans. I wore a cap and took my keys. Nang makarating ako sa cafe ay nadoon na si Shane. Inirapan nya ako ng pabiro. Umorder muna ako ng drinks and coffee bago umupo sa tabi nya.
"Anong pinaggagawa mo sa buhay mong bruha ka. Ok ka lang ba?" she looked so concern.
"I am, I just have to sort some things out."
"Can you tell me what happened?" umiling ako sa kanya.
"Pasensya na. It is something that involve other people kaya di ko pwedeng sabihin sa iba." ang totoo ay nabanggit sa akin ng goddess na hindi ko maaaring sabihin ang tungkol sa sitwasyon ko dahil baka makagulo ito. She put a restriction on me too. Para hindi ko accidentally masabi ang about dito.
" All right, I won't ask any further. It seems like you are over it naman and you are fine. That's what matters." She's very understanding. Sa istoryang nabasa ko ay distant si Chantal sa mga nakapaligid sa kanya. All that matter is Shawn, she didn't have any friends. Just a casual people that she hang up with but they don't have deep connections. Right, I should stop treating this situation as a mere story because it is my reality now. Maya-maya pa ay dumating na ang order namin.
"Do you want to sign as a model for other company or do you want to be a freelancer for now?" She sips her drink and fish out some folder in her bag.
"Well I think I'll do freelance for a bit."
Inabot nya sa akin ang folder at binuksan ito. Sobrang daming contract offers and the wage is far better than what I had before.
"Ayan ang lahat ng nag reach out sa akin habang wala. Kukunin ka pa nga sanang guest ng isang talk show but no one can find you. Sinabi ko na lamang na may inaasikaso ka sa kanilang lahat." She's really competent, she handled it well.
"Thank you, pasensya na din kung hindi kita nasabihan agad." may kinuha ulit syang folder sa bag. Ilan ba ang folder dala nya.
"There are the projects proposal that you have. May mga endorsement, modelling, guesting and other things."
Ang kapal nito. There are some endorsement for clothing line, sandals, perfume and many other things. Take note they are all known brands.
"Seems like my appearance on that show boosts my popularity." Napansin ko din ang pagtaas ng followers sa aking social media.
"Damn right. Kaya asahan mong magiging busy ka. Let's talk about what project you want to accept and starting tomorrow you will be very very busy. Trust me. " I guess I have to prepare. I am to give up my good night sleep and almost of my time.
