"Barmen!"

chapter 06: aromatik

bolumde birazcik rahatsiz edici seyler var ama birazcik🤏🏻

"Barmen!"

Günlerdir aklımdan çıkmayan, sadece fotoğraflarına bakarak bile yükseldiğim kar beyazı saçlı adamdı bu.

Üstünde beyaz tenine zıt bir şekilde simsiyah bir gömlek vardı ve tezgaha bir kolunu yaslamış bana bakıyordu. İnanılmaz görünüyordu.

Bu Kuzey'di.

Şimdilik farkında değildim, geçici bir heves olduğunu düşünüyor da olabilirdim. Fakat gelecekte olacak bütün fantezilerimin kralıydı o.

"B-Buyrun?" diyerek ona doğru yaklaştım. Kalbim tekliyordu. Heyecandan bayılmama ramak kalmış gibi hissediyordum. Sesimin titremesi de daha önce asla başıma gelmemiş bir şeydi.

Mavinin buzullarla kavuştuğu o mükemmel gözleriyle bana bakıyordu. Kirpikleri gözlerinin üstüne kar taneleri gibi dökülmüş, sert bakışları ise beni cezbediyordu.

Kuzey karşısında kim olduğu fark etmeksizin herkesi günaha sürükleyebilecek bir adamdı. Bunu sadece irislerine baktığınızda bile anlayabilirdiniz.

Tehlikeliydi.

Onu arzulamak benim gibi bir adam için tehlikeli bir şeydi ama ben bu tehlikenin içine girmek için can atar haldeydim.

"Bana sert bir şeyler ver." diyerek kaba bir şekilde konuştu. Görüntüsüyle uyumlu bir ses tonu vardı kesinlikle. Derindi.

Sert bir şeyler istiyordu ve bende de tam onun istediği şey vardı. Şuan barmenlik yapmak için giymiş olduğum siyah pantolonumun içinde olan birşey. Kod adı da pantolon balığıydı ve sadece Kuzey'in soğuk sularında yüzebiliyordu.

"Sert mi?" diyerek onu tekrarlarken aklıma hakim olmaya çalışıyordum. Aklımda onunla ilgili geçirdiğim şeyleri bir bilse şuan belki de beni altına alır ve fena şekilde pataklardı. Aslında böyle bir durumda bile onun elleri bedenime temas ettiği için heyecanlanabilirdim.

Kafayı yemiş olmalıydım.

Kafasıyla beni onaylayıp gözlerini sonunda üstümden çekmişti ve bununla da büyük bir baskıdan kurtulduğumu hissetmiştim.

Gözleri üstümdeyken sanki tüm dünyanın baskısı üzerimde gibiydi.

İstediği şeyi ona verebilirdim ama o sadece içkiyle sınırlı kalmak istiyordu. Küçük Barış ise onun ihtiyacı olan en büyük ve tek sertlikti bence.

Bana tam olarak ne istediğini söylemediği için ne vereceğimi şaşırmış durumdaydım.

YRK'ya gözlerim takılınca direkt elime şişesini aldım. Ona bunu en güzel şekilde servis etmek istiyordum. Alkol oranı cidden yüksek olan bu içkiyi normalde suyla birlikte servis ediyorduk. Yani öyle yapılıyordu bugün öğrendiğim kadarıyla. Ama Kuzey için yapamayacağım istisna yoktu.

Daha beni tanımayan bir adam için bu kadar çıldırmak benim için çok anormal bir durumdu. Ben böyle birisi değildim. Genelde tanışmadan kimseye ilgi duymazdım, insanların kişilikleri her zaman benim için ön planda olurdu. Neden Kuzey için bu geçerli değildi bilmiyordum.

İçkiyi hafif derin geniş bir bardağa kattığımda çok sade durduğuna karar verdim. Bu onun için yeteri kadar güzel değildi. Onun için asla yeteri kadar güzel olamazdı zaten.