Love in Mysterious Way (boyxboy)

Chapter2⇨Unusual meet up2x❤

Namamaga na ang mga mata ko, sa kakaiyak kagabi at sa kakahintay ng text niya sa akin
magdamag, at ngayon ito na naman ako!

Nagmumukhang tanga habang tinititiganan ang cellphone ko.

"Bakit hindi ka nag rereply sa akin ngayon Nathan?! Gagawin ko ang lahat para lang mapatawad mo ako!" pag klaklaro ko sa aking sarili habang hinihintay kong sagutin niya ang tawag ko.

"Please leave your message after the beat" sabat ng operator.

Wala na ba talaga! Anu ba kailangan kong gawin?!

Nag-aala ako sa mga nangyari, kahit kumain ng maayos hindi ko magawa.

Paanong hindi eh kasi sa bawat sulok ng bahay ko puro Nathan ang laman, picture niya na nakasabit, mga regalo niyang binigay sa akin atsaka ito..

Kinuha o sa loob ng damit ko ang necklace niyang binigay sa akin.

Napatulo ang luha ko habang tinitigan iyon, tapos ito lang iyong mangyayari?. Parang napaka unfair naman.

Tumayo ako tinungo ang sa kusina upang ibalik sa ref ang hinanda kong pag kain.

Habang iniisa isa ko ang mga pagkain, nakapag-isip isip ako,.

Kahit hindi ko siya matawag o hindi man lang siya magtetext sa akin pwes! Ako ang pupunta sa kanya.

Pupuntahan ko siya!!

NATHAN'S POV

Kinuha ko ang phone at tiningnan ang notifications !

Wow ibang klaseng tao, biru-in
nakailang miss call at text sa akin!

Nek nek niya!

Kinuha ko ang planner at isinulat ang mga plano kong gagawin.

Habang busy ako sa kaka sulat
biglang tumabi sa aking kina uupuan si George.

"Galing mo pare. Bilib na bilib na ako sa iyo" tuwang tuwa ko pang sambit.

"Ulol! Pinahamak mo pa ako doon! Kahit kailan ang dami mong ka halayang ginagawa sa buhay mo! Ang sarap mong batukan" sabat niya sa
akin, at patuloy na siya sa kanyang ginagawa.

Ohh Nathan! Dahil tapos na ang lahat mag pakasaya saya ka nalang sa buhay! Maghahanap
naman kaya ako ng bagong prospect! Yes! Kaka
excite to.

Napangiti ako habang gumgamit ng social network app.

JAY'S POV

"Manong dalawang bote pa nga nang-alak" request ko sa waiter na nagdadala ng alak.

Tiningnan ako nito ng maiigi at para bang na cucurious bigla.

"Oh! Bakit?!. Huh! Ngayong ka lang ba nakakita ng taong lasing?! Na mag-isang umiinom dito.?" Tanong ko sa kanya.

"Hindi naman sa ganun ahmm maam? O sir?" Pagtataka nito sa akin.

"Alam niyo! Kahit minsan kayong mga lalaki! Ang hirap niyong suyu-in. Bakit? Dahil mismo sa nangyayari ngayon" mga salita kong binitawan na parang wala sa sarili.

Iniwan na lamang ako ng waiter at kinuha ang pangatlo kong order na alak.

Oo! Magpapakalasing ako, hindi dahil depressed na depressed ako kundi kailangan ko ng lakas para
dito.