11.Bölüm

11 5 0
                                    

Eve gelip anneme güzel haberi verdim. Biraz konuştuktan sonra valizimi hazırlamak için odama geldim. Adana çok soğuk olmadığı için hem ince hemde kalın kıyafetler aldım. Orada canım sıkılır diye okuma kitaplarımı falan da aldım. Bir kaç eşyamı daha koyup valizimi kapatıp, annem gilin yanına gittim.

Annem, "eee kızım Esat oğlum ile vedalaştın'mı?"

Heh bende diyordum ki annem bunu sormakta nasıl geç kalır, unutur.

"Evet anne vedalaştım."

Ablam, "Ayy dönünce iki gün sonra nişanım var."

Sonun da ablamın aylarca hatta senelerce beklediği o an gelmişti. Bunun için de çok mutlu ve heyecanlıydı hakkı da umarım bu mutluluğu hep sürer.

"Alışverişe ne zaman çıkılacak?"

Ablam, "biz dönelim, sonra çıkarız."

"Tamam hadi çıkalım geç kalmayalım."

..............

Adana'ya 2 saat önce gelmiştik. Yengem doğumda şuan, bizde hastahane de bekliyorduk. Dinlenme şansımız ne yazık ki olmadı.

Abim sabahtan beri ameliyat kapısı'nın önünde bir oraya bir buraya dönüp duruyordu.

Annem, "oğlum bir dur yerinde."

Abim bir an durup sonra devam etti dolaşmaya hem kendi başını döndürüyor , hemde bizim başımızı.

"Ayy abi dur yeter!"

Babam, "aynen Emre dur artık."

Abim, "tamam."

Abim yanıma gelip oturdu. İçeriden gelecek güzle haberi bekliyoruz. Umarım ikisine de bir şey olmadan çıkarlardı bu kapıdan. Abim ile yengemin ilk çocuğu, annem ile babamın ilk torunu bizim de ilk yeğenimiz olduğu için hepimizin heyecanı çok fazlaydı. Ayrıca kız babası olacağı için heyecanı iki katıydı.

..............

Yaklaşık yarım saat sonra ameliyattan önce bebek sonra yengem çıktı. Yengem odasına giderken bebek küveze gönderildi. Abim hariç diğer aile üyeleri cam'ın arkasından bebeği izliyorduk. Çocuğun adına bir türlü karar verememiştiler.

Çocuk gayet sağlıklı idi. İsmine de Berfin koymaya karar verdiler. Berna yengem hâla kararsız da olsa sonun da konmuştu adı.

Biz ise şimdi eve gidiyoruz. Biraz dinlendikten sonra alışveriş yapmaya gidecektik.

Eve gelir gelmez odama gidip, valizimi yerleştirip, yatağıma yattım. Çok yorucu bir gündü bu gün.

Telefonu elime aldığım da Esat'tan mesaj geldiğini gördüm. WhatsApp'a girip onun ismine tıkladım.

Mafya tipli:

Vardın'mı Adana'ya?

Evet vardım.

Mafya tipli:

İyi dinlen biraz.

Dinlenemem alışverişe gideceğiz.

Mafya tipli:

Tamam görüşürüz.

Görüşürüz 💙💙

Ben nasıl bir malim acaba kalp atmak nedir ya az oldu bu "KOCAM" falan yazsaydın.

Mafya tipli:

Kalp güzelmiş hep atsana.

Aha şimdi sıçtım...

Ben geldim. Umarım iyisinizdir uzun zaman oldu buraya bir şeyler yazmayalı. Haftalar sonra ilk defa bölüm attığım için sonunu güzle bitirdim ama bir diğer bölümler için söz veremem. Akşam inşallah yeni bölüm atmaya çalışacağım.

Birde ben emek veriyorum ama beğeni çok az rica ediyorum beğenirmisiniz. Bu zor bir şey değil arkadaşlar sizi hiç bir şeye zorlayamam ama okuyupta beğenmeyenlere sinir oluyorum neyse görüşmek üzere kendinize iyi bakın.

KATLİAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin