❝Ağlamayı kes küçük kız
yoksa seni çok fena becereceğim.❞
[yetişkin içerik • yaş farkı • aşk üçgeni] ♡ 12.01.24
Tom Marvolo Riddle ✗ Flora Athena Evans ✗ Mattheo Riddle • fanfiction +18
tamamlandı - 18.04.24
Merhaba, bu kitabın sonu nereye gidiyor hâlâ çözemedim. 2. kitabını çıkarıp çıkarmamak konusunda çok kararsızım ya, diğer kitabım Lolita'ya da devam edebilirim ya da bunun devam kitabını çıkarıp ikisini aynı anda devam ettirebilirim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merdivenlerden sessizce inerken etrafa bakmayı ihmal etmiyordum. Köşede kalan kurutma odası gözüme çarptığında nefes alış-veriş düzenim giderek bozuluyordu.
Kapıyı yavaşça açtığımda önce çantayı sakladığım yerden çıkarmış, ardından camdan dışarı bakmaya başladım.
Gözle görülür kimse yoktu.
Pencereyi açmamla tenime çarpan soğuk hava ile irkilmiştim. Giriş katta olduğum için çıkmam kolay olmuştu, çalıların arasından eğilerek geçmiş, yüksek duvara alttan bir bakış atmıştım.
Kolumda hissettiğim eller ile çığlık atacağım sıra tutan kişi beni duvarla kendisi arasına alırken, eliyle ağzımı kapatmıştı.
Mattheo, çalıların arasına gizlenmiş kırık duvarı ortaya çıkarmasıyla şaşkınlıkla etrafa baktım.
"Geç," duvar ikimizinde geçebileceği bir boyuttaydı, bu sebepten rahatça geçebilmiştim.
O da benim arkamdan çıkarken tedirginlikle konuştum; "Saçmalama lütfen."
"Sana yardım etmeme izin ver." Dedi ve elimden tutup koşarcasına beni çekiştirirken arada arkamızdan gelen var mı diye bakıyor daha da hızımı arttırıyordum.
Bakış açımıza giren Pansy'nin arabası ile arka kapıyı hızla açmış derince soluklanmıştım. Mattheo'da yanıma otururken bedenimin titremesine engel olamıyordum.
Pansy, arabada sigarasını içerken rahatlıkla konuştu; "Birinin takip etmediğine eminseniz gidebiliriz ve ayrıca Mattheo sen nereye gidiyorsun?"
"Siz nereye giderseniz oraya, Pansy. Sorun mu var?" Dedi Mattheo sert çıkan ses tonuyla.
Pansy, cevap vermemiş göz devirmekle yetinmişti.
🌷
Saatlerdir yoldaydık ve uyumamak için fazlasıyla mücadele ediyordum. Uykusuzluktan gözlerim kapanıyor, etrafı bulanık görmeme neden oluyordu.
Gözlerimi kısmış yola bakarken Mattheo, Pansy'e bir şey anlatıyor Pansy'nin arada bakışları arkamdaki Mattheo'ya kayıyordu.
İkisinin saçma konuşmalarına göz devirirken Pansy sinirle arkasını dönmesiyle tedirginlikle konuştum; "Pansy, yola odaklan."
"Ona susmasını söyle!" Arada önüne dönüp boş yolu kontrol ediyor sonra ise Mattheo ile kavga etmeye devam ediyordu.
Tam onlara susmasını söyleyeceğim sıra ters yönden gelen arabalar ile olduğum yerde hareketlendim.
"Pansy, önüne bak derhal!" Diye bağırmıştım, ancak önümüzü kesen arabalarla ani fren yapmasıyla tedirginlikle Mattheo'ya baktım.
Önümüzü kesen arabalardan bir tanesinden çıkan silahlı adamla kaşlarımı çattım.
"Siktir bunlar kim?" Diye bağırdı Pansy.
Mattheo, yüzünü buruşturmuş ardından konuşmuştu; "Abimin düşmanlarından, onu daha önceden gördüğüme eminim bir aralar adı sıklıkla geçerdi."
Gözlüklü adam, sürücü koltuğunda oturan Pansy'e silah doğrultmasıyla nefesim kesildi.
Rüzgarın etkisiyle savrulan saçlarının arasındaki yara izini görmemle şokla gözlerim açılırken, gözlerim doldu.
Hızla arabadan çıkarken karşımdaki adama bakmış sonra ise elinde tuttuğu silaha bakmıştım. Gözleri gözlerimi bulunca elindeki silahı gözlerimin içine bakarak indirmiş, büyük özlemle gülümsemişti.
"Bu halin ne, Athena?" Diye mırıldanmıştı.
Gözümden süzülen yaşları elimin tersiyle silmiş, kollarımı açıp hızla ona doğru yürümüştüm. Kollarımı onun omzuna sararken kokusunu içime çekmiş, yüzümü boynuna gömmüştüm.
"Çok değişmişsin, saçlarının bu hali ne?" Diye mırıldanmış, saçlarımı okşamıştı.
Ondan ayrıldığımda arabadan çıkan Mattheo ile Harry beni arkasına almış, Mattheo'ya silahını doğrultmuştu.
"Sakın!" Diye bağırdım Harry'e.
Harry, gözlerini Mattheo'dan ayırmadan benimle konuştu; "Onun bir Riddle olduğunun farkındasın, değil mi?"
"O, kötü biri değil Harry."
Harry, yavaşça silahını indirmiş ileriden gelen arabaya bakmıştı. Tanıdık plaka ile adımlarım gerilerken, arkamızda ki arabadan çıkan kızıl saçlı adamın kolumdan tutup çekmesiyle Mattheo'ya son kez bakmış arabaya binmiştim.
Yazarın anlatımıyla:
Harry'nin gözleri arabadan çıkan Tom ile silahını daha da kavrarken karanlığın etkisiyle olsa da Tom'un ne kadar bitik halde olduğunu anlayabilmişti.
Mattheo, Pansy'nin kolundan tutarak arakasına almış onu uzaklaştırmıştı. Eğer Pansy'nin başına bir iş gelirse Flora'nın asla kendisini affetmeyeceğini biliyordu.
Harry, silahını doğrultarak konuştu; "Ondan ne istedin?!"
Tom, ona doğrultulan silahı hiçe saymış Harry'e daha da yaklaşmaya başlamıştı. Mattheo, Flora'nın buradan gitmesiyle rahatlarken, Tom ona ihanet eden kardeşine bakmıştı göz ucuyla. Sonra ise arkasında tedirgin bir şekilde ona bakan kıza.
"Tebrik ederim sevgili kardeşim," Mattheo'nun yüzüne kınarcasına baktı ve ardından kahkaha attı.
"Sevgili kardeşinle bir araya gelmeniz ne güzel, Potter." Dedi Tom,
"Onu rahat bırak, Riddle!" Harry, silahı yavaşça yere indirirken Tom tekrar kahkaha attı.
Son kez iki adama bakmıştı Tom.
Arkasına dönüp arabasına ilerlemeye başlayan Riddle'a bakan Harry, kardeşini rahat bırakmayacağından emindi.
Harry, silahını arkası dönük olan Tom'a doğrulturken, Mattheo gözlerini kısmış adamın ne yaptığını anlamaya çalışmış ardından arkasındaki kadını daha da uzaklaştırmıştı.
O an patlayan silah sesi ile Mattheo yere yığılan adamın bu kadar çabuk pes etmesine şaşırırken nefesi kesilmişti bile.
🌷
Kurtulduk mu lan acaba kwşwğekrkwüwğsk
kitap çok tuhaf yerlere gidiyor çıldırıcam ve finale çok az kaldı.
2. Kitapta ne olur bilemem ama kesinlikle o daha iyi olur.
