7.bölüm Yalancı dostlarım..

7.2K 513 21
                                    

Bir şekilde sürecek bu hayat.
Taki son nefesimizi verinceye dek.

Saliha gördüğü kabustan sonra okulda İsaya rastlamadı.
Kız arkadaşı bile ona ulaşamamış deli divane önüne gelene soruyordu.
Başına bir şey gelmiş olabilir miydi?
Böyle kimseye haber vermeden ortalardan kaybolmak hiç normal değildi.

''Peki bana ne oluyor ?
başına bir şey geldiyse gelsin.
Başlattığı savaş ta böylece bitmiş olur
Kabuslardan da Kurtulmuş olurum.''
Saliha onu merak ettiği için kendine kızdı.

& & &

İsa babasından boşuna çekinmişti.
Turgut bey oğlunun eve dönüşünü gayet normal karşıladı.

- Sana ne olduğunu soracak değilim tek istediğim okulunu aksatmadan bitirmen.

İsa şişik gözlerini babasına göstermeden konuşmak istiyordu ama beceremiyordu:

- Bana kazık atanları görmek istemiyorum.

Babası elindeki gazeteyi sephaya hızla bıraktı:

-Benim oğlum bir korkak değil korkmaz ve kaçmaz
o okulu sen okumak istedin ve bitireceksin.
bir şey diyen olursa Babam öyle istiyor dersin.

Bu zamana kadar dikkat etmediği bir şey vardı.
Oda Babası her koşulda yanındaydı.

Annesi ise varsa yoksa moda parti derken kendinle ilgilenmekle meşguldü.
ama herzaman kocaman sevgisiyle onu karşılamıştı.

- Evine hoşgeldin tatlım.
İki yanağından öpülmüştü.

Halbuki iki aydır görüşemediği halde kafasını şişirmesi gerekmez miydi?
Tek evlattı.
hiç azar işitmeden büyümüştü.
Mutlu muydu?
Hayır
Beren ona ihanet etmeden öncede mutlu değildi.

Babası cümlesini tekrar etti.
- okulu aksatmak yok.

Sadece başıyla onayladı.
Onu her koşulda serbest bırakan adamı üzemezdi.
Üstelik kapının önündeki simsiyah yeni cip dururken.
Okuldan içeri girerken Saliha ve Gülçine rastladı.

Gülçin Yusufa olan ilgisi yüzünden Salihayla arkadaşlığını kestiğine pişman olup özür diledi.
Yusuf onunla ilgilenmediyse suçlusu Saliha olamazdı.

İsa sahte bir gülümsemesiyle
- Merhaba okulumuzun yobazı mı desem psikiyatricisi mi desem savaştığım rakibim mi desem?

Üzerine giydiği siyah tişört ve sinsi bakışları kapkaraydı.
savaşa hazırlanmış gibi dimdik duruyordu.
Saliha bir kaç gün süren sukünetin bittiğine üzüldü.

- Bence hiç bir şey deme hatta beni görme

İsa bu ses tonuna alışıyordu:
-zaten seni görmek istesekte göremiyoruz baştan aşağı kapalısın diyerek
Kahkaha attı.

Saliha yine sinirlendi.
-Söylediğin komik miydi sence? Gerçi hangi konuşman seviyeli ki senin?

İsa dalga geçiyor ve Salihanın karşılık vermesini bekliyordu.
-Seninle muhabbet etmek harika ama gelemediğim günlerin hesabını vermem gereken yetkililerle görüşmeliyim şimdilik bayy.

Saliha öfkeyle açılan yeşil gözleriyle ardından bakakaldı.
Ne yapmaya çalışıyordu ?
bir türlü anlamıyordu.

Gülçin kolunu dürttü.
- Bu çocuk sana boş değil benden demesi.

SOL YANIMSIN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin