Gel (BXB)

21

Hellooo bebeklerimmm ben geldimm hehehe biraz erken geldim ama olsunnn. Lan benim bu hafta vizelerim başladı aw naneyi yedim.. HADİ KARINIZA DUA EDİN DE KALMASIN BE 🫶😻

U yüzden dee yazamadık falan filan işteee.

Ha bi"deee bu bölümü Ali"nin ağzından yazacağım. Lan Ali"nin ağzından deyince bi fesat oldum mk😄hihihi.

Yazacağım dedim çünkü daha yazmadım şimdi oturup yazacağım hehe yanlışlarım varsa affolaa öpücüklendinizz🥰😍😚☺️

😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇

Ali"den;

Alarmın senini duyduğum zaman her ne kadar uyanmak istemesem de yıllardır yaptığım gibi kalkıp hazırlanmam gerekiyordu. Yavaşça doğrulup yan tarafıma döndüğümde Arel'in uyuyan yüzüyle karşılaştım. Tamam şimdi ayılmıştım işte..

Gülümseyerek elimi Arel'in saçlarına götürdüm. Uyanmayacağını biliyordum. Uykucuydu hem de fazlasıyla. Hatırlıyorum da lisedeyken okul çıkışlarında saçları başları birbirine girmiş bir şekilde çıkardı. İşte o zaman anlardım ders Coğrafya'ymış ve Arel yine tüm ders boyunca uyumuş.

Coğrafya dersinden sebepsiz nefreti vardı. Biliyordum. Ama müzik derslerini iple çektiğini de biliyordum sebebini biliyorsunuz sesi gerçekten güzeldi.

Son kez eğilip anlına bir öpücük yerleştirip ayağa kalktım banyoya geçip elimi yüzümü yıkadım. Saat daha çok erkendi.

Mutfağa geçtiğimde Pancake yapmaya karar verdim Arel çok seviyordu. Malzemeleri çıkarırken kendimi düşünmekten alıkoyamıyordum.

Mutluydum.. Çünkü Arel benden gitmemişti. Buna belki bencillik diyebilirsiniz ama, ben Arel'in beni tercih ettiğinin hayalini yıllardır kuruyordum. Bir yandan da üzgündüm. Çünkü bana olan aşkından değil de ailesine olan nefretinden kalmıştı benim yanımda.

Dün gece çok iyi ilerliyordu. O çocuk gelene kadar. Nefret bile etmiyordum ondan.  Arel'in bir daha yüzüme bakmayacağını bilmesem onu ilk seferimde görüşümde yapışırdım boğazına. Ve öldüğüne emin olana kadar da bırakmazdım.

Arel'i kırmıştım...Ziyadesiyle hem de. Keşke kırmak olsaydı onu parçaladığım zamanlar bile oluyordu. Tek amacım onu korumaktı.. Bunu başarmıştım, başarmıştım da onu da yarım yamalak yapmıştım.

Dışarıdan koruyup bir kendimden koruyamamıştım onu. Önceden kendisine karışan biri olduğunda kendisinin haberi bile olmadan onu bir daha Arel'le konuşamayacak hale getirirdim. E tabi ki onun haberi olmazdı.

Ama artık ona o kadar zarar veriyordum ki çocuk evin içinde yaşadığı şeyleri düşünmekten çevresindeki baskının azaldığının farkında bile değildi.

Düşündüm bu sabah.. Her şeyi düşündüm. Arel'i neden koruyorum koruyorum diye söylendiğimi sorarsanız.. Ondan vazgeçemezdim. Çocuk yaşımda düşmüştüm ona bir kere, vazgeçemiyordum işte.

Arel'i ilk gördüğümde (7 sene önceydi.) Arel 9. Sınıfa yeni başlamıştı. Ondan sonra istemsizce adımlarımın ona yönlendiğini fark etmiştim. Ona kapılmıştım bunu reddedemezdim ancak o çok küçüktü. Bazen kendimi sapık gibi hissediyordum. Bu düşüncemi Melih'le paylaştığımda bunun doğru olmadığını çünkü benim cinsel olarak bir şey düşünmediğimi belirtmişti.

Öyleydi ona o anlamda yaklaşamazdım bile, çok masumdu.

Onda iyi buluyordum kendimi. Benim tek evim oydu, onun da bundan haberi yoktu. Onu izledim senelerce izledim. Dayak yedim izledim, yaralarımı sarıp "geçti sevgilim" diye öpücük kondurduğunu düşündüm.. Yurttan kaçtım izledim, gidecek yerim yoktu ve ben de evime gelmiştim.