TEKTAŞ

22.bölüm

Herkesee merhabaaa. Çok güzel bir bölümle geldim. Lütfen oy ve yorum yapalım tamam mı?
Keyifli okumalar.

                                   💫

Aşkın insanı güzelleştiren bir yönü vardı. Aşık olunca gerçekten dünyaya daha farklı bakıyorsun. Her sabah uyandığında aklına gelen ilk şeyin o olması ve günün geri kalanında onunla yapacağın şeyleri düşünmek hoşuma gidiyor.

Dün piknikte ona ilk defa hislerimi açık açık söylediğimde gözlerindeki o mutluluk parıltıları bana keşke daha önce söyleseydim dedirtmişti. Ama o an sanki her şey doğru gibiydi. Sanki o sözler o an'a aitmiş gibiydi.

Bugün Demir'le ilk randevumuza çıkıyorduk. Çok heyecanlıydım. Çünkü bu benim gerçekten ilk randevum olacaktı. Daha önce kimseyle randevuya çıkmamıştım. Demir nereye gideceğimizi de söylememişti. Bu beni daha da meraklandırıyordu.

Hazırlandıktan sonra Demir'den gelecek mesajı beklemeye başladım. Beni evden alacağını söylemişti. Bir kaç dakika sonra beklediğim mesaj geldi.

Sevgilim

Aşağıdayım sevgilim. Bekliyorum

Siz

Geliyorum sevgilim

Aşağı indiğimde bu defa siyah bir Porsche marka arabayla karşılaşmayı beklemiyordum. Ağzım açık kalmıştı. Demir'se sırtını arabaya yaslamış beni bekliyordu.

Görmemiş gibi salyalarımı akıtmamaya çalışsam da pek beceremedim. Duruşumu bozmadan yürüyordum ama gözlerim kesinlikle arabadaydı. Ben birazdan bu arabanın koltuğuna oturacaktım değil mi?

Demir'in yanına yaklaştığımda beni belimden tutup kendine çekti ve yanağıma sert bir öpücük bıraktı. Şu belden tutup kendine çekme haraketinin hastasıydım. Ama şuan başka hastası olacağım şeylerde vardı. Porsche gibi mesela.

Demir ona bakmadığımı fark etdiğinden boğazını temizledi ve konuştu. "Benden daha çok ilgi gördüğü için bu arabayı hurdaya çevirebilirim." diye konuştu.

Hemen bakışlarımı arabadan çekip ona çevirdim ve "Sakın!" diye bağırdım. Ay biraz fazla oldu sanki.

"Güzelim kapıdan çıktığından beri arabaya bakıyorsun. Bana böyle bakmadın hiç."

Arabayı kıskanıyordu. Şaka gibi gerçekten.

"Ne yapayım Demir? Her gün evimden bir Porsche'yle ayrılmıyorum değil mi?"

Belimdeki elleri varlığını korurken üzerime eğildi ve saçlarımı omuzlarımdan çekip belime dökülmesini sağladı. "İstersen her gün seni evinden böyle alabilirim." diye mırıldandı.

Hemen sağ tarafda duran bisikletime kısa bir bakış atdım. Ona ihanet edemezdim. Bu bir Porsche olsa bile.

"Hayır sevgilim. Ben bisikletimden gayet memnunum. Ama arada böyle sürprizler yapabilirsin." diye konuştum.

Başını salladığında arabanın kapısını açıp benim otirmamı bekledi. Oldukca zarif bir şekilde koltuğa yerleştim. Baya rahatdı.

Demir kapıyı kapatacakken" "Yavaş kapat." diye yükseldim. Onun gülerek bana baktığını gördüğümde salaklığıma bir kere daha sövdüm.

Hemen sonra sürücü koltuğuna yerleştiğinde "Siz çok mu zenginsiniz?" diye sorma gafletinde bulundum. Evet salaklığım hala devam ediyordu.

Bana bakarak gülümsediğinde "Güzelim bu soruyu daha kaç defa soracaksın?"