𝓔𝓷 𝓖𝓾𝔃𝓮𝓵 𝓓𝓾𝓪𝓶~𝓚𝓮𝓻𝓮𝓶 𝓐𝓴𝓽𝓾𝓻𝓴𝓸𝓰𝓵𝓾

0.6

     Sabah namazını kıldıktan sonra antrenmana gittim.Sahaya girdiğimde Kerem Abi,Barış Alper,Berkan bir köşede konuşuyorlar,bana bakıp sırıtıyorlardı.

-Neye gülüyorsunuz ?

   Berkan atladı.

-Kerem yapma ya..Akşamları ortadan kaybolmalar,antrenmanlarda dalıp gitmeler..

-Ne olmuş?

    Barış Alper gülmeyi bırakıp konuşmaya başladı.

-Kerem sen beyinsel problemler içerisinde misin?Dün maçtan sonra sahanın ortasında bir kızla sarılıyorsun, bize hiçbir şey anlatmıyorsun.

  Dün geceden bahsediyorlardı.Gözlerimi topa indirdim.

-O kız,arkadaşım ya.Reyyan'la daha iyi arkadaşlar.

-Biliyoruz nasıl bir arkadaş olduğunu.

   Kerem Abi'nin sözlerinin ardından arkamdan birisi bana seslendi.Arkamı döndüğümde gülümsemem artmıştı.

-Vay kardeşim!Seni hangi rüzgar attı buraya?

-Seninle bir şey konuşmak istiyorum.

   Tesise girip koltuklardan birine rastgele oturduk.

-Senin şu dün akşam sarıldığın kız..

-Of,sende mi be Halil'im? Arkadaşım diyorum ya.

  Gözlerinin içi parlamıştı.Sevinmişe benziyordu.Bacaklarını daha rahat bir pozisyona geçirdi.

-Dün İstanbul'a geldim ya hani kuzenimin doğum günüydü.Maça getirdim bende,ben o kızla orada tanıştım.

   Konu beklediğim gibi ilerlemiyordu.

-Eğer senin arkadaşınsa bizi tanıştırma imkanın var mı?Kız gerçekten hoşuma gitti,uzun ilişki düşündürdü bana.

   Başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü resmen. Işıl'ı ona ayarlamamı istiyordu.

   Ne diyeceğimi bilemiyordum.Dün geceden sonra hiç konuşmamıştık.Apar topar kalkmamız gerekmişti.Işıl bana karşı bir şeyler hissetmiyorsa elimden bir şey gelmezdi.

-Tabii kardeşim.Ben ayarlarım sizi buluştururum,gerisi sizde artık.

   Bunları içimden gelerek söylemiyordum,ciddileşmiştim. Işıl'ın başka biriyle konuşmasını neden isteyeyim ki?

-Yalnız o 18 yaşında.Sınav öğrencisi. İlişki düşüneceğini sanmıyorum.

-Ben hallederim.

   Halil'i seviyordum fakat bu konuda sinirlenmiştim.Antrenman bittikten sonra hem Işıl'ı görmek için hem de namaz kılmak için camiye gitmeye karar verdim.

⋆⋆⋆⋆

   Kitaplarımı toplayıp camiye gittim. Rahlemi çektikten sonra yanımdan geçen Kerem'e göz ucuyla baktım. O da seccadesini serip yanıma geldi.Dün gece olandan sonra konuşmayı devam ettirmekten çekiniyordum.

-Işıl?

   Gözlerinin içine baktım.

-Konuşalım mı?

   Nasıl bir yalan söylemeliydim,herhalde onu düşünüyordum.

-Ödevim var,kusura bakma.