Keknek (+18)

8. Bölüm

Bir hışımla eve girmiş, odama gitmiştim. Annem ne oldu diye sorduğunda "Birkaç gün dinleneceğim" diyerek yalnız kalmak istediğimi belirttim. Annem irdelemeyip odamdan çıktığında üzerimdeki eşorfmanı değiştirip, farklı bir eşorfman takımı giyindim.

Yatağıma uzandığımda hava her ne kadar sıcak olursa olsun yorganı üzerime çektim ve gözlerimi kapadım. "Allah'ım ben ne yaşıyorum?" diye sızlandığımda sıkıntıyla nefes verdim. Bu kadar hazmedememe sebebimi gayet iyi biliyordum ama bunu kendime söyleyemiyordum.

Beni öpmesi aşırı hoşuma gitmişti!

O his, o baskı, bedenimin üzerinde gösterdiği güç.. Çok hoşuma gitmişti, çok zevk almıştım fakat bu kişi Kerem Ağabeydi! Ayrıca bana açıklama borçlu olduğu çok konu vardı. Benden ne zaman hoşlanmaya başladı? Evlenmiş boşanmış olmasında öncesinde sorun görmüyordum ama ben onun çocukluğundan beri hayatında olan biriydim. Benden hoşlanırken onunla mı evlenmişti? Ya da sancılı bir evlilik sonrası kafa dağıtmak istediği biri miydim sadece?

Bana böyle bir adım atmışken yarın bir gün ya Dilan ortaya çıkarsa ne olacaktı? Ya ona geri dönmek isterse, barışırlarsa ne olacaktı? Ortada bir bebekleri, yarım kalan bir aileleri vardı. Onun açısından bir değişiklik olmazdı ama ben yıllarımı, çocukluğumu, hayatımı, Kerem ağabeyimi kaybederdim.

"Ne yapacağım ben ya?" diye sızlanıp sağ tarafa dönerek yattım. Uyumak ve hiçbir şey düşünmek istemiyordum ama stresten uyuyamıyordum bile. Beraber oturup konuşmamız ve bazı şeyleri netleştirmemiz gerekiyordu ama değişikliklerden korkup kaçan tarafım buna müsaade etmiyordu.

"Allah'ım valla panik atak geçireceğim şimdi he!" diye elimi hızlı atan kalbimin üzerine koydum. "Yanında olsam bir dert, olmasam bir dert. Ya hataydı derse? Ben daha o eve nasıl gideceğim?" diyerek sinirle ofladım ve yorganı kafama geçirdim.

O şekildeyken nasıl oldu bilmiyorum ama uyuyakalmışım. Uyandığımda hava daha yeni kararıyordu. Gözlerimi açmaya çalışırken bu sıcakta yattığım yorgan yüzünden ter içindeydim. Elimle yatağımı yoklayarak telefonumu buldum ve parlaklığı gözlerimi yorarken zar zor gelen bildirimlere baktım.

- Kerem Ağabey: Kendini hazır hissettiğin zaman beni arar mısın?

Bildirimi gördüğüm zaman o anlar gözümün önüne geldi ve "Off!" diyerek yorganı kafama çektim. "Sen bana bırakırsan ben ömür billah çıkmam ki karşına." diyerek yorganı iteledim ve yataktan kalkmaya çalıştım. Yatakta oturarak saçlarımı kaşıyorken içeriden gelen Bahar'ın bağırış sesiyle miskinliği bir kenara attım ve hızlıca odamdan çıktım.

Babam ve Bahar salonda karşılıklı bağırıyorlar, annem de bir köşede izliyordu. "Ne oldu? Sakin olun biraz." diyerek ikisinin arasına girdim ve Bahar'ın kolunu tuttum. Gözlerinden sicim gibi yaş akıyordu. "Sen ne yaptığını sanıyorsun? Ne hakla yapabildin bunu bana?!" diye bağırarak öne atılan Bahar'ı zar zor tuttum ve kendime çektim. Yüzüne gelen saçı geri atarken alnını öptüm ve "Sakin ol Baharım" diyerek sarıldım.

"Ya abla" diyerek hıçkırmaya başlayınca onun bu haline benim de gözlerim doldu. Öksürerek sesimi düzeltmeye çalıştım ve "Sakin ol ablacığım önce, ne olduysa çözeriz bekle" dedim. Kollarını bana doladı ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam etti. Babam parmağını tehditkâr bir şekilde sallayarak "Ben senin iyiliğin için yaptım Bahar. Ağlamayı bırak ve kabullen" deyince Bahar bir anda kollarımdan bağırarak babama fırladı. "Ne iyiliği be!" diyerek babama atılırken ben zar zor tutuyordum. Bahar adeta çığlık atarcasına "Ne iyiliği?! Sen benim hayatımı sikip attın bir kenara! Sen benim hayallerimi, umudumu, hevesimi piç ettin! Ne iyiliğinden bahsediyorsun sen he? Sen anca kendini düşünen bir bencilin tekisin. Duydun mu beni? Ama ben sana istediğini vermeyeceğim. Ben sana o gururu yaşatmayacağım. Benim adım da Baharsa, ben senin bu pis oyunlarınla solmam baba! Hayatımı da mahvetmene izin vermem!" diye sinir krizi geçirince hâlâ olayı anlamaya çalışıyordum. Babamın Bahar'a olan ani tokadı ile tüm sinirim tepeme çıkmıştı ve Bahar'ı koltuğa sertçe oturup babamın yakasına yapıştım.