4. Bölüm

51 14 34
                                    

Merhabaaaaa!

Uzun zaman sonra yeni bölüm geldi..

Bölümlere özlü sözlerle başlayan insanlara hep özeniyorum.
Bu yüzden bende öyle başladım.

UYARI:Burda geçen bir bişey gerçek değildir. Hepsi hayal ürünüdür!

YAZIM YANLIŞLARI OLABİLİR.

İYİ OKUMALAR DİLERİM!

Rüzgârlı havada uçmaya çalışan bir serçe gibiyim .Hep bir çaba içerisindeyim.

-Alev Alçın

Düşe kalka büyümüştüm ben.

Her düştüğümde kalkmayı bilmiştim. Düştüm dizlerim kanadı, yine kalktım.

Düştüm ellerim acıdı, o ellerimle kazıya kazıya kalktım.

Hep kendimi kendim kaldırdım.

Çünkü ben hep yanlızdım.

Sonra birden hayatıma Aleyna girdi. Hayatımın en kötü dönemlerinde bana destek oldu.

Biz birbirimize aile olduk.

Sonra bir kişi daha katıldı aramıza, 3 kişilik bir aile..

Fakat maalesef , onu kaybettik.

Yine düştük. Bu sefer beraber düştük.
Kalkmakta zorlandık fakat yine kalktık.

Bizim dizlerimiz hep kan içerisindeydi. Çünkü biz hep düşmüştük ve kimse de yaralarımıza merhem olmamıştı.

Aynadaki yansımama gurur ile bakıyordum.

Üstümdeki üniforma benim bu hayattaki en değerli varlığımdı.

Ne sınavlar vermiştim bu üniforma için.
Dizlerim kanamıştı. Fakat bir kere bile şikayet etmedim.

İşin sonu bu yola çıkacaksa ben ölüme bile razıydım.

Benim kalbimde aklımda vatanımdı.
Benim en büyük varlığım üniformamdı.
Benim en büyük yoldaşım da Allah'tı.

Benim için hayat bunlardan ibaretti. Bir çok asker için olduğu gibi.

Ölümden korkmazdım. Ben Türk askeriydim.

Benim en büyük korkum Allah'tı. Gerisi yok gerekte yok.

8 aydır burnumda tütüyordu üniformam.

Bir daha giyemeyeceğimi düşünüyordum. Öyle kötü bir histi ki bu..

O kadar çabaladım birşeye hasret kalmak. Yanında olup dokunamamak.

8 aydır fizik tedavi görüyordum.

İlk başlarda zor olmuştu. Bir adım atmayı bırak ayakta bile duramıyordum.

Çabaladım.

Gece gündüz demeden çabaladım.

Düştüm, kaldırdılar.

Sendeledim, tuttular.

Ağladım, ağladılar.

Ama hep yanımda oldular.

Kanlı HilalHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin