အခန်းဆက်............
* ( လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးနှစ်လောက်က ကျောင်းဆရာလေးတစ်ယောက်နဲ့ နေ့စဉ်နဲ့အမျှ လူနာတွေနဲ့လုံးပန်းနေရတဲ့ ဆရာဝန်လေးတစ်ဦးရှိခဲ့တယ်။ နှစ်ဦးသား အလွဲများစွာနဲ့စတင်ဆုံတွေ့ခဲ့ကြတယ်။
အစကတော့ ဆရာဝန်လေးက ကျောင်းဆရာလေးအပေါ် လုံးဝအမြင်မကြည့်ခဲ့ဘူး။ တွေ့လိုက်တိုင်းလဲ အလွဲ"အချော်မို့ တစ်ဇောင်း မျက်ချီးပေါ့။ ဆုံမိလိုက်တဲ့အချိန်တိုင်း ခက်စွာ"ဆရာဝန်လေးကြောင့် ရန်ဖြစ်နေတက်တယ်။
အနေနီးတဲ့သံယောဇင်ကြောင့်ပဲလား သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ကံကြမ္မာကြောင့်ပဲလား မျိုးတူကောင်လေးနှစ်ယောက်ဟာ တစ်ယောက်အပေါ်တစ်ယောက် မြတ်"နိုး"သိပ့်ချစ်မိသွားခဲ့တယ်။ ဘာနဲ့မှအစားထိုးလို့မရတဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေနဲ့ ချစ်မိသွားခဲ့ကြတာ။ လင်တူချစ်မိခဲ့ကြပေမဲ့ ဘာကိုမှဂရုမစိုက်ပဲရှေ့ဆက်ခဲ့ကြတယ်။ အခက်ခဲတိုင်းကို နှစ်ယောက်အတူဖြတ်ကျော်လာခဲ့တယ်။ နေ့ရက်တိုင်းကို သူတို့ချစ်သူနှစ်ဦးအပျော်ရွှင်စွာနဲ့ ဖြတ်သန်းခဲ့ကြရတယ်။
တစ်နေ့မှာတော့ ရက်ဆက်လွန်းတဲ့ကံကြမ္မာက သူတို့ချစ်သူနှစ်ဦးရဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာကိုပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ တွေ့ဆုံမူ့နဲ့တွေ့ဆုံပေးခဲ့ပေမဲ့ နောက်ဆုံး ရက်"ဆက်"ခွဲခွာပစ်ခဲ့ပြန်တယ်လေ။ ထာဝရခွဲခွာခြင်းမျိုးနဲ့ပေါ့။
ကျောင်းဆရာလေးမှာ ကလေးဘဝထဲကခံစားနေရဲ့ heart disease ရှိနေခဲ့တယ်ဆိုတာ ဆရာဝန်းလေးက မသိခဲ့ဘူး။ ကျောင်းဆရာလေးက အလုပ်တွေနဲ့မအားလပ်ဖြစ်ေနတဲ့ချစ်သူရကို သူ့ကြောင့်နဲ့မပင်ပန်းစေချင်ဘူးထင်ပါတယ် အဆုံးထိနှုတ်ဆိတ်နေပေးခဲ့တယ်။ ဒါကို တစ်ဖက်ကချစ်သူဖြစ်တဲ့ဆရာဝန်ကောင်လေးကလဲမရိပ်မိခဲ့ဘူး။ ကျောင်းဆရာလေးကလဲ သူ့ချစ်သူဆရာဝန်ကောင်လေးကိုလဲ ထုတ်မပြောပြခဲ့ဘူး.။ သူဘက်ကဖွင့်ေပြာပြဖို့အတွက်.......အချိန်တစ်ခုထိ စောင့်နေခဲ့တာထင်တယ်။
"ဟင် ဘာဖြစ်လို့ပြောမပြခဲ့တာလဲ
( ....... )
"ကိုယ်ခံစားနေရတဲ့ ဝေဒနာကို ပြောပြရမှာလေ ဒါမှ သူဘက်ကသိမှာမို့လား။ ဒါမှ သေအတူ၊ရှင်အတူ နေသွားရမှာ၊ နောက်ဆုံး ကုန်"ပြောရရင် ကိုယ်ထွက်သက်အထိ ကိုယ်ချစ်သူနဲ့အတူဖြတ်သန်းရင်းနေထိုင်သွားခဲ့ရင် အနည်းဆုံးတော့ကိုယ်ရောကိုယ်ချစ်ရတဲ့ သူရောပျော်ရွှင်သွားရမယ်မဟုတ်လား?
သူ့ကိုဆွဲထားသင့်တယ်။
YOU ARE READING
နွေးထွေးသော မောင့်ရင်ခွင်ဝယ် 💔 ( Completed )
Fanfictionနောင်ဘဝဆိုတာရှိခဲ့ရင် မောင့်အချစ်တွေနဲ့ "ထာဝရ" ပျော်ရွင်တဲ့ လူသားတစ်ယောက်ဖြစ်ချင်တယ် မောင်!
