Gel (BXB)

2

-Ali bak açıklayabilirim yemin eder-...

Cümlem Ali"nin açtığı kapıyı adeta kırarcasına duvara çarpmasıyla yarım kaldı aynı sinirle nefret dolu kısılmış harelerini bana çevirdi. Büyük adımlarla dibimde bitip ağlamak üzere olan yüzümü süzdü.

-Bir daha adımı ağzına alırsan..
o dişlerini eline veririm. Yemin ederim bunu yapmaktan zerre çekinmem velet zaten iğrenç yüzünü görmeye tahammül edemiyorum her gün sürttüğün yerlerde götünü toplayamam. Yapmam bundan emin olabilirsin. Şimdi siktirgit şuradan bi süre gözüme gözükme.

Gözlerimi yüzünden çevirip yere bakmaya başladım. Hep ağlamamak için direnen kendimin sonunda yine ağlamaktan sabahlara kadar binlerce kez intihar düşüncesini gözden geçiren bir ben kalıyordu. Arkamı dönüp mutfağa adımlamaya başladım kahve makinesine bir bardak yerleştirip beklemeye başladım elime fincanı aldıktan sonra buz gibi balkona bıraktım kendimi düşünmem lazımdı gerçekten düşünmek...

Neden benden bu kadar nefret ediyordu? Gerçi anne babası tarafından bir çöpten daha değersiz olan birini neden severdiniz ki beni sevmek zorunda değildi ama nefret de etmek zorunda değildi. Ben ondan nefret etmiyordum yani sonuçta ne olursa olsun eşimdi. Hayır ona karşı hislerim falan yoktu ama nefret etmese belki şurada durmam için tek sebep olabilirdi.

Tam olarak orada ne kadar durdum bilmiyorum ama kapıda hissettiğim hareketlilikle yorgun bakışlarımı kapıya çevirdim. Elindeki sigaradan son bir nefes çekip izmariti aşağı fırlatışını izlemiştim aynen böyle işte ailem de böyle fırlatıp atmıştı beni nasılki dönüp izmariti geri almazsınız dönüp bakmamışlardı bile...

Dolmaya başlayan gözlerimi sokak lambasına çevirdiğim sıra havadan daha soğuk sesini duydum.

-İçeri geç.

Elimdeki fincanın dibindeki kahveyi yere boşaltıp ayağa kalktım. Yani burada donmamamı istiyordu herhalde ya da...Kimi kandırıyorsun ki Arel ölüp başına bela olmanı istemiyor işte kes şu polyannacılığı. Odaya geçtiğimde Ali"nin sırtı dönük bir şekilde uzandığını gördüm. Diğer tarafa doğru ilerleyecekken yerimde durdum.

"-zaten iğrenç yüzünü görmeye tahammül edemiyorum.."

Yatağı es geçip kenardaki koltuğa geçip oraya kıvrıldım uyuyabileceğimi zannetmiyordum ama gözlerimi yavaşça kapadım..

~

Gözlerimi her tarafım tutulmuş bir şekilde odayı dolduran telefon sesiyle açtım ısrarla bu saatte aramak gerçekten aklıma gelmeyecek küfürleri dilime dolamama sebep olmuştu yerimden doğrulup Ali'nin yanına gidip onu dürtmeye başladım ki inatla uyanmıyordu telefonunu açsam ne kadar döverdi acaba amaan ne kadar döverse dövsün uykumu kaçırmıştı sonuç olarak telefonu açıp kulağıma götürmemle tiz bir kadın bağırtısı duymam bir oldu...

-Aşkımmmm nerdesin sen sabahtan beri seni bekliyorum amaaa dondum burdaa...

Aşkım mı??Seni bekliyorum mu?Sevgilisi mi vardı...
Tamam evlendiğimiz ilk hafta kimse kimsenin hayatına karışamaz demiştik ama ben hiç kimseyle dörüşmememe rağmen sevgili mi yapmıştı...Ali"nin kıpırdadığını görünce telefonu kadının yüzüne kapatıp koltuktaki yerimi aldım bir süre sonra telefonun sesi odayı doldurunca Alinin telefonu yanıtladığını duydum.

-Efendim...Ne diyorsun Ayça sabah sabah...
Kızım manyak mısın açmadım ben telefonu falan..

Gözlerimi yavaşça aralayarak Ali"ye döndüğümde onun zaten sıkılı dişlerle beni izlediğini gördüm elindeki telefonu kapatmasıyla bana doğru adımladığıbı gördüm sırtımı koltukta dikleştirerek ayağa kalktım tamam ne derse desin ben haklıydım. Onu uyandırdım uyanmadı uykumdan etti açmak zorunda kaldım...

Nefret dolu bakışlarını görünce yine gözlerim dolmaya başladı o kadın aşkım demişti değil mi...Benden neden nefret ediyorsun diye bağırasım vardı şu an tokat atıp kaçsa mıydım hayır kesin beni bulur bütün parmaklarımı tek tek söküp alnıma dikip askı diye kullanırdı beni. Korkmadığımı belli etmek istercesine dikildim karşısına tamam korkudan düşüp bayılabilirdim ama böyle küçük detaylara hiç gerek yoktu bence beni süzme işlemini bitirdikten sonra arkasını dönüp gitti ne gitti mi pardon... Evet inanmayacaksınız ama ALİ BANA VURMADI.

🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠

CANIMCIMLAR AMA LÜTFEN DESTEK OLUNNNNN...