နွေးထွေးသော မောင့်ရင်ခွင်ဝယ် 💔 ( Completed )

အပိုင်း ၁၆

ဒီနေ့ ဖေဖေ့ရဲ့ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့ ခွဲစိတ်အထူးကု ဆရာဝန်ကြီး ဦးခင်မောင်သက်နဲ့ ချိန်းထားတာကြောင့် အပြင်သွားရန် ပြင်ဆင်‌နေခြင်းဖစ်သည်။

ဦးမောင်နဲ့ ဖေဖေတို့ကွဲကွာခဲ့ကြတာ နှစ်အတော်လေးကြာနေလေပီ။ ဖေဖေ့ ဈပ္နကိုတောင် သူ မိန်းမ Accidentally ကြောင့်မလာနိုင်ခဲ့တာ။ သူကိုယ်သူလဲ အပစ်ရှိသလို ခံစားနေတာမို့ ဂျီမင် အပေါ်လဲ အားနာနေဟန်ရှိသည်။ အခုလို ၁၇ နှစ်ကြာမှ ပြန်တွေ့ရမည်ကို စိတ်လှုပ်ရှားတာထက် စိတ်ထဲ လေးပင်နေသလိုခံစား‌နေရတယ်။ ဖေဖေ့ရဲ့ နောက်ဆုံးဆန္ဒက သူ့ကို ပါတဂူကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်စေချင်တာကို သိထား‌ ပေမဲ့ နောက်ထက် ဖေဖေ ဘာတွေများစီစဉ်ခဲ့လဲဆိုတာ သိချင်နေမိတယ်။

သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ရဲ့ ‌သံယောဇင်ဟာ အလွန်းနက်ရှိုင်းကြတာမို့ လူကြီးချင်းပေးသိထားပီး သူမသိအောင် ဖေဖေ ဘာတွေများစီစဉ်ခဲ့ပါလိမ့် !!

"စိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီးပဲ ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူး ! ဟူးးးး

သက်ပြင်းရှည်ကြီးတစ်ကို ဂျီမင် မှုတ်ထုတ်ပစ်လိုက်ပီး ...
အပြင်သွားရန် မောင့်ကိုပြောရအုံးမည်။ သူနဲ့အတူ မောင့်ကိုလဲခေါ်သွားချင်တာကြောင့်. သူ့ဘက်က စကားစမြည်ပြောမှာမို့ စကားစမိ၏။

"မောင့် မင် အပြင်သွားစရာရှိလို့

"အင်း သွားလေ

"မင် တစ်ယောက်တည်းဖစ်နေလို့ အ့ဒါ !

"အွန်း

ပြောနေတာကို နားမလည်တဲ့ မောင့်ကို စိတ်တိုမိသည်။ အရိပ်ပြလို့အကောင်မမြင်တဲ့ သူ။ သူ့ကို လိုက်ဖို့ခေါ်နေတာကို မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာ။ မလိုက်ချင်လဲနေ မခေါ်တော့ဘူး။ ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲ သွားတော့မယ်။

"မောင် မလိုက်ဘူးဆို သွားတော့မယ်

ချစ်ရသူလေးကို စချင်တာကြောင့် စကားကိုလိုတာထက်ပိုမပြောပဲ အလိုက်သင့်လေးသာငြိမ်‌နေလိုက်တာကို စိတ်ဆိုးသွားသည်ထင်၏။ သူရှေ့ကနေ နှုတ်ခမ်းလေးဆူ ခြေလေးဆောင့်ကာ ထွက်သွားဟန်ပြု‌ေနသူလေးကို တတောင်ဆစ်လေးကနေ လှမ်းဆွဲရင်း ...