Selamlarr ilk bölümle sizlerleyim. İlk yayınlanan bölüm girişti ve olayların nasıl başladığını gösteriyordu. Bu bölüm ise hikayenize tam olarak girdiğimiz bölüm yani ilk bölüm.
Hoşgeldiniz efenim diyerek sizleri okumaya davet ediyorum.
KORALP ATA
Hastanenin önüne geldiğimizde Hilal yan koltukta uyumaya devam ediyordu. Bir süre yüzünü izledim siyah saçlarını, kirpiklerini, küçücük burnunu. Abisine ne kadar benziyor diye geçirdim içimden. Abisi gibi bakıyor onun gibi yürüyüp onun gibi hareket ediyordu. Onu uyandırmak istemedim. Kapıyı açtım ve dolaşarak onun kapısını açtım. Ellerimle bacaklarını ve sırtını kavrayarak kucakladım. Çok yorulmuştu, dinlenmesi gerekiyordu.
Ağzının içinden mırıltılar çıkarırken kedisini ve hazırladığı minik çantayı da aldım.
Hastaneye girdim ve Çiğdem'i tam karşımda buldum.
"O iyi mi?"
"Pek sayılmaz,ailesini kaybetti nasıl olması gerekiyor ki zaten."
Cevabım karşısında kaşlarını çattı.
"Bilmiyor demi."
Başımı olumsuz anlamda salladım.
"Kız yoruldu onu nöbet yataklarından birine yatır." Dedi ve arkasını dönüp gitti.
Asansöre bindik. Hilal mıtıltılar çıkarmaya devam ediyordu.
"Ab-abla..."
"Abla, babam..."
Önüne gelen saçlarını kulaklarının arkasına sıkıştırdım.
"Ablan iyi olacak Hazen."
Ona ismiyle seslenmiştim ama duymamıştı. Belki de hiçbir zaman ona bir daha Hazen demeyecektim.
Hazen; üzüntü, gam, keder demekti. O bunların hiçbirini yansıtmıyordu.
O Hilal gibiydi. O aydı. O parlaktı.
...
HİLAL BADE ÖDÜN
Uyandığımda nöbet odalarının birindeydim. Beni buraya kim getirmişti?
Yerimde doğrulmamla koltukta oturur vaziyette uyuyakalmış Koralp'i buldum. Bu adam niye bana bu kadar yardım ediyordu?
Aklımda deli sorular vardı.
Aklıma ablamın gelmesiyle ayaklarımı yataktan sarkıttım ve ayak ucumda duran ayakkabılarımı giyindim. Tam ayağa kalkıyordum ki Koralp'in gözleri açıldı.
"Beraber gideceğiz ablama." Dedi ve o da benim gibi ayağa kalktı. Kahve gözleri yorgun bakıyordu. O benim yüzümden bu haldeydi ancak ben mi demiştim ona beni kendine dert et diye.
Gerçekten anlam veremiyordum.
Belimden hafifçe itikleyerek kapıyı açtı.
Önden yürüdüm ve ablamın odasının kapısında durdum. Elimi kapının koluna koydum açmadan önce derin bir nefes aldım ve kapıyı açtım. Ablam uyanmıştı.
Kahve gözleriyle etrafa bakıyordu.
Gözleri benimle kesişti.
"H-hilal."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HİLAL
Teen FictionDoktor olan Hilal Bade Ödün, Psikiyatrist bir genç adam. Doktor olan Hilal hastanede 36 saatlik bir nöbette uykulu gözlerle etrafına bakmaktaydı. Bir anda bir çağrı geldi. Trafik kazası... O an doktor rolünü mü üstlenecekti yoksa bir kız çocuğu mu...
