nautical | mauro icardi

1.3

olumsuz değişimler

"Bebeğim, hazır mısın?"

"Beş dakikaya." Ofladığını duymamla acele etmeye çalıştım. Olmuyordu işte beklese ölmezdi ya.

"Bavulun hazırsa indireyim."

"Hazır o, indirebilirsin." Ben saçlarımı tararken bavulumu alıp odadan çıkmıştı. Hazır olup olmadığımı beynimde yoklarken odanın içinde geziyordu gözlerim.

Tamam olduğumu kabullenince odadan ayrıldım. Kapıya çıktığımda Mauro'yu arabanın kaputuna yaslanarak kollarını kavuşturmuş şekilde beklerken buldum. Beni görünce kafasında asılı olan güneş gözlüğünü gözüne indirdi.

Direkt şoför koltuğuna gittiğinde biraz trip attığını fark ettim. Bir şey demeden arabaya bindiğimde aynı sessizlikte arabayı çalıştırmıştı.

"Mauro?" Bir 'hı' nidasıyla beni yanıtlarken gözleri yoldan ayrılmadı.

"Hani gidiyorum ya, konuşsak mı?" Seslice nefesi dışarıya verdiğinde gerginliğini çözmeye çabalıyordum. Nedenini çokta düşünmeme gerek yoktu.

"Sevgilim-" Onu yumuşatacak çabalarıma izin vermeden lafa atladı.

"Gidiyosun ya hani. Bu yüzden. Geriliyorum." Her cümlesini tek tek baskıladığında nefesimi vererek tane tane konuştum onunla.

"Ama konuştuk biz."

"Evet konuştuk ama anlaşamadık."

"Neden istemiyorsun ki, gidip geleceğim hemen." Onun aksine sakince konuşurken gerginliğinin bitmesini umut ediyordum.

"Orada baban olacak herif de olacak. Farkındasın değil mi? Bu yüzden istemiyorum."

"Ama bak gerçekten çok önemli bir defile. Sonrasında gelecek teklifleri düşünemiyorum şimdiden."

"Ya bitanem sana defile mi kalmadı, ayağına getiririm ben hepsini. Söyle hangisini istiyorsun?" Bana bunu ciddiyetle söylediğinde kaşlarım kalktı. Bu manyak bunu yapardı.

"O etkinliğe gidilecek, o çekimler yapılacak, ortamın sıkıcılığına göre parti marti neyse ona da kalacağım ve bitecek. Sabah geri döneceğim." Ofladığında sıkıldığını anladım. Bu kadar abartacak bir şey yoktu. Gerçekten tüm dünyanın takip ettiği, bütün ünlü şarkıcıların, modellerin katıldığı önemli bir etkinlikti.

Havaalanına geldiğimizde ayrılacağımız noktada durmuştuk. Sürüklediği bavulu benim elime uzatırken gözlerini gözlerime kitledi. Bu sabah huysuzluğu yüzünden bunu hiç yapmamıştı. Deniz gözleri beni güvende tutmaya devam ederken karşılık olarak hafifçe gülümsedim.

"Dikkat et. Sürekli beni ara. Ama görüntülü ara. Gerekmedikçe kimseyle muhabbete girme. Güneş gözlüğünü, kapüşonunu çıkarma. O herifi görürsen direkt bana ulaş ve ona asla yaklaşma."

"Bunları dünde saydın. Tamam, ezberimde hepsi."

"Son olarak hakkımda çıkan haberlere de inanma." Son dediğine önemle vurguladığında ses tonunda uyarıcılık vardı. Kafamı salladığımda hala gülümsüyordum. Tek kolu kafamdan beni çekip sarıldığında ona karşılık verdim.