'Biz kum saatinin içine mâhkum kalmış birer tutsaklardık. 'Biz bir kum saatinden ibarettik ,o bir hayat bende hayatın kalbiydim. O camları beraber kırdık ,beraber aştık şimdi ayrılmak yakışır mıydı bize? Her zaman yanyana dipdipe hissettik ama hiçbi...
"Her zaman yanyana dipdipe hissetmiştik ama hiçbir zaman gerçek olamamıştık."
(Saat:09.32) -Oof ne aramaymış bu ? Görende Tayyip Erdoğan geldi sanacak. Sabah sabah bir zımbırtı beni tatlı uykumdan uyandırmayı başardı.Telefonu ne zaman kapatsam ısrarla biri daha arıyor. Ve bilin bakalım bu kiim? Merveeee. Belki söylerken biraz neşeli söylemiş olabilirim ama kendisinden tam anlamıyla nefret ediyorum. Kim geveze, şakacı, hiperaktiv, fazla neşeli birini sevebilirdi ki? (Sevenler belki olabilir ama bana çok zıt düşüyor). O telefonu açmasam biliyordum ki 12 gün üst üste arayacaktı ve üstüne trip atacaktı bundan %101 eminim. -Efendim Merve -Aşko ben bu aralar çok sıkılıyorum ya bugün bi buluşsak mı? (İç sesim) -Oşko bon bo orolor çok sokoloyorum ya bogon bo boloşsak mı? -Merve hiç bu aralar modumda değilim, sonra konuşsak. Tam telefonun kapatma tuşuna basmıştım ki... - Ya 2 dakikalık bir görüşmeden en fazla ne olur kii? Hadii lütfennn! Bu kızla baş edilemezdi. -Saat kaçta? -1 saat sonra sahilde buluşuruz o zaman. Off birde bununla uğraşacaktım. Bu sefer kendimi gitmeye mecbur hissediyordum. *** ~1 saat sonra~ Sahile doğru yürümeye başlamıştım ki içimi aniden bir korku kapladı, sanırım sosyal anksiyetemden kaynaklanıyordu. Hava açık ve güzeldi, mevsim kış gibi olsa da yazı yaşıyorduk resmen. Kar taneleri güneşin altında erimeye mahkûm gibiylerdi. -Selaaaam! Gözüktü pembe saçlı, ayaklı magazin. -Selaaaam! Taklit edercesine ona karşılık verdim. Oturacak bir yer bulup denizin karşısına geçtik. -Canım ben bir su alıp geleyim. Tam kalkacaktı ki onu kolundan tutup durdurdum. -Merve gitme -Aşko noldu korkuyormusun? İnsanların bana hep bunu demelerinden nefret ederdim. Şuan yanımız aşırı kalabalık ve Merve sanırım benim sosyal anksiyetem olduğunu unutmuştu galiba. -Merve şuan olmaz. Ve beni dinlemeden kalkıp gitti. kalbim sıkışmaya başlamıştı bile,nefesim boğuklaşıyordu Arkadan seslensem de beni duymadı, ayağa kalktım ve Merve'ye doğru giderken arkadan bir el kolumu tuttu! Arkaya dönmeye cesaret bile edemiyorum çünkü itiraf edeyim gerçekten kalp atışlarım hızlanmış ve korku tüm bedenimi sarmıştı. Sonra tanıdığım bir nefes beni kendine doğru çekti...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Biraz heyecanlı bir son oldu galiba ama unutmayın ki bu bir son değil ilk başlangıcımız. 15. Bölümü heyecanla bekliyoruzz
