8-İmkansız

11 5 0
                                    

Vien'den

Y:Boşver o zaman da neden duvarında J ve V'nin birleştiği bir şey asılı?Yani J ne alaka hadi adın Vien.

Ne cevap verebilirim ki buna?


Vn:J harfini seviyorum.Hatta uğur getirdiğine inanıyorum.

En azından yalan söylemedim değil mi?


Y:Kahvem nerde kaldı?

Yüzüne tip tip bakarak kahveyi önüne koydum.Bende diğer koltuğa geçerek onu izlemeye başladım.

Bir anda oturduğu yerde düzelip bana döndü.Dirseklerini dizlerine koymuş ellerini birleştirerek eğilmişti.


Y:Vien..

Vn:Ne var?

Y:O gün dediklerin gerçek miydi?

Vn:Hangi ded-Onlar mı?

Kafasını olumlu anlamda sallamıştı.Bende oturduğun yerde düzelerek cevap vermiştim.


Vn:Doğru veya yanlış bu seni ne ilgilendirir?

Y:Arkadaşız?

Vn:Sırf hayatım hakkında bilgi almak için bu şartı koştun değil mi?

Yüzü bir anda şekil değiştirmiş sonra yine eski haline gelmişti.Büyük ihtimalle doğru anlamıştım.


Y:Sana en başta da dedim.Seni bana çeken bir şey var.Seni merak ediyorum.Nasıl bir karaktere sahip olduğunu.Nelerden hoşlandığını ve en önemlisi geçmişini.

Sessizliğimi koruyordum.Şuan yalan söylemiyordu.Benimle Açık açık konuşuyordu.


Y:Çünkü bu geçmiş sana bir zarar vermiş.Bende bu yüzden merak ediyorum.Seni görüyorum ben Vien.Ben senin içini görüyorum.

Vn:Bu kadar meraklanman için aramızda bir bağ olması gerekiyor Yoongi ve bizde o bağ yo-

Y:Var.

Y:O bağ var ve sende bunun farkındasın.

Ne yazıkki farkındaydım.


Y:Anlat ve gerçeği söyle.Gerçek miydi?

Vn:Gerçekti...

Y:Anlat.

Vn:Bana bak Yoongi.

Gözlerimiz birbirine kenetliydi ve anksiyetem ilk defa tutmuyordu.


Vn:Eğer anlattıklarımı burdan dışarda tek bir kişide duyarsam o zaman gerçekten seni öldürürüm.Bunu fiilen yaparım.

Y:Söz sadece aramızda kalacak.

Vn:Onlar aslında Üvey amcam ve yengem.

Gözlerini gözlerimden çekmeden kahvesinden bir yudum almıştı.


Vn:Yaklaşık 7-8 yaşından beri onlarlayım.Yaptıkları zulüm 12 yaşında başladı.Ilk önce diksiyon ve yürüyüş gibi dersler aldırmaya çalıştılar.Ardından dil öğrenmeme zorladılar.Bunları yapamayınca küçük şiddetler uyguladı.

Derin nefes aldım.


Vn:Lise 2 deyken Dolunay olarak maske taktım ve ilk magazinime çıktım.

Buruk bir tebessüm ettim.


Yoongi'den devam

Vien...

Vn:Gözlerimin çok güzel olduğundan bahsedilmişti.Lakin O adamın gözleri de karısının gözleri de kahverengiydi.Benim yeşil gözlerim büyük konu olmuştu.

Vn:İki çift kahverengi gözden nasıl yeşil gözlü bir kız doğabilirdi ki?

Vn:O yorumları okuyunca yemeğime az bir miktarda öldürmeyen bir zehir kattırmış.O gece öyle bir acı çekmedim.Sonra o kadın artık nasıl öleceğimden korktuysa bana panzehir içirmişti.

Vn:O gün asla aklımdan silinmiyor...Zaten nefret ettiğim o adımdan sonra soy adımdan da nefret etmeye başlamıştım.

Şuan o adamı öldürmek istiyordum.Böyle güzel bir kadına bu acıları nasıl çektirdi diye.


Vn:Bu kadar.Daha fazla birşey anlatmayacağım.

Sen hep böyle imkansız olacakasın Vien? Hep böyle gizemli mi kalıcaksın ve hep böyle güçlü mü olacaksın?


Y:Gerçek soy adın ne?

Vn:O bana gizli kalsın.En azından bir süre...

Y:Hadi ama beni böyle merakta bırakamazsın.

Vn:Sadece arkadaşımsın bence bırakabilirim.

Hey bu cümle niye..Bu cümle niye canımı yakmıştı?


Y:Neyse öğreneceğimi öğrendim.

Vn:Sonunda gidiyorsun evimden.

Y:Bu kadar mı gitmemi istiyorsun?

Vn:Misafirin kısası makbüldür.

Y:Sen şükret beyler beni bekliyor.Yoksa kendimi bu koltuğa çivilerdim.

Vn:Hm hm.Hm hm.Hadi kapı orda.

Ona sen iflah olmazsın bakışı atıp evden çıktım.

Bir arkadaş kelimesi bu kadar canımı yakmazdı değil mi?


(...)

Dᴀɴꜱᴄ̧ı ᴠᴇ Yᴏ̈ɴᴇᴛᴍᴇɴ'ɪɴ Sᴏɴꜱᴜᴢ Aꜱ̧ᴋı/MYGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin