-hikayedeki kişiler,kurumlar,olaylar ve askeri terimler hayal ürünüdür. Gerçekle bağlantısı bulunmamakla beraber kurgudan ibarettir-
Filmlerde izlediğimde asla yaşamayacağım şeyi ilk görüşte aşk olarak tasvir ederdim.
Şimdi ise hayattan bir ders da...
SELAAAM CANLARIMM Okumayı yorum yapmayı beğenmeyi yani kısaca desteklerinizi esirgemeyi unutmayınnnn İyi okumalarrrr
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*********
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
********
"bazı kararlar sadece karardır. Bazı kararlar ise sadece kanatır."
1 hafta sonra
Ekran ile uzunca bir süre bakıştık. Ekranda yazan şehir ve okul beni yeterince şok etmişti. Siteyi açana kadar ter akan parmaklarım tercihi gördükten sonra buz kesmişti. Kan akışımın durduğunu beynimin kafatasıma davul muamelesi yaptığını hissediyordum.
"Van mı?"dedi Görkem hayal kırıklarının son demlerini sesine yansıtarak.
Vücudumda ki tek tepki göz içlerimin sulanmasıydı. Ekranda gördüğüm şehrin ismi artık bulanık bulanıktı. Ağlamamak için direttiğim gözlerim yanmaya başlarken boğazımda acı bir tat düğüm olmuştu.
"Allahım sen bana yardım et. En son tercihin mi tutmuş gerçekten?"anneme tepki gösterebilecek kadar bile iyi hissetmiyordum.
Van... Tanıdık ama yabancı olan o şehir...
Belki de yazdığım tüm tercihler arasında en uzak hissettiğim oydu. En yabancı ve en korkak hissettiğim. Şimdi ise ekranda bakışıyorduk. Gerçi doğuda ki tüm şehirlere aynı tepkiyi verirdim çünkü yabancıydı bana. Van bir yandan onun olduğu şehirdi. Evet askerdi evet meşguldü evet görevdeydi evet belki bir kere bile karşılaşmayacaktık ama ben bu ihtimaller yerine hep yüzyüze geleceğimiz ihtimallere tercih sonuçlarına baktığım andan beri kafamda kurgulamaya başlamıştım.
"Nasip kısmet."dedi babam. Sesi olduğundan kısık çıkmıştı. O da belliki bu sonuçtan memnun değildi. Gerçi memnun olacak kimseyi bilmiyordum bu evde. Özellikle bir haftadır benimle konuşmayan Gizem bunların başında geliyordu. Konuşmadığı gibi benimle sonuçlara bakmayıda iğneleyici bir tavırla reddetmişti. Biliyorum şu an odasında içi içini kemiriyordu ama inadı tuttumu ona kimse geri adım attıramazdı. Belki gidecektim ve o hala bana küs olacaktı.
