𝓔𝓷 𝓖𝓾𝔃𝓮𝓵 𝓓𝓾𝓪𝓶~𝓚𝓮𝓻𝓮𝓶 𝓐𝓴𝓽𝓾𝓻𝓴𝓸𝓰𝓵𝓾

0.2

Eve geldiğimde normalde kütüphanede 2 saatte çözdüğüm soru sayısından az çözdüğümü fark ettim. Çantamı sandalyenin üzerine bırakırken kendimi de yatağa attım.

Aklımı karıştıran şey yeni tanıştığım adamdı.Hayır,daha önce de tanıyordum ama sadece kaçak sitelerden yüzünü gördüğüm kadarıyla..Yaklaşık 2 senedir futbolla ilgili hiçbir şeyi takip etmiyordum.Yatakta bir süre Kerem'i düşündükten sonra doğruldum. Üstüme pijama takımımı giydikten sonra salona gittim. Annemin üstünü tekrar örttüm ve odama geçtim.

Elime telefonu aldım ve hemen sosyal medyadan çocuğun hesabını buldum. Önce fotoğraflarına baktım ve hakkında biraz araştırma yaptım.Benden 5 yaş büyüktü,eh olabilir yani.Eşit ağırlık mezunuymuş, İzmit'te doğmuş, babası Trabzonluymuş vb..

⋆⋆⋆⋆

Sabah uyandığımda hazırlanıp mutfağa gittim.Annem için kahvaltı hazırladım ve gidip annemi uyandırdım.

Anneme yemesi için yardımcı oldum. Daha sonra ilaçlarını verdim.İki yanağına da öpücük kondurup test kitaplarımı hazırlamak için odama geçtim.

Kütüphaneye gitmeden önce fırından bir şeyler almaya karar verdim.Simit alıp, biraz yürüyüşten zarar gelmeyeceğini düşünüp sahile ilerledim.Bir bankta simidimi yerken aklıma tekrar Kerem geldi.Acaba bugün de karşılaşacak mıydık?

Kütüphaneye gitmek için ayaklandım. Boş masa kalmamıştı.Bu yürüyüş işi için kendime kızmak istedim ama temiz havada beni rahatlatmıştı.

Sınıf arkadaşım Eren'i görünce onun masasına geçtim.Tek tanıdık oydu. Test kitaplarımı çantamdan çıkardım ve ajandamı doldurdum. Dolu dolu 4 saatin ardından ezan sesi duyuldu. Bende camiye gitmek için kalktım. Eren'e veda ettim.

⋆⋆⋆⋆

Camide Kerem'i görememiştim. Ama beni çok da ilgilendirmiyordu.Her zaman camide kılacak diye bir şey yoktu ya..

Camiden çıktıktan sonra komşumuz Ayşen Teyze beni aradı.Evin anahtarı onda da vardı.Ben evde değilken anneme uğrasın diye vermiştim.

-Efendim Ayşen Teyzecim?

-Işıl,kızım..Annen rahatsızlandı. Ambulans çağırdım, şimdi hastaneye gidiyoruz.

Telefonu kapatıp hızlıca hastaneye koştum.Annemin hastanesi özeldi. Babamdan aldığımız nafakanın hepsi buraya gidiyordu.Geçimimizi hasta maaşı ve emekliyle sağlıyorduk.

Annemi odaya aldıklarında ben ağlıyordum.Saatlerce oradan çıkmasını bekledik.Ama nafile..

Arkadaşım Defne'yle konuşmuştum bu süre zarfında.Dershaneden çıkınca hemen yanıma geleceğini söylemişti.

⋆⋆⋆⋆

Defne bana kahve getirdiğinde ben hâlâ annemin bulunduğu odanın kapısının önünden kalkmamıştım ve aradan saatler geçmesine rağmen hâlâ ağlıyordum.

Gece yarısına gelirken odadan çıkan bir hemşire durumunun daha iyiye gittiğini söylediğinde bir oh çektim.Fakat hâlâ çok kötüydüm.

Karşı odaya gelen genç adamı izledim. Etrafında 2 kadın ve bir çok erkek vardı. Kadınlarda benim gibi ağlıyorlardı. Karşı odanın önündeki kalabalık yavaş yavaş dağılmaya başlamıştı.Defne bana su getirdiğinde kafamı kaldırdım ve onu gördüm..Kerem'i..

Birkaç saniye göz göze geldik ancak daha sonra ağlayan kadınların yanına gitti ve bir arkadaşından odada yatan kişi hakkında bilgi istedi.Bir hasta yakınının yapması gereken şeyleri yaptıktan sonra yanıma geldi.

-Kötü gözüküyorsun..

Elimdeki peçeteyle burnumu sildim sadece.Ona cevap vermedim.Benim adıma Defne konuştu.Defne daha çok magazin haberleriyle ilgilenirdi ve Kerem'i tanımıştı.Bana sadece Galatasaray'da oynayan bir futbolcuyla bir oyuncunun çıktığını anlatmıştı ama ben dikkatli dinlememiştim.Acaba Kerem miydi,diye düşündüm bir an.

Kerem Defne'den durumu anlayınca bana daha çok yaklaştı ve sadece sessizce oturdu.Yapabileceği hiçbir şey yoktu sonuçta.

Defne telefonundan bana bahsettiği magazin haberini açıp okurken gözlerim telefonun ekranına kaydı ve ekranda başka bir futbolcu vardı.İçim biraz daha ferahlamıştı.Kerem'e çevirdim suratımı, biraz baktım ve tekrar yere indirdim.O da bana sadece baktı.

Defne benim hiçbir şey yemediğimi bu sebeple kantine gidip bir şeyler alacağını söyledi.

Defne gittikten sonra annemin odasından doktor çıktı.Kerem ve ben anında ayaklandık.

-Annenizin durumu şu an iyi.Az sonra bu odadan çıkacak.Görebileceksiniz.

Dediğinde o an ki sevinçle Kerem'in boynuna sarıldım.Kerem önce tepki göstermese de şaşkınlığını attığında o da elini sırtıma koydu. Ama ben durumun heyecanını attıktan sonra hızlıca Kerem'den ayrıldım.

-Pardon..

Kerem sorun yok der gibi başını salladı. Defne gelince ona da sarıldım ve durumu anlattım.

Annem odadan çıktığında onu takip ettim ve odasına girdim.Doktorlar konuşabileceğini söylemişlerdi.Ben odaya girerken Kerem arkadaşının yanına gitmişti.

⋆⋆⋆⋆

-Sen Kerem Aktürkoğlu'sun dimi?

-Evet.

-Sakatlanan arkadaşın kim?Durumu nasıl?

-Berkan,şimdi çıkacak o da.Barış onu almaya geldi.

-Yaa, Barış mıı..?

⋆⋆⋆⋆

Odadan çıktığımda Kerem ve Defne konuşuyorlardı.Kerem beni görünce yanıma geldi.

-İyi mi?

-Evet, şükür.Yarın akşam çıkacakmış. Senin arkadaşın nasıl?

-İyi,o da şimdi eve geçecek.

-Maçınız vardı herhalde.

Biz böyle konuşurken Defne araya girdi.

-Ben eve gideyim,annemin haberi var ama babam kızacak yine de saat 2'ye geliyor.Beni sen bırakır mısın Kerem?

Defne'nin bu teklifi bir an için acayip görgüsüzce gelmişti ama o saatte herhangi bir araç bulamazdı.Bir şey demedim bu yüzden.

-Tabii.İstersen sende gel,Işıl,Işıl'dı değil mi?Defne'den duydum.Hava almış olursun.

Önce reddettim fakat gerçekten temiz hava almaya ihtiyacım vardı.

⋆⋆⋆⋆

Kerem'le,Defne'yi bıraktıktan sonra sahile gittik.Biraz yürüdük.Sonra bir banka oturduk.

Rüzgar şiddetlenmişti. Şalım rüzgarın etkisiyle bozulmuş olmalıydı ki Kerem hemen düzeltti.O düzeltirken hiçbir şey dememiştim.Bu kadar düşünceli olması etkileyiciydi.

-Teşekkürler.

Kerem konu açmakta başarılıydı ama benden hayat hikayemi anlatmamı bekliyordu.Babamı sormuştu.

-Annemle babam 3 sene önce boşandılar.Ama zaten evli diyemezdin onlara.Babam annemi defalarca aldattı, haftada birkaç kez eve uğruyordu.O zamanlarda ise anneme şiddet uyguluyordu.Beni hiç sevmedi zaten. Evde ben yokmuşum gibi davranırdı hep.Hiç babam olmadı yani. Sonra ben bir yolunu bulup bu sürece bir dur dedim. Babam o zamanlar beni öldüreceğini söyledi hep. Uğraşmadı ama.Nafakasını ödüyor sadece. Yurt dışına çıkmış sanırım. Annemin hastalığı 5 senedir devam ediyor fakat onlar boşanana dek hiç tedavi görmedi. Bu sebeple bu kadar ağır geçiriyor. Özel hastane tercih etmemizin sebebi de buna dayanıyor.

-Para?

-Nafakanın tamamı annemin hastane masraflarına gidiyor.Ben burs alıyorum. Ve annemin emekli maaşı var.

Kerem gözlerimin dolduğunu fark edince özür diler gibi baktı.Bense yorgunluktan kafamı Kerem'in omzuna yasladım.Gözlerim kapanıyordu.Kolunu omzuma doğru uzattığında tamamen dalmıştım..