Kerem'e kapıyı açtım.İçeri girer girmez kollarını belime doladı.Nedense onu görünce ağlamaya başlamıştım.Ona zarar vermekten korkuyordum.Kerem bir süre sonra benden uzaklaştığında bu sefer elleri yüzümdeydi,gözyaşlarımı siliyordu.Hâlâ kapının önündeydik.Onu salona doğru götürdüm.-Seni dinliyorum balım..
Bakışlarımı önümüzde duran sehpaya çevirdim.İç çektiğimde Kerem elimi tuttu. Konuşmaya başlamam gerekiyordu.
-Ben..Ben sana zarar vermek istemiyorum Kerem.İnsanlar amacımın farklı olduğunu söylüyorlar.Seni bu denli saf severken böyle bir şeyi bana yakıştırmaları beni üzüyor.
Kerem beni kendine biraz daha yaklaştırdı.Ona sarıldım.Ağlarken destek alıyordum ondan.
-Güzelim benim...Seni çok seviyorum... İnsanların ne dediği kimin umurunda? Ben seni tanıyorum.Sen küçük bir karıncayı bile incitemezsin isteyerek.
Bunları söylerken ben hıçkırıklara boğulmuştum.Kerem sakinleşmemi bekledi.Geri çekildiğimde bana bir su doldurup geldi.
O gün ben uyuyana dek yanımda kaldı. Ben uyandığımda anneme kahvaltısını hazırlıyordu.Kitaplarımı çantama yerleştirmiş kapının önüne koymuştu.
-Günaydın prenses.
-Ne oluyor?
Gözlerimi ovuşturup Kerem'e döndüm.
-Önce bir günaydın,
-Günaydın.
-Sadece derslerine odaklanacaksın.Ha birde bana.
Anneme dönüp "Ne oluyor?" anlamında ellerimi salladım.
-Benim evimdeki küçük odayı hazırladım.Okula gitmene gerek yok ki zaten gitmiyorsun pek.Bir öğretmen ayarladım senin için.Her gün birkaç saat ders alacaksın.Annende akşamları gelecek.Aklın kalmasın.
-Siz ciddi misiniz?
Şaşkınlığımı gizlemedim.Hem mantıklı hem de mantıksızdı.Annem benim için küçük bir çanta hazırlamıştı.Tamam plan güzeldi ama Kerem'le aynı evde kalmak... Bilmiyorum...
⋆⋆⋆⋆
Odaya girdiğimde gerçekten güzel bir manzarayla karşılaştım.Dolap doldurulmuştu.Ben geliyorum diye eve yiyecek bir şeyler almıştı.Odama yerleşirken Kerem kapıyı tıklattı.
-Ben çıkıyorum balım.
-Ne zaman gelirsin?
-2 saat sonra buradayım.
Yüzümü astığımı görünce alnımı öptü ve onu uğurladım.Evde tektim.Kerem'in odasında bulduğum kitabı tekrar almak için odaya girdim.Yatağın yanından kitabı aldıktan sonra,çıkarken,yatağa gözüm takıldı.Uzun saç tellerini elime aldım. Önce içim huzursuz oldu fakat Kerem yapmazdı.Reyyan'ın ya da annesinin saçı olabilirdi.Kötü düşünmemeliydim.Saçları yatağa bıraktım ve banyoya gittim.Elimi yüzümü yıkadım.
Masa başına oturdum fakat aklıma tek bir bilgi gelmiyordu.En basit matematik işlemlerini bile karıştırıyordum.Ama Kerem'e güveniyordum.
Kitap okurken uyuyakalmışım.Kerem odama girip baktığında uyumaya devam ediyordum fakat sesine uyanmıştım. Kerem odadan çıktıktan sonra telefonu çaldı.Birisiyle konuştu ve telefonu kapattı.Birkaç dakika sonra başka biri aradı.Hoparlöre almıştı fakat benim odamın kapısı kapalı olduğu için sadece ince,kadın sesi olduğunu ayırt edebiliyordum.Ben odadan çıkıp Kerem'in yanına gidene kadar telefonu kapattılar.
-Kiminle konuşuyordun hayatım?
Bir an duraksadı.
-Takımla ilgili Işıl'ım.
Sarıldığımda o da karşılık verdi.
-Ne yiyoruz?
-Sipariş edelim ya.Hem sen bugün misafirsin.
Kerem telefonunu açtığında birkaç mesaj düştü ekrana.Mesajları hızlıca sağa kaydırıp geçti.Bizim için bir şeyler söyledi ve salona geçti.
Kafası başka bir yerde gibiydi.Benimle çok ilgilenmemişti.Yemeğini bile tam bitirmemişti.
-İyi misin Kerem?
-Yok bir şeyim.
Ses tonh çok farklı çıkıyordu ya da ben öyle algılamak istiyordum.
Yemek bittikten sonra etrafı topladık ve ben evde bulduğum bir kutu oyununu getirdim.Kerem'e oynamayı teklif ettiğim sırada telefonuna bir bildirim daha düştü ve ayağa kalktı.
-Çıkmam gerekiyor hayatım,sonra oynarız.
-Kerem,ne oluyor?
-İşle ilgili Işıl.
Gözlerimden ateş mi çıkıyordu bilmiyorum ama Kerem birkaç adım geri gitmişti.
-Ne zaman gelirsin peki?
-Geç gelirim.
-Tamam.
Aklımdan Kerem eve geldiğinde beni bulamamasını geçiriyordum.Bana görüşürüz bile demeden gitmişti. Davranışlarında tuhaflık vardı.
Yataktaki saç,esrarengiz iş konuşmaları,mesajlar,geç gelmeler...
Kendimi kötü hissediyordum.
Tüm gece Kerem'in eve gelmesini beklemiştim fakat gelmedi.En sonunda uykuya yenik düştüm ve gözlerimi kapattım.
⋆⋆⋆⋆
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝓔𝓷 𝓖𝓾𝔃𝓮𝓵 𝓓𝓾𝓪𝓶~𝓚𝓮𝓻𝓮𝓶 𝓐𝓴𝓽𝓾𝓻𝓴𝓸𝓰𝓵𝓾
General FictionBenim en güzel duam sensin Aktürkoğlu..