"O benim miladımdı, tutunacak tek dayanağımdı"
~~~~~~
Bugün adını bilmediğim hastalığımın 1.ayını doldurmak üzereydim. Hastalığım ilerliyor muydu yoksa sabit miydi bu konuda hiçbir fikrim yok.
Sadece tek bildiğim tükenmeyen baş ağrıları, belli belirsiz kilo kaybı ve saç dökülmesi. Kanser teşhisiyle uyuyordu ama bende kanserde olmayan belirtilerde vardı Ağızdan kan gelmesi, karın ağrıları, mide bulantıları ve bayılmalar. Sayısızca sorunum vardı!
"Sorunluydum işte beni bir kere de böyle kabul edin, hayallerimin eşiğinde yaşıyordum ve yaşayacağım" bu hayatta en çok kime minnettarsın diye sorsalardı İlk ve son cevabım da Doruk olurdu.
Bu süreçte yanımda en çok o oldu. Belki yanyana değildik ama hep yanyanaymış gibi hissettik. Onca mesafelere engel tanımadan tanıdık biz birbirimizi.
(18 Mart pazartesi Saat:10.43)
Yastığımın üzerindeki kanları görünce yatağımdan fırladım.Kan kusuyordum !
"Kan"
"Kimilerini öldürür, kimilerinin de hayatını mahveder, kimileri de onun yüzünden ölür. Sadece bir şey bir insana ne kadar etki edebiliyor diğmi?"
Ağzımdaki kanlar yavaş yavaş tüm vücuduma yayılıyordu. Banyoya doğru koştum ve belkide 1,5 litre kadar kan kusmuş olabilirim. Artık annem alışıktı bu durumlara bende alışmış sayılırdım artık. Ama bir gün öleceğimi biliyordum, birgün bende bu sevmediğim dünyadan ayrılacaktım.
( Saat:11.02)
"Şok şok şok tam bir ay sonra o adı bilinmeyen hastalığın teşhisi koyuldu"
"Eflin ses ver!"
"Bu dünyada bir ilk! Bu hastalığın adı
B13 kanseri, hastalığın sebebi B13 bakterisinden yayılması. Hastalık için tedaviler araştırılıyor , Doktordan tavsiyeler sık sık temiz hava alınması, stres ve özlem gibi duyguların yaşanmamasıdır"
"İyileşemeyeceğim, Yapamayacağım bunu Anne!"
Gözyaşlarımın arasında birde annemle konuşmaya çalışıyordum.
"Başaracağız kızım, beraber anlatacağız bunu !"
Başaracakmıydım bende bilmiyordum.
Ama bu hikaye benimdi , ben yazdım. Bu satırlar bana ait ve onları benden kimse alamaz.
Bölüm Şarkımızz:
11.Bölümde Görüşmek Üzere
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kum Saatinin Tutsakları(Tamamlandı)
Romance'Biz kum saatinin içine mâhkum kalmış birer tutsaklardık. 'Biz bir kum saatinden ibarettik ,o bir hayat bende hayatın kalbiydim. O camları beraber kırdık ,beraber aştık şimdi ayrılmak yakışır mıydı bize? Her zaman yanyana dipdipe hissettik ama hiçbi...
