TEKTAŞ

25.bölüm

Yeni bölüm sizlerle. Bu bölüm erkek karakterimizin bakış açısından omuyacağız. Bakalım Demir Güneş'e nasıl aşık olmuş eheheh. Keyifli okumalar. Oy ve yorum yapmayı unutmayın

❣️

Cihan Demir Korkmaz' dan

Hani filmler de olur ya bir yabancı kasabaya gelir ve her şey değişir. Bu hikayedeki yabancı da bendim. Babam kuyumcuydu . Annemse öğretmen. Bir gün eve geldiğinde başka bir şehre taşınmamız gerektiğini söyledi. İşine orada devam edecekti. O yüzden şehir değiştirmek zorunda kalmıştık. Hatırlıyorum da anneme çok kızmıştım. Çünkü sürekli düzenimizi bozmak durumunda kalıyorduk. Sevdiğim insanları, arkadaşlarımı bırakmak çok zor geliyordu.

Ama şimdi iyi ki taşınmışız diyorum. İyi ki bu şehre gelmişiz. Yine iyi ki bu okula gelmişim.

Yoksa ilk aşkımla nasıl karşılaşacaktım. Güneş Serez.

Onu ilk gördüğüm gün okulun ilk günüydü. Hiç kimseyi tanımıyordum. Sadece etrafı izleyip yeni hayatımı seyr ediyordum. Bahçedeydim. Çok kalabalık olduğunu hatırlıyorum. Bu beni hep bunaltırdı. Kalabalıkttan kaçmak için en uzakta duran banka sığınmıştım. Herkes birbiriyle sohbet ediyordu. Tatilden döndükleri için sanki birbirlerini yüz yıldır görmüyormuş gibi sarılan insanlara boş bakışlar atıyordum. Ta ki bakışlarım onu görüp anlam kazanana kadar.

Onu ilk bahçe de bir bankın üzerinde otururken görmüştüm. Bakışlarım ne ara bahçe kapısına çevrildi bilmiyorum. Bisikletle bahçe kapısından geçiyordu.

Onu  gördüğümde içimden geçen ilk şey şuydu.

Siktir. Çok güzeldi.

Bakışlarımı ondan alamamıştım. Sanki bir güneş gibi parlıyordu. Bal köpüğü uzun saçları vardı. Güneşin ışığı saçlarına vurunca daha güzel görünüyordu. Bu saçlarına dokunma isteği uyandırmıştı. Gözlerinin rengini görememiştim. Uzaktaydı. Ama onun da mükemmel olduğuna emindim. Bisikletinden inip arkadaşlarının yanına geçmişti. Onlarla sohbet ederken yüzünde oluşan gülümsemeyle ne kadar güzel olduğunun farkında mıydı?

Onu izlerken aklımdan binlarce soru geçmişti. İsmi neydi? Gözleri ne renkti? Acaba aynı sınıfta mıydık? Sevgilisi var mıydı?

Neyseki bu sorularımın hepsine zamanla cevap alabilmişti. Onun benden haberi olmadığı zamanlar.

Sınıfıma gittiğimde gözlerim onu aramıştı. Ama yoktu. Aynı sınıfta olmadığımızı anlamıştım. Neden onun sınıfın da değildim ki?

Günler geçtikce onun hangi sınıfta olduğunu görmüştüm. Ama onu bir kaç gün hiç görmemiştim. Sonra koridorda karşılaşmıştık. Bu an onu ilk yakından gördüğüm zamandı. Merdivenlerde oturmuş kız arkadaşıyla konuşuyordu. Yanından geçtiğim de kısa bir an bana baktı. Saniye bile sürmemişti. Bakışları bende takılı kalmamıştı. Hiç bir şey olmamıştı. Öylesine geçip gitmişti. Ama benim onda takılı kaldığımdan haberi yoktu.

Bu arada gözlerinin rengini öğrenmiştim. Ela renkteydi.

Onun ismini öğrendiğim an kantindeydik. Yemek sırasında arkasında durmuştum. Arkadaşı ismini söylemişti. Güneş demişti. İsmi Güneş'miş. Onu ilk gördüğümde de Güneş' e benzetmiştim. Etrafındaki herkese ışık saçıyordu. Başkaları da benim gibi düşünüyor diye ödüm kopuyordu.