Unicode
နှိုင်းသည် လက်ထဲက ဖုန်းအားဖွင့်၍ note ထဲတွင်မှတ်ထားသော လိပ်စာအားအသေချာပြန်ကြည့်လိုက်သည် ။
" အကိုရှေးဦးခေတ်ရဲ့ company က ဒီအဆောက်အဦးဆိုတာသေချာပါတယ် ဒါဆိုဘာလို့ ဧည့်ကြိုကမဟုတ်ဘူးပြောရတာလဲ "
နှိုင်းအနည်းငယ်တော့ စိတ်ထဲသင်္ကာမကင်းဖြစ်သွားသည် ။ အကို ရှေးဦးခေတ် သူ့ကိုမတွေ့ချင်လို့များလား ၊ ဒါတော့မဖြစ်နိုင်ပေ ၊ ရှေးဦးခေတ်၏ အတွင်းစိတ်ဘယ်လောက်ဖြူစင်လဲ သူအသိဆုံး .
" ပါးပါး မုန့်မုန့် "
မိန့်ခွန်းမဟာ သည်နှိုင်း အင်္ကျီစလေးအား လှုပ်ဆွဲ၍ပူဆာလာသည် ။
" ဗိုက်ဆာနေပြီလား"
မဟာသည် နှုတ်ခမ်းလေးစူကာ ခေါင်းညိမ့်ပြလာသည် ။ နှိုင်းနာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ ညနေပင်စောင်းပေဖြစ်တော့မည် ၊ အခုထိ မဟာအား မနက်စာမှအပ အခြားမကျွေးရသေး
" အာ ခနနေသွားစားမယ်နော် "
" ဟင့်... ထုချားချင် ( ခုစားချင် ) "
မဟာက မဲ့ပြီးပြောလာတော့ နှိုင်းလည်း မကြည့်ရက်တော့ ၊ သူ မဟာအားချီ၍ ထို အဆောက်အဦးထဲမှ ထွက်မည်အပြုတွင် သူ့နာမည်အား ခေါ်လိုက်သည်ကို ကြားလိုက်ရတာကြောင့် ထိတ်လန့်သွားသည် ။ ဘယ်သူများဖြစ်နေမလဲ။ သူ့အားသိသည့်လူမှာ လက်ချိုးရည်လျှင် ၅ ယောက်ပင်မပြည့် ၊ နှိုင်းဖြည်းဖြည်းချင်းလှည့်ကြည့်လာတော့ သူ့အား ဝတ္တရားအရပြုံးပြနေသော သတိုးမင်းမြတ်အားတွေ့လိုက်ရသည် ။
" အကို တုနှ်ိုင်းသစ္စာ ၊ မတွေ့တာကြာပြီနော် "
" ဟုတ်တယ်... မတွေ့တာကြာပြီ "
နှိုင်းအနည်းငယ်အသက်ရှုချောင်သွားသည်ဟုဆိုရပေမည် ။ အကြောင်းမှာ သူမတွေ့ချင်သည့်သူမဟုတ်တာကြောင့်ပေ ။
သတိုး၏ မျက်လုံးများသည် နှိုင်းချီထားသော မဟာပေါ်သို့ကျရောက်သွားသည် ။
" ဒီကလေးက ...."
" အကို့ သားလေးပါ "
" ဈာန်..ရဲ့..."
သတိုး၏ စကားပင်မဆုံးသေး နှိုင်းသည် စိုးရိမ်တကြီး စကားဖျက်ပြောလာသည် ။
YOU ARE READING
"Oh ! My Lovely Husband" (ongoing)
Romanceဇာတ်ကောင် ၊ တည်နေရာ ၊ ဇာတ်လမ်းပါအကြောင်းအရာများသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးယဉ်ကမ္ဘာငယ်လေးတစ်ခုဖြစ်သည့်အတွက် ပြင်ပအကြောင်းအရာများနှင့် သက်ဆိုင်မှုမရှ်ိပါ.မည်သူတစ်ဉီးတစ်ယောက်ကိုမှလဲ ထိခိုက်နစ်နာစေလိုသည့်ရည်ရွယ်ချက်မျိုးမရှိပါ..
