Why Him?

14

"Έχεις κάτι σήμερα;" με ρωτησε ο Φώτης.

Εχω απορία τι θα απαντήσεις.

Σουτ, κάτι θα βρω.

"Εεε όχι όχι, απλά βαριέμαι." του είπα.

"Σίγουρα;" με ρώτησε.

Όχι.

Σκάσε λέμε.

"Και ναι και όχι, τέλος παντων. Δεν έχει γίνει κάτι συγκεκριμένο." του είπα.

Ναι ναι, τίποτα συγκεκριμένο ρε.

Σουτ.

"Καλά" μου είπε.

Μετά από πεντε λεπτα τελείωσε και αυτή η ώρα που είναι η έβδομη. Έφυγα με τον Φώτη από την στιγμή που δε μένουμε μακριά και επειδή δεν είχα κάποιον άλλον να φυγω γιατι η Κατερίνα και η Θεοφανία είχαν σχολάσει ήδη.

Ο Φώτης έφτασε πρώτος σπίτι του και μετά συνέχισα εγώ μόνη μου. Έφτασα σπίτι και μαντέψτε ποιους είδα!

Τον Αντώνη, τον Αγγελο, τον Κώστα και τον Γιώργο. Τι θα γίνει κάθε μέρα σπίτι μας θα είναι;

Πήγα να ανέβω τις σκάλες αλλά σταμάτησα γιατί άκουσα τον Αντώνη.

"Α, Βάσω. Σήμερα θα φυγω στις 6 και θα γυρίσω κατά τις 7" μου είπε ο Αντώνης.

"Ναι, το ξέρω." του είπα καταλάθος και ο Κώστας γυρισε κατευθείαν και με κοίταξε.

"Από που το ξέρεις;" με ρώτησε.

"Εεε. Δεν το ξερω. Απλα... Νόμιζα ότι μου το είχες πει" του απάντησα, προσπαθώντας να μη φανεί το άγχος μου από το πώς με κοιτουσε ο Κώστας.

"Α οκ" μου είπε και πήγα πάνω, στο δωμάτιό μου.

Ξεκίνησα να κάνω τα μαθήματα για αυριο. Εχω να διαβάσω και η ιστορία. Πωωωω. Κοίταξα το αυριανό πρόγραμμα και είδα ότι είχαμε παλι εφταωρο.

[ ... ]

Πέρασαν τρεις ώρες που διάβαζα και τώρα η ώρα είναι 5:30. Ο Αντώνης έχει φυγει και τώρα εγώ πρέπει να περιμένω τον Κώστα. Έχω αγχωθεί υπερβολικά πολύ.

Κάνω εδώ και δέκα λεπτά βόλτες στο σπίτι από το άγχος μου.

Βαριόμουν να αλλάξω οπότε φοράω τα ρουχα που φορουσα και στο σχολείο.

Το κουδουνι χτυπησε και αγχώθηκα πολυ περισσότερο.

Πήγα άνοιξα τη πόρτα και ο Κώστας κατευθείαν μπήκε μέσα στο σπίτι.

Για κάποιο λόγο δεν καθόμασταν στον καναπέ, απλά έκλεισα την πορτα και καθόμασταν ακριβώς δίπλα από εκεί που είχε από πίσω μου έναν τοίχο και από πισω του ήταν το σαλόνι.