Czy dam sobie radę ? |RAFE CAMERON|

Noc Świętojańska

—.9.—

No więc dzisiaj noc Świętojańska. Wstałam rano, nawet się wyspałam chociaż poszłam się bardzo późno położyć spać. Musiałam się na szybko ogarnąć bo za jakieś 20 minut powinnam być w pracy. Pobiegłam wziąć szybki prysznic ubrałam się i poszłam. Weszłam szybko na zaplecze założyłam fartuszek i ruszyłam na salę przyjmować zamówienia. Snoby mają to do siebie że przychodzą do restauracji na każdy posiłek, nie spotkałam się jeszcze żeby robili sobie jedzenie w domu.

*

Jestem akurat na przerwie, jest ruch ale potrzebuje trochę odpoczynku. Szef widzi ile daje z siebie wykonując moją pracę. Kiedyś powiedział że jestem jego najlepszym pracownikiem i nie chciałby żebym odeszła z pracy. Dostaje dużo napiwków ludzie mnie po prostu kochają. Czasami nawet około 20 mam występy gdzie śpiewam aby ludzie poczuli się jak w domu. Kocham tą pracę i nie chciałabym jej stracić za żadne skarby. Siedziałam sobie na kanapie i jadłam naleśniki, ale coś zwróciło moją uwagę. Jakiś klient rozmawiał z Tonym, czyli moim kolegą z pracy. I wypytywał się go cały czas o mnie. Postanowiłam podejść i wyjaśnić tą całą sytuację.
- Tony o co chodzi ??
Chłopak się obrócił i na mnie spojrzał, widziałam pobiegł minie że byłam zbawieniem w tej chwili.
- Pan sie o ciebie cały czas pyta- odpowiedział, wychyliłam się aby spojrzeć na osobę która tak bardzo się o mnie pytała. Żałowałam tego. Po mojej minie było to chyba widać.
- Rafe ? Czego chcesz, wyjdź stąd - powiedziałam na spokojnie nie chciałam robić afery
- Mac pogadajmy
- Dobrze wiesz że nie chce, proszę cię żebyś stąd wyszedł
- O której kończysz ?- spytał się mnie, wiedziałam że nie odpuści. Jednak był to Rafe.
- Dziś o 18- odpowiedziałam chłopakowi. Blondyn po usłyszeniu mojej odpowiedzi wyszedł z budynku. Spojrzałam na kelnera a on na mnie.
- Nie nawidzę go, dla mnie już nie istnieje- powiedziałam zdenerwowana
- Chodzi o tą całą sprawę z filmikami?- spytał trochę speszony brunet. Tony wiedział o tej człek akcji. Ale był taki kochany że nie wspominał nic o niej. Udawaliśmy że to nigdy się nie wydarzyło. Za co będę mu wdzięczna do końca życia.
- Niestety tak. Od tamtego momentu unikam go, ale on stawia na swoje i próbuje na wszystkie sposoby ze mną się zobaczyć. Nie chce do tego wracać. Wiem jaki jest i napewno przy mnie to nie jest ten sam ćpun za którego każdy go uważa
- Rozumiem Cię, Cameron to dobry chłopak tylko trochę się pogubił w życiu.- i za to właśnie uwielbiam tego chłopaka jest inny od innych.-Porozmawia na każdy temat. Ma swoje zdanie ale nigdy nie obrazi nikogo nawet Rafe'a. Przytaknełam mu na jego słowa. Chciałam coś powiedzieć ale przeszkodził mi szef.
- Mackenzie nie chce ci przeszkadzać. Skończyła się przerwa a ludzie czekają ze swoimi zamówieniami.
-Jasne już idę szefie- uśmiechnęłam się do chłopaka i poszłam dalej pracować.

~~~~~~
Wybiła właśnie godzina końca mojej pracy. Poszłam się przebrać i wystawić wszystkie paragony zamykające dzień. Byłam już sama, reszta skończyła jakieś pół godziny temu. Nie przeszkadzało mi to nie spieszyłam się na tą całą imprezę u snobów. Ogarnęłam wszystkie rzeczy wzięłam klucze i ruszyłam do wyjścia. Zamknęłam drzwi i prze kluczyłam. Szłam powoli w stronę mojego domu, ponieważ u szatyna nie miałam za dużo swoich ubrań. Zobaczyłam jakieś światła świecące w moją stronę był to samochód, przyspieszyłam trochę. Nagle czarny Mercedes mnie wyprzedził i zatrzymał się. W tym momencie przeleciało mi już tyle rzeczy przez głowę. Może ktoś mnie porwie albo zgwałci. Zaczęłam uciekać.
- Mac stój!!
Ta osoba zna moje imię? Musiał być to ktoś z moich znajomych. Obróciłam się i przyjrzałam się bardziej. Serio ?? Musiał być to akurat on. W dodatku zaczęło padać.
- Chodź podwiozę cię, wsiadaj- bez większego namysłu wsiadłam. Jechaliśmy przez chwilę w ciszy aż chłopak jej nie przerwał.
- Gdzie cię zawieść ?
- Jakbyś mógł to do mojego domu, muszę zabrać kilka rzeczy na dzisiejszy wieczór.- bez sensu wypaliłam z tym wieczorem teraz zacznie się gadka.
- Chciałabym abyś była moją osobą towarzyszącą, wyjdziesz razem ze mną i moją rodziną na rozpoczęcie. A Sarah pożyczy ci jakąś sukienkę.
- Nie dziękuję, wolę wrócić do siebie- chłopak jednak zawrócił i jechał pod swój dom. Znów była cisza. Po chwili byliśmy już pod posiadłością Camerona, była boska. Wysiadłam ze samochodu i ruszyłam do środka posiadłości. Zapukałam do drzwi blondynki. Otworzyła je odrazu.
- Hej Sar masz może jakąś zapasową sukienkę ??
- No jasne chodź tu kochana zrobimy cię na bóstwo.