Dᴀɴꜱᴄ̧ı ᴠᴇ Yᴏ̈ɴᴇᴛᴍᴇɴ'ɪɴ Sᴏɴꜱᴜᴢ Aꜱ̧ᴋı/MYG

10-Gerçekten O

Vien'den

Normalde alarmım ile kalkan ben bu sefer sabahın 6'sında telefonumun durmak bilmeyen çalışıyla yataktan zorda olsa kalkıp komidinin üzerindeki telefonumu elime aldım.

Tabii ki Yoongi arıyordu.

Arayan:Sır

Vn:Ne var?

Y:Oo.Sen daha hatırlamıyon bile.

Vn:Ufff.Gitmesek?

Y:Çoktan isim yazdırdık.Kalk hazırlan geliyorum.

Vn:Ya benim evimde ne varda geliyorsun?

Yoongi'ye yakarırken dün hazırladığım kıyafetlerimi giyiniyordum.Siyah bol paça pantolon,beyaz göbeği kapalı sıfır kol crop ve her zaman ki gibi siyah oversize kapşonlum..

Y:Evinde sen varsın arkadaşım.Aç şu kapıyı ayrıca.

Vn:Yuh.Az yavaş gel.

Y:Hadi hadi.

    Telefon konuşması bitmiştir.

Telefonu kapatıp kapıyı açtım.Tabii yanında büyük bir sırt çantası ile duruyordu.

Y:Ooo hadi çabuk hazırlan.Okula yetişmemiz gerekiyor.

Ona göz devirip hızlıca odama gitmiştim.Zaten doğuştan dümdüz saçlarım vardı sadece kahküllerimi düzeltsem yeterdi.

Hızlıca bigudi sarıp odamdaki ebeveyn banyosuna girdim.Dişlerimi fırçalayıp yüzümü yıkadıktan sonra diğer rutin işlerimi de halledip bigudimi çıkardım.

Gayet iyi duruyordum.Dün hazırladığım büyük çantamı omzuma geçirip telefonumu ve kulaklığımı pantolonumun cebine attım.

Salona gittiğimde Yoongi yine koltukta yayılmış telefonuyla ilgileniyordu.

Vn:Hadi kalk hazırım.

Yoongi bana dönüp uzun bir süre beni süzdükten sonra kafasını tamam anlamında sallayıp koltuktan kalktı ve dışarı çıktı.

Bende vestiyerdeki anahtarı alıp kapıyı kapattım ve kilitledim.

Vn:Yavaş yürü.

Y:Asıl sen hızlı yürü çoktan 6 buçuk oldu saat geç kalıcaz.

Ona yetişince telefonum çalmaya başladı.Bu sefer sevdiğim biri arıyordu.Lia

Arayan:Lia

Vn:Efendim bebeğim~
 
Yoongi'nin gözleri anında açılıp bana dönmüştü.

L:Napıyorsun balım?

Vn:Okulda bir kamp etkinliği düzenlendi ona gidiyorum sen?

L:Bende yeni gösteri alanıyla ilgileniyordum.

Vn:Ne gösterisi?

L:Senin gösterin bebeğim~

Vn:Gerçekten mi?

L:Hm hm.Pazartesi atıcağım konumda olursun.

Vn:Okey ama unutma maske olucak.

L:Sen nasıl istersen şimdi kapatmam gerekiyor.Sonra yine ararım.BAY~

Vn:Bay~

   Telefon konuşması bitmiştir.

Y:Kiminle konuşuyordun?

Vn:Sanane?

Y:Arkadaşlar birbirlerinden bir şey saklamaz.

Vn:Sen bu arakadaş ayağına bütün özel hayatımı öğrenmeye çalışıyorsun.Olmaz böyle.

Jm:Hey burdayız!

O şerefsizin sesini duymam ile okula geldiğimizi anlamıştım.

Y:İşte bu gerçek kural arkadaşlar arkadaşının arkadaşı ile takılır.Yürü önüme.

Vn:Aish!Valla atacam kendimi.

Sesim kısıktı.Sonuçta okuldaydık.Zaten bugün yeterince fazla konuştum.Hem içimden hem dışımdan.

Jk:Naber bücür.

Y:Seni öldürürüm kook.

Jk:Hey daha kaç kez diyeceğim bana kook demeyin diye!?

Y:Niyemiş?

Gözlerim ikisi arasında geziniyordu.Kafam eğik değildi.

Jk:Özel birisine ait o hitap.

Jm:İlk aşkına Sjsjsjsj.

Jk:Salak ilk aşkım değil o.En yakın arkadaşım.

T:Ama kız.Sjsjsjsj.

Gerçekten o. Buldum seni...

Nj:Uğraşmayın.Az kaldı zaten hocalarda birazdan burda olur.

O sırada sol tarafıma birisinin eğilip konuşmasıyla bunun Jin olduğunu anladım.

J:Yanında atıştırmalık var mı?Acıktım ve bunların hiçbiri getirmemiş.

Çantamın ön gözünden bir paket bisküvi çıkarıp verdim.Nasıl sevindi anlatamam.

J:Çok teşekkür ederim.

Vn:Rica ederim.

Kısık bir sesle rica ettikten sonra telefonumu cebimden çıkarıp ilgilenmeye başladım.

Tabii o sırada 6 kafanında bizim olduğumuz tarafa döndüğünü anladım.

J:Ne bakıyonuz?

Jh:Sen o bisküviyi ne ara buldun?

T:Az önce bizden dileniyordun.

J:Vien verdi.

Y:Sen yanında niye bisküvi taşıyorsun?

Telefonumu cebime koyup dalga geçerek konuşmaya başladım.

Vn:O olmadan hayatımın bir anlamı yok.Nefes alamıyorum.Böyle ölüyorum gibi bir his.

Yoongi göz devirince diğerleri gülmeye başladı.En azından bu 3 gün anksiyetemi bir kenara almalıyım.

(...)