SEN YALNIZ DEĞİLSİN. ☆Yarı texting

0.4

Herkese Merhaba. İyi günler ve iyi okumalar dilerim.
Yazım hatalarına olursa, kusuru bakmayın

1.gün sonra.

"Anne ben saçlarımı boyatmak istiyorum"
Sonunda cesaretimi toplayıp demiştim, ama bana  öyle bir bakışı vardı ki. Elinde olsa gözleriyle beni parçalardı.

"Defol odana, saç boyamakmış, babanda onu söylüyor."

"Ya yeter be, bu evde ki günlerim sürekli tartışmayla geçiyor. Dünden beri dışarı bile çıkmıyorum"

Annem hiddetle bağırdı.
"Çıkamazsın tabii, Sena'lara gidiyorum diye evden çıkıp neyere gittiğin belli deyil. Nurcan teyzen onlara gitmediğini söylemese, haberim bile olmayacaktı."

"Nefret ediyorum senden."

Bir an duraksadı ne diyeceğini şaşırdı.
Öylece baka kaldı.
Sana böyle söylemek istemezdim anne ama elimde değil o kadar sevgisizlik veriyorsunki, kendime hakim olamıyorum.

Annemi salonda bırakıp dış kapıya ileriledim. Biraz hava almaya ihtiyacım vardı.

Arka mahellemizdedi parka geldiğimde, burda oynayan çoçukları gördükçe içim burkuluyordu bütün çoçukluğun dört divar arasında geçmişti.

Gerçekten inanması zor ama gerekmediği müddetçe okula başladığım döneme kadar, dışarı çıkmazdım. Okul benim kurtuluşumdu. Orda rahat nefes alıyordum. Gülüyordum konuşuyordum.
Bir nevi orda yalnızlığıma arkadaşlar buldum.
Lisa, Lavin, Sena, ve Mert. İyikilerim ve şükürlerimdi benim.
Hayatımın nadide güzelliklerinden birilerdi.

Telefonuma gelen bildirim sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.

0542****"Ne karar verdin. Cevapsız bırakılmayı sevmem."
 
Malasef yine cevabsız kalacaksın. Geçen günde cevap vermemişdim, tam bir saçmalıktı çünkü. Onunla buluşmayacaktım. Kim olduğu beliriz biriyle neden buluşayım.  Gerçekten bunu yapacağımı düşünüyordu. Korkuyordum da ya gerçekten beni polise verirse, ailem beni eve kapatırdı, hayatımı dar ederdiler

0542****"Semra başka bir çaren yok, biliyorsun demi."

Beni sinirlendirmeyi nasıl başarıyordu böyle. En nefret ettiğim şeydi, başkaları benim önüme şart koyması ve benim buna mecbur olduğumu düşünmesi.

Mecbur değilmisin? dedi iç sesim. Ailen bilirse neler olur hiç düşünemiyormusun.

Siz*"Asla böyle bir şey olmayacak."

0542****Asla, asla deme."

Siz*" Seni tanımıyorum belki bir sapık, katilsindir. İntikam için kötüşeylerde yapa bilirsin bana."

0542****"Allah'ın bize amaneti olan kadınlara bir şey yapmam."

Siz*Yinede güvenemem. O kadar ben sana bir şey yapmam diyen insnalar en yakınlarına zarar verdiler ki. Kimseye güvenemiyorum."

0542****"Anlıyorum, yinede kendin bilirsin. Ben insaflıyım sana şans verdim, kendini kanıtlaman için. Yardımda ediyorum."

Siz*"Yinede güvenemem."

O cevap yazmadı, bende yazmadım. Tanımadığım bir adamla buluşmayacaktım.

💫
Hep yalnızsın be Semra. Kıskançlıkmıydı benimki ya imrenmek? Yanımda olmayan arkadaşlarım için kendime üzüldüm. Çalışıyor ve okuyorlardı. Bu saatde yanımda olmaları mümkün değildi. Okul saatleri ve iş saatleriydi. Mert, Lavin işte, Lisa ve Sena üniversitedeydi. Onları özlüyordum, kaç gündür yazmıyorlarda, gerçi bende yazmadım. Kafamı bir türlü toparlayamıyordum. Bazen ağır depresyon geçirdiğimi düşünüyorum. Ailemin bunaltıcı baskısı evden dışarı çok az çıkmam ve bir aktivitemin olmaması. Üstüne bu yeni olay. Nasıl üstesinden kalkacağımı bilmiyorum.