another love ' niklaus mikaelson'

13.

CORA WYDAJE jęk bólu
usta, jej oczy powoli się otwierały i poczuła przeszywający ją ból. Spogląda w dół i widzi dwie ostre, otwarte rany na szyi, z których sączy się krew, wskazujące, że ktoś się karmił.Otwiera szeroko oczy i wycofuje się ze strachu.

Nie wiedziała, gdzie jest. Pozwala swoim oczom wędrować dookoła, ale nie było tam nic poza drewnianym krzesłem. Zaczyna myśleć o czymkolwiek, po czym rzuca się w stronę krzesła, aż nagle ktoś chwyta ją i rzuca na ścianę, a krzyk bólu opuszcza jej usta.

Patrzy na mężczyznę i nagle go rozpoznaje. Rebeka pokazała jego niewyraźne zdjęcie, ale teraz była pewna, że ​​to prawda, i zaprosiła go do swojego domu. Rebeka opowiedziała jej wszystko i nie pominęła żadnego szczegółu. " Jesteś Mikael… , ojciec Rebeki,  Elijaha i Niklausa, prawda? ”

Mikael pochyla się, opierając ręce na kolanach i ostrząc kołek z białego dębu.
" Niklaus nie jest moim synem " On zaciska zęby, a ona marszczy brwi.

" Prawie zapomniałam o twojej nienawiści do niego… "

Mikael patrzy na nią z góry, jego broda jest pokryta jej krwią. " Nie zawsze go nienawidziłem. Kiedy Klaus się urodził, byłem zachwycony. Pomyślałem: „Ten... ten ma oczy wojownika. Będzie godzien”, ale moja nadzieja była krótkotrwała. A kiedy dowiedziałem się, że tak naprawdę nie był moim synem, moja ulga była chwalebna. Ale minęło wraz ze świadomością, że spłodziła go bestia "

" To nie była jego wina " Cora szepcze, próbując zatamować krew. " Potrzebował cię, kiedy to była jego pierwsza zmiana, a ty tylko pogarszałeś sprawę! To twoja wina, nie jego!! "

" Wszystko, co potem nastąpiło, było spowodowane obsesją Niklausa na punkcie wilków! Wyruszył, aby zobaczyć, jak zmieniają się podczas pełni księżyca, i zabrał mojego najmłodszego syna, Henrika. Był tylko dzieckiem i został rozdarty " Głos Mikaelsa załamał się i Cora przełknęła rosnącą w niej gulę w gardle.

" Myślisz, że celowo zabił swojego najmłodszego brata? To był wypadek "

Krew w Mikaela się zagotowała, gdy zobaczył, jak ciągle szukała wymówek.
" Wypadek? Wypadek?!! Zamordował moją żonę! Własną matkę! Kto chciał oczyścić go z jego zwierzęcej natury! Zdradził mnie. Obrócił przeciwko mnie całą moją rodzinę! A mimo to go bronisz? "

" Nikogo nie bronię. Po prostu stwierdzam fakty " Cora zamyka oczy, oddychając ciężko. " Ty i twoja żona to zrobiliście. Stworzyliście to, kim oni są. To nie jest wina Nika ani niczyjej. Nie mogłeś po prostu opuścić tej cholernej wioski i ruszyć dalej?! Wszyscy tracimy bliskich, przyłączamy się do imprezy, ale nie jeśli wszyscy pójdziemy na morderstwo, niektórzy z nas muszą poradzić sobie z bólem, a nie tworzyć całą nadprzyrodzoną istotę! "

Szczęka Mikaela się zaciska. " Nic nie
wiesz "

" Ponieważ jestem głupim, małym człowiekiem, tak, słyszałam " Cora słabo otwiera oczy. " Nie nienawidzisz Niklausa, nienawidzisz siebie, nienawidzisz tego, że nie mogłeś chronić Henrika, więc wyjdź, poszukaj kogoś, kogo można winić i wybrać czarną owcę w rodzinie. Dogadałbyś się z moim ojcem " Głos jej się łamie, gdy mówi.

Mikael się śmieje. " Jesteś żałosna. Teraz rozumiem, dlaczego ty i Niklaus tak dobrze się dogadujecie "

Oczy Cory zamykają się i ściskają ranę. 
" Czego chcesz ode mnie? "

"  Cóż, wygląda na to, że Klaus ma do ciebie słabość. Jesteś dźwignią. Zwabię go tutaj, a potem cię zabiję, kiedy będzie patrzył, a wtedy w końcu zabiję tę obrzydliwość "

Cora marszczy brwi. " Nie nazywaj go tak! Twoja żona już cię nie kochała i dlatego miała romans "

Mikael warczy na nią. " Nie słuchasz mnie?! Zabił matkę i brata! To hańba "