Bar tezgahında unuttuğum telefonuma hızla adımladığımda Mauro beni çıkışta bekliyordu. Saati kontrol etmek için kilit tuşuna bastığımda menajerimden, babamdan ve annemden gelen onlarca aramayla yüz yüze kaldım.
Sadece annem ve babam arasaydı endişelenmezdim. Menajerimin beni araması yolunda olmayan bazı şeylere işaretti.
Bir yandan adımlarımı Mauro'ya yönlendirirken mesaj kutumu açtım.
Menajer Lee Yüzlerce kez aradım açmadın. Bize zoru kullandırttın Laurel.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Galatasaray'ın forvetini bulmayı, daha doğrusu ayartmayı nasıl başardın? Üstelik adam evli 2 çocuğu var. Evli adamlarla mı sürtüyorsun? Merak etme fotoğrafı medyadan bir şekilde kaldırdım. Ben hariç kimsenin ruhu duymadı ama dedikoduları susturamadım. Bay Allen seni almaya geliyor. Kaçarsan işler daha kötüye gider. Sadece bekle.
Nefessiz okuduğum mesajlar tüm kanı beynime sıçratmıştı. Bu mesajları atalı 25 dakika olmuş ki babam her an beni bulabilirdi.
Mauro'ya korku dolu gözlerle baktığımda ona sadece 'gidelim' dedim. Bir şeyler olduğunu anladı, ama sorgulamadan bileğimi tutup arkasından beni çıkarmaya başladı. Adımlarım onu takip ederken aniden duraksamasıyla sırtına çarptım. Yerde olan kafamı omzunun yanından uzattığımda tüm gerginliğim korkuya dönüştü.
Bir kaç polis arabası ile birlikte karşımda üvey babam duruyordu. Mauro karşılaştığı durumla ne yapacağını bilemezken ben sırtına sığınıp çocuk gibi kapüşonlusunu avucumun içiyle tuttum. Kafasını geriye çekip bana baktığında olan şeyleri çözemeye çalışıyordu.
''Laurel hemen buraya geliyorsun.''
Sert sesi beni olduğum yerde titretmeye yetmişti ki bunu Mauro'da fark edip tek koluyla beni iyice arkasına almıştı. Büyük bedeninden dolayı tüm görüş açım kapandığında babamın sert sesi tekrar geldi.
''Kızımın yanında ne işin var?''
Mauro babama diyecek bir şey arıyordu. Onu böyle bir duruma soktuğum için anlık kendimden nefret ettim.
"Kızınız ise bu saatte nerede olacağını bilmeniz gerekir?"
Cesareti ve babama diklenmesi beni biraz korkutmuştu. Açıkçası bunu yapması için bir sebep yoktu ama şuan beni üvey olduğunu bilmediği babama karşı koruyordu.
Ona karşı bence hiçbir güven belirtisi vermemiştim. Buna rağmen benim ona sığınmama izin verip önümde durmuştu.
"Sen ne hakla bana karışıyorsun? Ayrıca kızımın yanında ne işin var? Gitsene çocuklarının yanına."
