EA- 4. BÖLÜM; SAKLAMBAÇ MI? BU YAŞTA MI?

90 14 90
                                    

YAYIMLANMA TARİHİ; 13 NİSAN 2024...

Bölüme oy vermeyi ve yorum yapmayı ihmal etmeyin lütfen. Onlar bana bir motivasyon.

EA- 4. BÖLÜM; SAKLAMBAÇ MI? BU YAŞTA MI?

"O zaman ebe Mehmet olsun. Saklambaç oynayalım diyince bana çok garip baktın. İlk sen ol." Özlem sinsi bir gülüşle konuştuğunda Mehmet hepimize baktı ama bir destek çıkmayacağını anlayınca oflayarak kabul etmek zorunda kaldı.

Mehmet'in haline gülerken o da erik ağacına doğru ilerledi. Saymaya başladığında hızla havuzun ilerisindeki ağacın arkasına saklandım. Mehmet saymayı bitirdiğinde herkes saklanmıştı.

"Bakalım ilk kimi sobeleyeceğim." Mehmet elleri arkasında sağa sola bakarak yürürken konuştuğunda dudağımı ısırdım gülmemek için.

Cidden bu yaşta şu an bunu yapıyor olmamız aşırı komik gelmişti.

Neyse içimizdeki çocuğu öldürmüyoruz en azından.

"Hımmm, Bahar. Sanırım o boy ile oraya saklanmamalıydın. Bahar, sobe." Dediğinde Bahar oflayarak saklandığı yerden çıktı.

Bahar'ın ardından Mehmet diğer kişileri de aramaya koyulduğunda Ayşe saklandığı yerden çıkıp koşarak Mehmet'in yumduğu yere gitti ve dokunurken "Sobe!" Dediğinde benden iyice uzaklaşmış olan Mehmet'i fırsat bilerek ben de aynısını yaptım.

Ayşe'ye dönüp elimi uzattığımda o da büyük bir heyecanla elime vurdu. Mehmet bu halimize güldükten sonra geri kalanları aramaya başladığında onu izledik.

Herkes ortaya çıktığında Mehmet Özlem, Bahar, Mustafa ve Ali'yi sobeleyebilmişti sadece.

Bahar Mehmet yerine yumup saymaya başladığında herkes bir yere dağılmaya başladı.  Kararsız bir şekilde sağa sola bakınırken Bahar neredeyse saymayı bitirecekti.

100'e kadar bu kadar hızlı sayamazsın be Bahar.

En sonunda derin bir nefes alıp koşarak Ömerlerin evinin arka tarafına çitlerin oraya gittim.

Bizim evin de Ömerlerin evinin arkası da çitlere çok yakındı. İki kişi yan yana gidemeyeceği bir mesafe vardı o yüzden burada eğilerek durursam iyi saklanmış olabilirdim.

Arka kısma koşarak gittikten sonra kenara saklanıp Bahar'a bakarak geri geri giderken birinin sırtına değince duraksadım ve hemen arkamı döndüğümde Ömer ile karşı karşıya geldim. Yakınlıktan çenem göğsüne değiyordu.

"Aysu?"

Yakınlığımız yutkunmama sebep olduğunda hemen işaret parmağımı dudaklarıma götürüp susmasını işaret ettim ve yarım adın geri çekilerek çenemin göğsü ile olan temasını kesmiş oldum.

"Bahar duyacak sessiz ol. Amacın ne bizi sobeletmek mi?" Olabildiğinde kısık bir sesle konuştuğumda gülümsedi.

Başımı çevirip Bahar'a baktığımda bizleri aramaya başladığını gördüm. Hızla Ömer'in kolunu tutup yere çöktüğümde o da  mecbur benimle birlikte çökmek zorunda kaldı.

"Ne yapıyorsun?" Dediğinde yakınlığımızdan dolayı konuştuğunda çenesi başıma değmişti.

Bu oyunda da bana yakınlaşacağı tuttu herhalde. Hayır yani benim de bir kalbim var da. Maratona çıkınca beynim ve mantığım işlevini yitiriyor.

"Boyun kaç oldu senin ya? Maşallahı var da, gölgen düşüyor. Yakalanacağız."

Kısık sesli gülüşü kulağıma dolduğunda başımı kaldırıp yüzüne baktım ama keşke bakmasaydım. Gülerken başını eğdiği için ben de başımı kaldırınca burunlarımız arasında mesafeler kalmıştı.

ERİK AĞACIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin