"Barmen!"

chapter 19: çömleği kırmak

onceki bolum zort muydu yoksa ok muydu emin degilim ama yaptik bisey ve arkasinda durmak gerek oyle degil mi😘

neyse uvey zortu zaten uc bolum falan surucek sonra biticek cok takmayalim o kisimlari🧍🏻

bu bolum jop bolumunden sonraki sabahtan basliyor ve GECİS bolumu

iyi okumalar
🧑🏻‍🦲🙏🏻

Barış dün gece yaşadıklarını düşünerek uykuya dalmıştı, sabah uyandığında da kötü bir kâbus gördüğünü hatırlıyordu ve içinde garip bir his vardı. Bu his içini yiyip bitirdi bir süre.

Neler gördüğünü tam hatırlamıyordu ama içinde Kuzey'in olduğuna emindi. Daha doğrusu Kuzey'ler mi demeliydi acaba? Ondan iki tane olduğunu gördüğünü anımsıyordu ama emin değildi.

Böyle belirsiz birşeye ve anlamı olmayan bir kâbusa takılmak istemiyordu, kendisi de pek rüyaların anlamı olduğuna inanan birisi değildi.

Kâbusu bir kenara atıp tıpkı uyumadan önce yaptığı gibi yine yaşananları düşünmeye devam etmişti. Nasıl düşünmezdi ki?

Uzun süredir hayallerini süslemiş olan adamla birlikte sahilde ateşli bir yakınlaşma yaşamışlardı. Bu onun için bir nimetti resmen. Sabah akşam bunu düşünmesi normaldi yani.

Kuzey'in pantolonun üstünden penisine öpücükler bıraktığı kısmı hatırlayınca küçük Barış sabah uçuşunu gerçekleştirmek için kalkmıştı.

"Düştüğüm duruma bak ya. Bir herif için ne hallerdeyim..." diyerek elini küçük Barış'ın kafasına attı Barış.

"Yine sağ ele mahkum kaldım." kalbi acılı şekilde çavuşu tokatlamak üzereyken içerden gelen gürültü sesleriyle odak noktası dağıldı. Alt tarafı evde üç kişilerdi, nasıl sürekli birşeyler olabiliyordu?

Birşeyin kırılma sesini duyduğunda ise hızlı bir şekilde yattığı yerden kalktı Barış. Köşedeki dolabın çekmecelerinden hemen bir baksır aldı ve altına geçirdi. Üstünde sadece neden aldığını hatırlayamadığı mor renkli baksırı varken odadan çıktı.

Normalde gürültünün nedeni Parol'un pornoları olurdu fakat bu sefer farklıydı, iki adam kavga ediyordu resmen. Seslerden anlaşıldığı üzere de bunlar Orkun ve Parol'dan başkası değildi.

"Noluyor bu amına koyduğumun yerinde sabah sabah?"

Barış'ın salona girmesiyle Parol da Orkun da susmuşlardı.

İkili Barış'ın evdeki varlığını unutmuşlardı ve mor bir baksırla aralarına girmesini beklemiyorlardı tabi.

Barış ilk önce sinirle birbirine bakan ikiliye daha sonra da yerde paramparça hâlde olan rengarenk çömleğe baktı. Bu Parol'un kendisi için yaptığı çömlekti.

"Siktir. Siz iyi misiniz?" Barış hızla yere eğilerek çömleği kırıklarını toplamaya başladı. "Bir yerinizi kestiniz mi?" hızlıca parçaları bir eliyle alıyor ve diğer elinin avcuna koyuyordu.

İkiliden de ses gelmemesiyle bakışlarını sırayla ikisinin de üstünde gezdirdi. Bir bok olmadığını anladığındaysa oflayarak yerden kalktı. Görünürdeki tüm parçaları aldığını düşünürken yine de emin olmak için bakınıyordu etrafa.

Bu çömleği kırılmasına üzülmüştü çünkü Parol onu kendisi için yapmıştı. Şuan bunun üzüntüsünü yaşayabilirdi ama ikilinin kendi aralarındaki konuşmaya devam etmesiyle bu isteği geri planda kaldı.