Why Him?

29

"Όλα καλά;" με ρωτησε ο Φώτης έξω από το μπάνιο.

"Ναι ναι" του είπα προσπαθώντας να μην καταλάβει ότι κλαίω.

Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και είδα ότι τα μάτια μου είχα κοκκινίσει υπερβολικά πολύ, αλλά δεν μπορουσα να κάνω κάτι. Σκουπισα τα μάτια από τα δάκρυα, πηρα το κινητό στα χέρια μου και άνοιξα την πόρτα.

"Έκλαιγες;" με ρωτησε.

"Όχι." του είπα και εκείνος κοίταξε κάτω.

Κοίταξα και εγώ εκεί που κοιτουσε και είδα ότι έχω ξεχάσει να κλείσω το κινητό και να βγω από τη συνομιλία με τον Κώστα.

Α. Ουπς. Κακό αυτό.

"Δεν είναι έτσι όπως φαίνεται." του είπα και έκλεισα το κινητό.

Δεν ξέρω γιατί δικαιολογώ τον Κώστα. Ήταν αυτόματο.

"Αχα και πώς είναι;" μου είπε.

"Δεν ξέρω. Αλλά δεν είναι κάτι τόσο κακό" του είπα.

"ΕΙΝΑΙ!" μου είπε.

"Δεν είσαι στη θέση μου και δεν μπορείς να καταλάβεις" του είπα.

"Να καταλάβω τι; Ότι θα έπρεπε να του έχεις κάνει καταγγελία και να τον είχες κάνει σε όλους ρεζίλι, αλλά εσύ δεν το λες σε κανέναν και δεν αντιδράς;" μου είπε.

"Δεν είναι έτσι" του είπα.

"Έτσι είναι. Κι άμα δεν κάνεις εσύ κάτι θα κάνω εγώ" μου είπε.

"ΟΧΙ! Δε θα κάνεις." του είπα.

"Τότε κάνε κάτι εσυ." μου είπε τότε μου ξαναρθε μήνυμα από τον Κώστα και Φώτης ξεκίνησε να το διαβάσει μαζί μου. Το μήνυμα έλεγε "Αυτή τη φορά μην το πεις σε κάποιον για το καλό σου"

"Αυτό είναι εκβιασμός" μου είπε ο Φώτης.

"Το ξέρω δε χρειάζεται να μου το λες" του είπα.

"Αφού το ξέρεις γιατί δεν κάνεις κάτι;" με ρωτησε.

"Έτσι. Εσένα γιατί σε νοιάζει τόσο;" του είπα λίγο φωναχτά.

"Θέλετε να ηρεμήσετε λίγο" είπε η Κατερίνα η οποία μόλις ήρθε και ο Φώτη έφυγε.

Σιγά μην έμενε. Δεν είχε τι να απαντήσει.

"Όλα καλά;" με ρώτησε.

"Όχι" της απάντησα και ήρθε μαζι μου μέσα στο μπάνιο.

"Τι έγινε;" με ρώτησε και τότε χτυπησε η πορτα.

"Ναι;" είπε η Κατερίνα.

"Η Θεοφανία" είπε και η Κατερίνα ξεκλείδωσε την πόρτα και μετά την ξανακλειδωσε.

"Τι έγινε;" με ρώτησε η Θεοφανία και εξήγησα από τη αρχή.