''မောင်....ပြန်လာပြီလား...ရှား...ညစာပြင်ပေးထားတယ်...မောင့်အတွက်''
''စားခဲ့ပြီးပြီ နန်းနဲ့တူတူ''
မောင်စကားပြောလိုက်တာနဲ့ နာကျင်နေတဲ့နှလုံးသားလေးကိုဆုံးမရဦးမယ်။ မောင်က နာကျင်မယ်မှန်းမသိလို့ပြောတာပါလို့လေ။
''ဟုတ်လား။ ရှားကမောင်နဲ့တူတူ ညစာစားဖို့စောင့်နေခဲ့တာ...''
''ကျစ်''
မောင်ကလှေကားပေါ်ကနေလှည့်ကြည့်ရင်း
*ဟင့်အင်းမောင်....ရှားကိုရွံရှာတဲ့အကြည့်နဲ့မကြည့်လိုက်ပါနဲ့...*
''ဒီမယ် ရှားပိုင်ဇေ.....ခဗျားကျတော့်ကိုအဲ့လိုအော်ဂလီဆန်စရာအသုံးအနှုန်းနဲ့မခေါ်နဲ့....ခဗျားအသံကြားရတာရွံဖို့ကောင်းတယ်''
မောင့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးမှထွက်လာသမျှစကားတို့ဟာ ရှားရဲ့ရင်ကိုကြေမွသထက်ပိုကြေမွအောင်လုပ်နိုင်စွမ်းရှိလာခဲ့ကြတာဘဲကို။
မောင့်ရဲ့ဝိုင်းစက်နေတဲ့မျက်လုံးလေးထဲမှာလည်း ရွံရှာမှုအပြည့်။
''ရှားကို အဲ့တခုတော့ခွင့်ပြုပါ......မောင်လို့ခေါ်ပါရစေ....''
ကလေးငယ်တယောက်က သနားကမားရုပ်နှင့်သကြားလုံးတောင်းရင်ရနိုင်ချေရှိသည်။ သို့သော် မောင်ကတော့ရှားကို ဘယ်သောအခါမှပျော်စေမည်မဟုတ်။
''ရွံတယ်....ခဗျားခေါ်လို့ကိုရွံတယ်...''
ပြောပြီးပြီးချင်းလှေကားပေါ်ကိုတက်သွားခဲ့တဲ့မောင်။
မောင်မြင်ကွင်းကပျောက်သွားတာနဲ့ အရုပ်ကြိုးပျက်လဲကျကာ ငိုနေမိသည်။
သူ့အားရွံရှာနေပါသော ထိုလူသားလေးအား သူအသက်တမျှပင်ချစ်ပါသည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အခန်းတံခါးကိုအပြင်းပြင်းနဲ့ဆောင့်ပိတ်လိုက်ပြီး ဒေါသငွေ့တထောင်ထောင်းထွက်နေတဲ့ကောင်ငယ်လေးတယောက်။ အခန်းနံရံမှာချိတ်ထားတဲ့ သူတို့နှစ်ဦးရဲ့မင်္ဂလာဆောင်ဓာတ်ပုံအား ရိုက်မခွဲမိရန်အကြိမ်ကြိမ်သူသတိထားရသည်။
''ခဗျားဘာလို့အဲ့လောက်ခေါင်းမာရတာလဲဗျာ....''
သူအမှန်ပင် ရှားကိုစိတ်ကစားခဲ့မိသည်။ မိန်းမတွေနဲ့စိတ်ကြိုက်ရှုပ်ပွေ ကစားခဲ့သည့် မိုးထက်မြင့် သူဌေးသားလေးသည် ထိုရှားပိုင်ဇေဟူသော သူနှင့်တွေ့ပြီးခုလိုအခြေအနေတွေအထိရောက်လာခဲ့သည်။
YOU ARE READING
Sharr(Complete)
Romanceတချိန်က ဘယ်အရာကိုမှဂရုမစိုက်စွာပြုံးပျော်နေခဲ့သော ရှားပိုင်ဇေဟူသည့် လူရွယ်လေးသည် သူသိပ်ချစ်လှပါသောမောင့်ကိုတွေ့ခဲ့ချိန်မှစ၍ သူ့၏ဘဝသည် ကပြောင်းကပြန်ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။ တခ်ိန္က ဘယ္အရာကိုမွဂ႐ုမစိုက္စြာၿပဳံးေပ်ာ္ေနခဲ့ေသာ ရွားပိုင္ေဇဟူသည့္ လူ႐ြယ္ေလးသည္ သူသိပ္...
