SOL YANIMSIN

66.Bölüm FİNAL.

Yüreğim nasıl bilir misin?
Ürkek bir kuş misali
Sessiz bir beklemede
Gel seslen sevgilim
Fazla gecikme...
 
                        ❤❤❤

İlk defa bu kadar heyacanlanmıştı adeta titriyordu.
Salihanın  hamilelik dönemide riskli geçmiş olması
heyacanını körüklemişti.

Akrep , yelkovan çok yavaş ilerliyordu.
Şuan burada kendini çok yalnız hissetti.
Allah cc tan başka kimsem yok denirdi ya hani aynen öyleydi.

İnsanın çaresiz olduğu anlar tüm kapıları açacak kudrete sahip olan  tek Allah cc değil miydi?

Bunları düşünürken;
Karşısında babası ve annesi belirdi  geliceklerini planlamıştılar ama geliş zamanlamaları İsa için harika bir süprizdi.

Babası solgun bir renkte ölü gibi hareketsiz duran oğluna sarıldı.

- Bu halin ne ? Birazdan baba olucaksın kendine gel diyerek sırtına sertçe vurdu.

- Sadece annem gelicek sanıyordum seni gördüğüme sevindim.

- Elbette gelicektim. Hergün büyükbaba olmuyorum.
Uzun zamandır bebek sevdiğimizde yoktu.

-Yaklaşık yirmi dört sene falan o yüzden ikimizde heyacanlıyız dedi Meral hanım.

Türkiyeden getirdiği bebek zıbınını çantasından çıkardı.

- İlk bunu giymeli oldukça kaliteli kıyafetler aldım.

İsa bizde kaliteli almıştık diyerek annesini bozmadı Meral hanım oldukça  hevesli görünüyordu.

Anne ve babası çok mutlu görünüyordu.
O sırada ameliyathanenin kapısı açıldı.
Hemşire bebek ile beraber gülümseyerek dışarı çıktı.
İsa hemşireye Salihayı sordu.

-Birazdan eşinizde çıkar demişti Hemşire

İsanın morali karısı ameliyattan çıkana kadar düzelemiyeceği belliydi.

-Bebeğine hoş geldin demiyecek misin? Seni ilk defa görüyor.

İsa minicik bebeğe sevgiyle baktı.
Nasıl babaydı böyle Saliha görse kimbilir ne kadar kızardı?

- Hoşgeldin kızım. Babanın telaşını mazur gör olur mu?

- Boşuna telaşlanıyorsun her zaman bebekler anneden önce çıkar sonrada anne. Dedi Babası.

Babası haklı olabilirdi ama stres yapmamak elinde değildi.

Bebek büyük babası ve büyükannesiyle ilk muayenesi olmaya gitti.

Bir kaç dakika sonra ameliyathanenin kapısı yeniden açıldı.
Salihanın çıkışı İsayı sevindirdi.sedyede yatan
Eşinin  elini tuttu.

-Geçmiş olsun sevgilim. Şükürler olsun ki atlattık.

Saliha yarı baygın gözlerle İsaya baktı;

- Bebeğimiz Nerede İsa ?
Yoksa onu yalnız mı bıraktın?

Salihanın korku dolu gözlerine bakınca anne olmanın bambaşka bir duygu olduğunu anladı.

- Merak etme Aşkım,
annem ve babam burada onunla birlikteler onu hiç yalnız bırakmıyacaklarından emin olabilirsin.

Saliha rahatlamıştı.
Normal doğum olduğu için hastanede bir gece kalıp ayrıldılar.

Saliha bebeği kucağına aldığında tüm acılarının dindiğini hissetti.