Vampir-Köylü-2-arınma gecesi (TAMAMLANDI)

PART 2

Lia...

Shuha ile birlikte makarna, pirinç, un ve bunun gibi şeyleri birer birer kendi poşetlerimize doldururken arkamızdan bir silah sesi duyduk. Bizim okuldan bir çocuk olduğunu gördüm dönüp baktığımda. Shuha hala reyondakilerle ilgileniyordu.

Çocuk bir el ateş etti. Çığlık atarak reyondan uzaklaştım. Elimdeki noodle paketi de yere düşmüştü. Shuha da aynını yaptı. Ellerini kaldırıp raflardan uzaklaştı. Çocuk pis pis gülümsüyordu.

İsmini bilmiyordum ama aynı üniversitedeydik. Sanırım bir üst sınıfımızdaydı. Şansımız ise çocuğun yaptığı atışın isabetsiz olmasıydı. Sanırım bu gece dışarı çıkanların hepsi silah kullanmayı çok da iyi bilmiyordu. Tek silah kullanamayanın biz olacağını düşünmüştüm oysaki.

Çocuk bir el daha ateş ettikten sonra Shuha'nın öncekinden de yüksek çığlığını duymamla kurşunun ona isabet ettiğini anladım. Yerlerde kan vardı ve Shuha yere yığılmıştı. Çok da ciddi bir şey değildi sanırım ama ayağına ne olacağı konusunda bir fikrim yoktu. Kurşun ayak bileğine isabet etmişti.

Çocuk tetiğe art arda iki defa daha bastı. Yerde, oturur pozisyonda duran Shuha bu sefer de omzunu tutmaya başladı. Arkadaşımın gözümün önünde kurşunlara dizilmesine göz yumamazdım. Ama ne yapabilirdim ki?

O an belimde olduğunu bile unuttuğum ufak tabancayı çıkarttım ve çocuğa doğrulttum. O an yaptığımın ne kadar doğru bir hamle olduğu tartışılırdı. Ama aklıma sadece o gelmişti.

Shuha kanlar içinde yere yığılırken gözümden akan bir damla yaşı sol elimin tersiyle sildim ve çocuğa karşı tam 4 el ateş ettim.

4 el olmasının sebebi ise denk getiremeyeceğimi düşünmemdi. Birisi omzuna gelmişti kurşunların. Diğer birisi göğsüne, ve diğer ikisi de omuzlarının üzerinden geçip gitmişti.

Omzunu vurmamla bir el daha ateş etti ancak sonra silahını yere düşürdü. Son attığı kurşun ikimize de isabet etmemişti. Mutluydum. O da büyük ihtimalle ölecekti. Ama önemli olan Shuha'ydı.

- Hey Lia, eğer onu tekrar göremezsem, eğer Soojin'i tekrar göremezsem ona onu çok sevdiğimi söyler misin?

Dediği şey gözlerimin yaşarmasına sebep olmuştu. Başımla onayladım.

- Elbette, ama onu görebileceksin!

Soojin, Shuha'nın küçük kız kardeşiydi. Lise 3. Sınıfta okuyordu ve Shuha ile birbirlerine çok yakınlardı.

Shuha'yı kurtarmak istiyordum ama ne yapacağımı bilmiyordum. Onun başında beklersem benim de sonum aynı olurdu. Ama eğer gidersem buna da arkadaşlık denmezdi.

Tekrar Chaeryeong'un ağzından...

Hemen yanımızdaki reyonda çok fena şeyler oluyordu ama ne olduğuna bakacak kadar cesur olduğumu düşünmüyordum. Gerçekten çok kötü şeyler oluyordu. Aklıma getirmek dahi istemiyordum ama bana kalırsa birisi vurulmuştu. Çok fazla ateş etme sesi duymuştum. Lia ve Shuha iyi miydi bilmiyordum. Çığlık attıklarını duymuştum.

Miyeon'a baktığımda, ne yapacağını bilmez bir şekilde ağladığını gördüm. Onu motive etmeliydim ama ben bile gram motive değildim. Üstelik o kadar rahat bir durumda da değildik. Belki de bir saniye içerisinde birisi bizi vuracak ve öldürecekti.

Hiç mantıklı bir hareket olmasa da Miyeon'un yanına yaklaştım ve elini tuttum.

- Lia ve Shuha'ya bakalım...

"EVET, YİNE BEN. Sanırım artık geldiğimi bu şekilde fark ettireceğim. Ve değinmem gereken bir konu da var. Yazıyı yazdığım ve paylaştığım PC farklı olduğundan bölümleri seyrek ama 4-5 bölüm şeklinde yüklüyorum. Olabildiğince arayı açmayacağım ama yine de bunu bilin."