SEN YALNIZ DEĞİLSİN. ☆Yarı texting

0.6

Merhaba nasılsınız?

Lütfen oy ve yorum yapmsyı unutmayın.
İyi okumalar
Yazım yalnışlarıma göre kusura bakmayın.
Zamanla düzelteceğim inşeAllah

Bütün gece, kabuslar beni uyuymamıştı. Kendimi o kadar kasıyordumki, günüm stresle geçiyordu.

Nasıl çıkacaktım  ben bu işin içinden, saçımıda yıkamamıştım, saat öğlene geliyordu bense şimdi uyanıyordum. Bu evde rahatca yaptığım birşey, istediğim zaman uyuyup uyanmamdı. Buna karışmazdılar.

Telefonumu elime aldığımda grupdan mesaj geldiyini gördüm.

"Mertin cadıları."

Mert_"Kızlar hafta sonu bendesiz, sizi güzel bir yere götüreceğim."

Sena_"Mert aşkım, uzun zamandır buna ihtiyacım vardı."

Lavin_"Sena, yalakalık yapma lan, sanki her hafta gitmiyoruz."

Lisa_" Bakalım Semra gele bilecek mi. Ailesi kızı bir rahat bırakmıyor. Babası izin vermez diye düşünüyorum. O gelmezse bizimde gitmemizin anlamı yok."

Mert_"Bu sefer öyle bir ihtimal dahi olamaz."

Lisa_"Nasıl bu kadar emin konuşuyorsun. Babasını biliyorsun."

Mert_"Hele o adam kıza bir zorluk çıkarsında baksın neler oluyor."

Yazışmalar böyle uzayıp gidiyordu, konu ben ve babamdı, daha fazla okumak istemiyordum. Muhtemelen yine onlarda gidemiyecektim ama gitmeye çok ihtiyacım vardı.

Telefon elimdeyken yeni bir bildirim daha geldi. Adını kaydettiğim için, o olduğunu anladım.

Albaros_"Selam."

Rahat bırak be adam, rahat bırak beni. Düşünmeme bile izin vermiyor. Sabah akşam yazıyor.

Siz_"Selam."

Albaros_"Bak yarın arkadaşımın boş vakti var. Sabah saat 9'da buluşalım. Benim 3 gün sonra yurt dışına çıkmam gerekti. Önemli işlerim var. Gerçekten zamanım olsaydı, yarın gel demezdim."

Ben yarın evden çıkamazdım ,babam birazdan dönecekti ve 3 gün evdeydi. Kendisi tır şöförü çalıştığı için, mal sevkiyatına gittiği zaman, gittiği şehirde 2 gün kalıyordu. Bir aydır izine çıkmadığı için, bu defe toplam götüreceğini söylemişti.

Siz_"Gelemem, babam yarın evde ve benim sabah-sabah evden çıkmama asla izin vermez, hele ki böyle bir olay için."

Albaros_"Bak kızım, sana diyorum ki işim var ve ben 3. gün sonra gitmeliyim. Bu 3. gün içinde burda yapmam gereken bir sürü iş var.
Sen yarın geliyorsun."

Siz_"Gelemem diyorum, git işleri hallet gel, o zaman bu konuyu hallederiz."

Albaros_"Dalgamı geçiyorsun lan.  Kaç gündür sana vakit verdim, anlayışla karşılamaya çalıştım ortada benim ölmüş anneme hakaret var. Ya yarın  buluşmaya gelirsin, ya da kendini karakolda bulursun."

Bu çaresizlik karşısında gözlerim dolmuştu. Her türlü babam beni öldürecekti. Sabah sabah bu adamla buluşmaya gittiğimi öğrendiği zamanda, beni karakola götürdükleri zamanda. Korkuyordum  ama belki  Albaros insafa gelirdi ve polisleri yollamazdı. Babamın işte olduğu güne ertelemeyeceğini biliyordum.

Siz_"Gelmiyorum Albaros, gelemem."

Hiç bir şey yazmadı, çevrimdışı oldu.

Allah'ım yardım et. Ne yapacaktım ben, dışarı o saatde çıksam, babam soracaktı ve ben nereye gidiyorum diyecektim. Arkadaşlarımıma mı, asla izin vermeyecekti, çünkü onların eve giriş çıkıs saatlerinide bilirdi. Ne zaman işe diyorlar, ne zaman okula gidiyorlar. O saatde hiç biri evde olmazdı.

Çekmecemden 1 tane çikolata çıkarıp yemeye başladım, bana iyi hissettiriyordu. Annem buraları karıştırmadığı için hala burdaydı. Bu gün odamdan çıkmak gibi bir düşüncem yokdu.

Bilgisayarımı açıp önüme koydum, kafa dağıtmaya ihtiyacım vardı. Dizi izleyip kendimi meşgul etmeliydim.
Yarın olacaklar için yapacağım bir şeyim yoktu, en azından bu düşüncelerden biraz uzaklaşırım.

💫

Bağırış sesleri geliyordu.

"Yalvarırım yapma Kenan."

Bu annemin sesiydi, ağlıyordu ve bağırıyordu.
Yavaçca gözlerimi araladım, ben uyuyamı kalmıştım?  Karnımın üzerinde duran bilgisayarda hala dizi devam ediyordu. Kaç bölüm, kendi-kendine getmişti bilmiyorum ama pencereye baktığım zaman akşam olduğunu anladım. Babam gelmiş olmalıydı. Kahretsin saşlarım.

"Kenannn"
Annemin ikinci bağrışıyla yerimden kalkıp hemen odamdan çıktım. Ne oluyordu böyle.

Salona girdiğim zaman gördüklerim beni şok etdi. Yerime mıhlanım kalmış gibi hissetdim. Ağzımı açıpda bir cümle kuramıyacak haldeydim. Babam annemi dövüyordu hemde kırbaçla.

"Baba."

Başını kaldırıp beni gördü. Daha sonra gözleri saçlarıma çıktı, kaşlarını daha'da çatdı.

"Sen ne hakla benim annemi vurursun şerefsiz seni"

Sözlerim onu dumura uğratmıştı, benden böyle bir şey beklemiyordum.
Koşarak annemin yanına gidip diz çöktüm. Yüzü kan revan içindeydi, bedeninin görünmeyen yerlerini düşünemiyorum bile.

Gözlerimden yaşlar  süzülerken hıçkırıkla ağlamaya başladım, nefret babama baktığımda, o ise benim saçlarıma bakıyordu hala.

Tekrar bakışlarımı anneme dönderdiğim de, saçımdan bir el yapıştı. Beni hızla yukarı çekerken, yüzüme tokatı yemiştim.
Hala saçlarımı çekmeye devam ediyordu, canım çok acıyordu.

"Bırak adi şerefsiz" diye  bağırdım.
Bu gün annemi bu hale görmek benim için  son nokta olmuştu. 

"Bu saçlar ne lan böyle, başıma oruspumu oldun. Hangi cesaretle yaptın len sen."

Bu adam cahildi, gaddardı, marhemetsizdi. Saçın ahlakla bir alakası olmadığını bilmeyecek kadar cahil.

"Neden anneme vurdun, vurdun kelimesi senin yaptıkların karşısında hafif kalır. Neden annemi ölesiye dövdün!?"

"Haketdi vurdum, şimdi sıra sende."

Gözlerini anneme çevirip iğrenerek baktı.

"Söylesene Leyla, kızın dövelmeyi hak ediyormu?"

Annem zorlukla başını kaldırıp babama baktı, ondan deli gibi korkuyordu.

"Hak ediyor ona istediğini yapabilirsin".

Duyduklarım....., başım dönüyordu sanki, annem nasıl söylerdi böyle bir şeyi, keşki ölseydimde duymasaydım. Annem neler diyordu. Babam bana ne kadar vursada artık acıtamazdı. Annemin bu sözleri, bana babamın yapacağı şeylerden çok yara vermişti. Beni sevmediği ilikledime kadar asıl şimdi hissetmiştim. Onun canı yanarken, benim canım çıkıyordu ama onun ben umrunda değildim. Anneler hrp evlatlarını düşünmezlerdimi, onlara zarar gelmesin diye kol kanat germezmiydiler? Gerçi benim annemin kol kanat gerecek hali bile yoktu.

İkinci bir tokatla yere kapaklandım.

Babam eğilip yerdeki kırbaçını aldığı zaman, tüm gücümle ayağa kalkıp odama koştum, kapıyı arkamdan kilitleyerek, hemen yatağımın üzerindeki telefonu aldım.

Telefonumdan Mert'in numarasını ararken, banyona geçip oranın da kapısınıda kilitledim.
Allah'ım ona ulaşamıyordum telefonu kapalıydı galiba. Zeng çatmıyordu.

Bu yapacağım şeyden, bekli  sonra çok pişman olacaktım ama başka çarem yoktu.

Siz_"Albaros, yardımına ihtiyacım var, lütfen yardım et."

Konumu atıp, telefonu yere bıraktım. Babam odamın kapısını yumrukluyordu. Ellerimle kulaklarımı sıkıca kapadım
Allah'ım bana yardım et. Bana bir çıkış yolu gönder Amin