𝓔𝓷 𝓖𝓾𝔃𝓮𝓵 𝓓𝓾𝓪𝓶~𝓚𝓮𝓻𝓮𝓶 𝓐𝓴𝓽𝓾𝓻𝓴𝓸𝓰𝓵𝓾

0.4

   Okul bittiğinde kütüphaneye gideceğimi anneme söylemiştim.Son ders zilinden sonra büyük kapıdan çıkarken arkamdan gelen sese döndüm.

-Işıl !

  Bu Eren'di.

-Kitabını sıranın altında unutmuşsun.

-Ya teşekkürler.Bende kütüphanede bunu çözmeyi planlamıştım. Çok üzülürdüm unutsaydım.

-Kütüphaneye mi gidiyorsun?

  Yüzü gülmüştü.

-İstersen bugün kafede çalışabiliriz. Bugün Kemal Hoca'nın dersinde hiçbir şey anlamadığının farkındayım.

  Bu teklifi reddedemezdim çünkü bahsettiği konuda berbattım.Dersten sonra 12 soruluk bir konu testi çözmeye çalışmış ve sadece 4 doğru yapabilmiştim.

  Beraber yakınlardaki bir kafeye geçtik. O en başta karşıma oturmuştu fakat konuyu anlatabilmek için yanıma geldi ve sandalyesini bana doğru çekti.

  Gerçekten iyi bir öğretmendi.Hemen kavramış,takıldığım yerleri bir bir anlatmıştı.

  Fakat yakınlığından rahatsız olmuştum. Kerem'in olmasını tercih ederdim fakat çocuk bana yardımcı olmaya çalışıyordu, git diyemezdim ya.

  Ezan okunurken konu bitmiş,testleri çözmüştük.

-Ben camiye geçeceğim.

-Eşlik edebilirim.

⋆⋆⋆⋆

  Caminin avlusuna girmiştim.

-Hoşçakal.

-Görüşürüz Işıl.

   Üst kat hâlâ kapalıydı.Kimse gelmiyor diye kapatmışlardı herhalde ya da boya yapıyorlardı.

  Ayakkabılarımı çıkartıp içeri girdiğimde köşeye oturdum.Kerem benden önce gelmiş,besmeleyle başlıyordu.Onun ardından bende besmele çektim.

  Namazımı bitirdiğimde Kerem'in yanına gitmeye çekinmiştim bu sefer. Birkaç erkek daha vardı camide. Uzaktan dinledim,kendim okudum.Kerem beni fark etmişti fakat yanıma gelmemişti. Bir şey mi yaptım acaba diye düşündüm.

  Camiden çıktıktan sonra peşinden gittim.

-Kerem?

  Bana döndü.Bir şey demedi.

-Bir problem mi var?

  Derin bir nefes aldı.

-Hayır yok.Erkek arkadaşını göremedin herhalde.Seni getirdi fakat evine geri bırakmayacak mı?

  Eren'den bahsediyordu.Bizi görmüştü.

-O benim sadece sınıf arkadaşım.Sana yemin edebilirim.Ders çalışmayı teklif etti ve bende kabul ettim.Sadece ders çalıştık.Daha sonra da camiye kadar eşlik etti bana.Dahası yok.

  Kerem gülmüştü.Dalga geçer gibiydi.

-Gerçekten.Daha önce 2 veya 3 kere konuştuk sadece.Hayatımda kimse yok.

  Neden Kerem'e açıklama yapıyordum, bilmiyorum fakat bana inandı.Sorunun gerçekten Eren olabilmesine anlam veremedim.Neden buna takıldı?

-İstersen bu akşam bir yere gidebiliriz.

  Beklenmedik bir teklifti bu.Az önceki olayı unutmuştu bir anda. Gözleri tekrar parıldıyordu.