Gel (BXB)

22

O kadar yazasım yok ki anlatamam aq... Yok lan yazacağım hiç okunmasa bile girip girip biz okuruz😄😄.

Başından beri burada olan bebeklerim seviliyorsunuz😻😻

Ayyy vizelerim de bitti karınız döktürdü yineee💅🏻💅🏻.

Bu bölümün de bir kısmı Alinin ağzından😄 olacak. Arele geçtiği zaman haber veririm zaten haden oy verirseniz mutlu olurummm öpücüklendiniz🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠.

Ali"den

~

Değildi.. Bu basit bir kıskandırma hikâyesi değildi. Hem de kesinlikle değildi. Neden derseniz ne olursa olsun Arel o çocuğun kendisine bir şeyler hissettiğini biliyordu. Kıskandırıp duygularıyla oynamak gibi bir şey yapmazdı. Ne olursa olsun bir insana bunu yapmazdı.

O zaman ciddiydi. Sıkılmıştı bu durumdan. Ne yapacaktım peki akıl verin Allah aşkına kafama sıkmadan bana bir akıl verin. Ben yıllardır bu çocuk için yaşıyordum onunla yiyor, onunla içiyordum. Göz göre göre ellerimden gidiyordu.

Zaten az önceki olaydan sonra bana cevap vermemiş, beni salonda yalnız bırakıp ceketini alıp gitmişti.  Düşündüm.. Ondan öylece vazgeçmeli miydim??

İşte bunun cevabı için de Melih"i arayıp yanıma gelmesini söylemiştim. Yarım saate burada olurum demişti . Birazdan gelirdi sanırım. Ölmüş gibi hissediyordum kendimi.

Ya da mesela biri çıkıp size nasıl ve ne zaman öleceğinizi izletse o dakikadan sonra düşünmekten kafayı yiyip asla yaşayamazdınız ya, sanki aynı şeyi yaşıyor gibiydim.

Melih; Kapıdayım kardeşim.

Melih'in attığı mesajdan sonra yavaşça yerimden doğrulup kapıya ilerledim.

Kapıyı açtığımda o da zile basmak için elini kaldırmıştı. 

Ben kapıyı açtıktan sonra hafifçe gülümseyerek elindeki poşeti bana uzattı, sanırım gün uzun olacaktı.

Melih oturma odasına doğru gittiği için ben de peşinden gittim.

İçeir geçip oturduğumuz ilk bir kaç dakika Melih telefonuyla ilgilendi bu sırada da ben mutfaktan bira ve bir şeyler hazırlayıp getirmiştim.

"Nasılsın kardeşimm? "

En son elinden telefonu indirip bana dönerek bu soruyu yönlendirmişti.

Koltukta biraz daha yayıldım ve kafamı tavana çevirdim. Nasıldım..

"Ölü gibi kardeşim. "

"En azından sadece gibisin.."

Söylediği şeye güldüm.

Evet şu an oturup kendimi öldürmediğime şükredebilecek durumdaydık. Abarttığımı düşünüyor olabilirsiniz ama eminim aranızda beni anlayacaklar da olacaktır.  Arel benim evim derken dalga geçmiyordum. O yoksa ben de olmamalıydım.

Bira bardağını kaldırıp bana uzattı ben de nir kaç yudum alıp masaya geri bıraktım.

"Sanırım bu sefer gerçekten bitti Melih, başkasından hoşlanıyor. " kafam önümde konuştuğumda Melih elini dizime koyup beni dürttü;

"Umarım sen de buna dayanarak vazgeçmeyi düşünmüyorsundur?"

Tek kaşını kaldırıp konuştuğunda ne demek istediğini anlamamıştım. Koskoca adam resmen aptal olmuştum. Bu çocuk üzerimde olan etkisinin farkında değildi.