KARANLIĞIN IŞIĞI. (Tamamlandı)

13.BÖLÜM

İyi okumalar ✨

"Se-Serkan" dedim. Geriye doğru bir adım atarken, şaşkın bir sesle. O ise, bana bir adım attı, pişkin bir yüz ifadesiyle

"Özledin mi beni sevgilim ?"
Sesi alay eder gibi çıkmıştı. Ve hala üstüme geliyordu. Ona
İğrenir gibi baktım.

"Ben senin sevgilin falan değilim, unut bunu hemm neyi özleyeceğim " dedim sinirli sesimle.

Aklına bir şey gelmiş gibi durdu.  "Aaa pardon pardon, Emir ile vakit geçirmekten UNUTTUN DEMİ." Sonra doğru ses yüksek çıkmıştı,

kaşlarımı çattım. "Ne saçmalıyorsun be sen!!??" dedim, onun gibi benim de sesim yüksek çıkmıştı.

Aynı ses tonuyla "EVİNE KADAR GELMELER, SENİ ELBİSELİ GÖRMESİ, CAFE'DEN ALMASI DAHA DA, DİYİYİM Mİ?" dedi , büyük adımlarla geldi. Aramız da ki mesafeyi kapatmıştı.Ben ise hâlâ geri adım atarken sırtım soğuk duvara değmişti,aramız da bir metre mesafe vardı. Kendimi sakin tutmaya çalışıyordum,

" gelme" dedim net sesimle. Elimi göğüsüne koydum,ittiğim de, bir santim bile kıpırdamamıştı. İki elini duvara koyup, Mırıldanarak.

"Sen benim aşkımdın onun değil" dedi.

"Ben kimsenin aşkı falan değilim!! " dedim. Bu sefer benim sesim yüksek çıkmıştı.

Ama beni duymuyormuş gibi hala üstüme geliyordu, şuan biri bizi görse kesin yanlış anlardı. Korkudan göğüsüm kalkıp iniyordu elimi onun gögüsüne koydum,daha üsütüme gelmemesin sağlamaya çalışarak. Ama bu imkansızdı tam bağıracakken , bana daha çok yaklaştı, aramızda 1 santim den bile az mesafe vardı. Aynı sesle

"Cidden herkes derste olmasına rağmen seni duyacaklarını mı, sanıyorsun? " dedi.
Kafa mı sola doğru çevirdim
" bırak!! diye bağırdım. Sertçe itim

ama o sadece bir adım geriye gitmişti. Bunu fırsat bilip,tam yanından kaçacakken kolumdan tutup sırtımı kendine yasladı. Kulağıma eğilip ciddi bir sesle

"benden kaçışının olduğunu mu sanıyorsun?" dedi.

Ece'den

Elimi çenemden çekip, Sıkıcı bir dersin sona gelmiştik. Allahtan çok sürmemişti.. Derin bir "ohhhh" diyip kalktım. Çantamda ki sudan bir yudum aldım, eşyalarımı topladım. Gerçekten çok sıkıcıydı ders, toplu olan sarı saçımı açtım. Rahatlamış gibi hissediyordum. Çantamdan telefonu aldım. Işığa mesaj attım çıkmadan.
'Çıktın mı?' bir süre cevap gelmeyince, tekrar yazdım. 'Işık iyi misin? ' abi mi aradığım da, telefonu 5.Çalılta açtı. Uyku sesiyle

'"Ece inşallah önemlidir" dedi, derin bir nefes verip umursamaz şekilde.

"çıktınız mı? " dedim.

"Ece ne diyorsun" dedi. Umursamaz sesiyle

"Offf abi çıktınız mı dersten, Işığı bulamıyorum " dedim sitemli sesimle.

" Ne dersi ne Işığı, bugün bizim dersimiz yok ki.?" Demesiyle vücudumda ki korkuyu hissettim. Aklıma Serkanın gelmesiyle dediğim tek şey

"Abi çabuk gel!!" oldu.

*****
"Yok yok yok" dedim. Arka bahçede ışığı ararken, sol elimi saçlarıma geçirdim bir yandan da, düşecek olan defterleri mi tutuyordum. Abim hızla arabadan indi, büyük adımlarla yanıma geldi. Yanında ise elinde sarı bir aycık olan Efe vardı. Efe'ye elinde ki  ayıcığı gösterdim.

"Bu elinde ki ne dedim." Sorgulayıcı bir şekilde,

elindekine baktı.
" Haaa, alışveriş merkezinde ki oyuncak makinesinden aldım. Bunu için 10 lira attım"

diyince istemsizce tek kaşım kalktı. O sıra sert bir sesle " ECE ! EFE !!" abim burnunudan soluyarak.
" Şimdi bunu sırası mı!!?"
Sinirlendiğin arnında ki damardan fark etmiştim. Bana tekrar döndü.

"Her yere baktın mı!!" dedi .

Sesin de, diğerine göre hafif sinir vardı. Kafa mı hızla aşağı yukarı salladım.
" Evet baktım ama yok" dedim.

"Sınıfa baktın mı?" dedi. "

" Girmeye çalıştım, fakat kaygan zemin yazısını koymuşlar giremedim."

Dedim tek kaşını kaldırdı. Keskin sesiyle
"ama ben girerim" dedi .

Hemen hızla 3. Kata çıktığımız da, tabelayı hızla fırlattı sınıfa girmek için.Kulpu bir kaç kez indirdiğin de kapı açılmamıştı. İçeriden Işığ'ın sesi gelince, Işığa

"Işıkk burdayız" dedim. Elimi yumruk yapıp kapıya vurdum. Işık "yard-" Tam yardım et diyecekti ki, sesi kesildi. Abim kapıyı omuz atarken 3.kez omuz atmasıya kapı açılmıştı. Karşımız da bırakması için çırpınan bir Işık, ve onu zorla tutan Serkan vardı.

Işık'tan

Hırsla "Bırak!!" diye bağırdım. Kendimi ondan çektim de. Arkamı döndüm, işaret parmağımı ona doğru uzatarak, ciddi bir sesle. "Bırakacaksın peşimi!!" dedim. Sadece küçük bir kahkaha attı. Her kelimesine vurgu yaparak,

"ben şuana kadar vazgeçmemişim şimdi mi geçeceğim!! " dedi.

Sona doğru yine sesi yüksek çıkmıştı, Kapıyı doğru gittim. Kulpu aşağa indirmemle açılmamıştı, Ensem de ki nefesi hissettim. Gözümün hizasına anahtarı getirdi.

" bunu mu arıyorsun" dedi.

Aniden elinden kapacakken, benden önce davrandı çekti. Arkamı ona doğru dönüp sakince

"verir misin şu anahtarı lütfen" dedim.

  Sakin kalmaya çalışıyordum. Fakat karşım da Serkan varken bu imkansızdı. Düşünüyormuş gibi yapıp kafasını ik yana, salladı. Elini yüzüme hafifçe dokundu, kendi mi geri çekmiştim. Ama o elini hala indirmemişti. O sıra Ece'nin sesini duydum kapıya vuruyordu. Tam "yardım et" diyecektim ki, ağzımı kapatı beni susturmaya çalışıyordu.

"sus sus " dedi.

İşaret parmağını dudağına götürerek. sinirli sesiyle, ben hala bağırmaya çalışıyordum. Ama sesim boğuk çıkıyordu. Kapının açılmasıyla, Emir hızla Serkanın üstüne atlaması bir oldu. Gözü o kadar dönmüştü ki, Serkanı yere yatırdı defalarca yumrukladı.

Ece geldi yanıma bana sarıldı. Geri çekildiğimiz de "iyi misin?" dedi. Yüzümü ellerinin arasına alırken.

Sesin de endişe vardı. Belli belirsiz salladım kafamı. Bir yandan da gözümü kaptım,derin derin nefes alıyordum. Sakinleşmeye çalışıyordum ki, Ece çığlığını duydum.

"Abiii sakın!!!" "

demesiyle ani'den gözümü açmamla.

Gözlerime inanamadım. Emir yerde ki Serkana silah doğrultmuştu

Sövmek serbest 😄

-Bölüm nasıldı? 🤩

-Sizce Emir Serkanı vuracak mı? 🙄

- Oy ve yorum yapmayı unutmayın 🤍

- seviliyorsunuzzz🧚🧚

Bu arada kapağı değiştirmeyi düşünüyorum. sizce nasıl olur? Düşüncelerinizi yazınnn❤️🌼🥰