𝓔𝓷 𝓖𝓾𝔃𝓮𝓵 𝓓𝓾𝓪𝓶~𝓚𝓮𝓻𝓮𝓶 𝓐𝓴𝓽𝓾𝓻𝓴𝓸𝓰𝓵𝓾

1.3

     Sınavdan çıktığımda herkes kapıda beni bekliyordu.Kerem'e sarıldığımda kimseye hiçbir şey söylemedim.Kerem dışında.

     Kerem önce bana destek olmak için gelenleri evlerine bıraktı ve daha sonra benim dediğim yere götürdü beni. Annemin mezarına.Mezarlığa girerken bir şişe su doldurdum.Daha sonra henüz mezar taşı bile yapamadığım mezara geldim.Su döktüm üstüne.İlk gün ki gibi ellerimi toprağa koyup ağlamaya başladım.Kerem yanı başımda duasını okuyordu.Bitirdiğinde beni izlemeye başlamıştı,elinden gelen bir şey yoktu.

     Arkamdan bir karaltı geçtiğinde Kerem bana yaklaştı ve elini omzuma koydu.Ben bir şey olduğunu anlayıp hafifçe gözyaşlarımı sildim.Arkamı dönmemiştim fakat sesi duyunca bir anda ayağa fırladım.

-Demek o futbolcu zengin çocuk sensin.

-Evet,sizin  için önemli olan  ne kadar kazanıyor olmam mı?

-Kızımın kiminle beraber olduğu benim için önemli,onun hayat şartlarını düşünmek zorundayım.

     Kerem elimi tutmuştu.

-Başlarım senin babalığına!Şimdi mi geldi hayat şartlarım aklına?Utanman yok hiç senin.

-Bakın,Işıl'ı daha fazla üzmenizi istemiyorum.Lütfen gider misiniz?

      Ben Kerem'in izin verdiği kadar "katil" diyerek bağırıyordum o adama.Daha sonra bir kız çocuğu yaklaştı yanımıza.

-Bu abla kim?Neden katil diyerek bağırıyor baba?

      Baba.Bu adama baba demişti.Baba. Ben bu adama hiç baba dediğimi hatırlamıyordum.Hep sessiz kalırdım. Annem pek aynı ortamda bulundurmazdı zaten bizi.

-Meleğim,hadi sen annenin yanına git. Abla biraz üzülmüş.

      Meleğim.Bu adam böyle güzel şeyler söyleyebiliyor muymuş?Peki,bana neden hiç söylememiş?Bende onun çocuğu değil miymişim?Olmasam daha iyi.Onun adına sevinmeliyim.Değişmiş.Ama katil olduğu gerçeğini değiştirmez.

       Mezarlığın girişinde duran saçları boya olduğu belli sarışın bir kadın vardı. Kız onun yanına gidip sarıldı.Kadını hatırlıyordum.Çok küçükken görmüştüm.

⋆⋆⋆⋆

       Karakolda otururken yanıma gelen çayla karşımdaki adama baktım.

-Son durum bu.Anneniz karşı koymaya çalışmış fakat hastalığı pek yardımcı olmamış.

       Durum bilgilendirmesinden sonra savcılığa gittim.Kerem antrenmandan sonra yanıma geldi.Yanında başka biri daha vardı.

-Avukatım Latif Sorgucu.

      Memnun olma faslını atlattıktan sonra Kerem'e teşekkür ettim.Gün sonunda Kerem'le bir kafeye gidip oturduk.

-Her şey için teşekkür ederim Kerem.

-Teşekküre gerek yok,gerçekten.

-Kimsem kalmadı şu dünyada..Nereye gitsem ne yapsam bilmiyorum.Üstüne sınav heyecanı...

-Ben varım ya Işıl?Her zaman yanındayım.Yanında olamasam bile yanındayım,emin ol.Ben seni çok seviyorum.Seninle geçirdiğim her bir saniye benim ömrüme can katıyor. Asma o güzel yüzünü hiç.

    Elimi tutan eline baktım.Biraz konuştuk.Sınav içinde annem içinde endişeliydim.Kendime güveniyordum ama ne hissetmem gerektiğini bilmiyordum.Asla duygularını dışarıda yaşayamayan kız olmak yorucuydu.

⋆⋆⋆⋆

   Kerem antrenmana gittiğinde bende annemle kaldığımız eve gidip evi topladım.Keremle kalmanın bir anlamı yoktu artık.Kerem'e eve geçtiğime dair mesaj attığımda bana akşam takımca bir yemek yiyeceklerini herkesin eşleriyle katılacağını ve benimde orada olmamı istediğini hem de kafamın dağılacağını söyledi.

   Bana iyi gelebilirdi.Kabul ettim.Akşam için lacivert bir elbise tercih ettim.Kerem beni almaya geldiğinde arabadan çıkıp ellerimi tuttu ve beni süzdü.

-Meleğim benim.

   Kerem düz siyah gömlek-ceket kombiniyle çok hoş gözüküyordu.Bu çocuğun her haline bitiyordum.Ve gerçekten uyum yakalamıştık.

    Mekana geldiğimizde Kerem kapımı açtığında güldük.Elini tutup içeri girdiğimde neredeyse tüm takımın orada olduğunu gördüm.Salondakiler bize döndüğünde Kerem selam verdi ve bir masaya geçtik.

-Merhaba Işıl.Işıl değil mi, yanlış söylemedim umarım?

-Hayır,hayır.Ben Işıl.

-Ben Barış,memnun oldum.Kerem'in sevgilisiydin değil mi?

    Okan Hoca'nın yanına gitmiş olan Kerem'e baktım.

-Evet,bir süredir beraberiz.

-Kerem seni gerçekten çok seviyor ya. Ben ne zaman böyle birini severim, sevilirim artık nasip..

-Yok canım.Sende tatlı çocuğa benziyorsun.İnşallah hayırlısı.

    Kerem gelip Barış'ın omzuna hafifçe vurdu.

-Hayatım,Okan Hoca'yla tanış.

    Barış'a gülümseyip Kerem'in beni götürdüğü yere gittim.Okan Hoca ve yanındaki birkaç oyuncu bana bakıyordu.

-Merhaba Işıl.Demek sen Kerem'in aklını karıştıran kızsın?

    Gülüşüldü.

-Senin gibi hoş bir kadını nasıl bulmuş bizim kereta acaba?Bu işi ne zaman resmiyete dökmeyi planlıyorsunuz?

     Kerem'e bir bakış attım.

-Işıl'ın sınavı sonuçlansın hayırlısıyla.    O da dilerse en kısa zamanda.

     Yemekler geldi,yenildi.Ciro biraz yaramazlık yapmıştı ve annesi bacaklarının ağrıdığını söylemişti. Ortamdaki tek çocuksuz ve genç kız olarak ayağa ben kalktım.

-Ben hallederim, gerçekten sorun yok.

     Biraz Ciro ile oyun oynadık.Gerçekten hareketli bir çocuktu.En sonunda yorulduğunda diğerlerinden uzak bir yere oturduk.Kendi kendimize oyun oynarken uyuyakaldı.Kucağıma alıp içeri gittiğimde Ciro'yu annesine teslim edip Kerem'in yanına oturdum.

-Maşallah,eline çok yakışıyor.