Vien'den
Sabah hocalar herkesi uyandırmış ve kahvaltı yapacağımızı söylemişti.O yüzden şu an da elimde ki kahvaltı tabağıyla bakışıyor ve Yoongilerin yanında oturuyordum.
Y:Neden yemiyorsun?
Yoongi'nin kulağıma eğilip fısıldadığı cümleye sessizce, yine tabağıma bakarak cevap verdim.
Vn:Sabahları kahvaltı yapmam ve hoca elime zorla tutuşturdu, sen yer misin?
Y:Öleceksin bu şekilde Vien.
Amacım zaten o Yoongi.
Vn:Eğer yersem kusarım.
Yoongi'nin yanımda derin bir iç çekişini hissetmemle tekrar kulağıma eğildi.
Y:En azından börek ve iki dilim salata ye.
Vn:Gerisini yiyecek misin?
Y:Jin'e veririm o yer.
Börek ve salatayı yedikten sonra sağ tarafımdaki Yoongi'ye uzattım.Elimden tabağı alıp biraz ilerimizde bize dönük olan Jin'e uzattı.
Y:Al ye.
J:Kimin bu?
Y:Benim.
Ona baktığımda hemen tabağa gömülmüştü.Tabii ki insanlar yemeği görünce sadece lezzetini düşünüyordu.Benim gibi alacağı kiloyu değil..
Yine çok konuştum değil mi?
***
Kahvaltı bitince hoca herkesi serbest bırakmıştı.Bende çadıra girip yarım kalan kitabıma devam ettim.
O sırada çadırın önüne birinin gölgesinin düşmesi ve Yoongi'nin sesini duymam ile kafamı kitaptan kaldırmak zorunda kaldım.
Y:Vien hadi çık çadırdan d-c oynayacağız.
Vn:Ben o oyunu oynamam Yoongi git diğerleri ile oyna.
Y:Mızıkçılık yapma.Yoksa herkesin-
Derin bir nefes alıp kapşonlumla kafamı kapattım ve ayakkabılarımı giyerek dışarı çıktım.
Vn:Bana bak Yoongi.Bir şeyde hile yaparsan herşeyde yapmış sayılırsın.Ve unutma o tehdit için şuan arkadaşımsın.Ayrıca kanunlara göre böyle bir durumda özel hakların gizliliğini ihlal edersin.
Kısık ve aynı zamanda sert sesimle uyardım.Yoongi'nin ise yüzünde bir sırıtış belirdi.
Y:Öyle ya da böyle, elimde çok büyük bir sır var ve ben senin gerçeklerini öğrenene kadar peşini bırakmayacağım Vien.
Vn:Beni tehdit edemezsin Yoongi.Kendimi öldürdüğüm an gerçeklerim benimle mezara gider sadece o sır kalır ve emin ol o sır için çok güzel planlarım var.
Y:Kendini öldüremezsin Vien.
Bir anda yüzü ciddileşmişti.
Vn:Sen öyle san Yoongi.
Bir hışımla arkamı döndüm ve hızlı adımlarla ormana doğru yürümeye başladım.
Y:Hey, nereye?!
Vn:Cehennemin dibine.(kısık sesle)
Yoongi'nin peşimden bana yetişmeye çalıştığını biliyordum lakin ne adımlarımı yavaşlatıyor ne de duruyordum.
Y:Böyle kafanın estiği gibi gidemezsin.
Sonunda bana yetişmiş ama hâlâ hızlı adımlarla yürümek zorundaydı.
Vn:Ayaklarım nereye ben oraya Yoongi.
Y:Tanrı aşkına ne yapmaya çalışıyorsun?(Unutmayın onlar Müslüman değil ondan öyle yazdım.)
Vn:Kendini öldüremezsin dedin.
Y:Ne yani kendini mi öldüreceksin?
Vn:Sence.
Kolundan tutup kendine çevirmişti.
Vn:Bırak kolumu Yoongi.
Y:Öyle birşey yapmayacaksın!
Vn:Buna sen karar veremezsin.
Y:Bana bak Vien.Benimle arkadaş olduğun sürece kendine zarar dahi veremezsin.Arkadaşlığımız bitene kadar yaşayacaksın.
Vn:Sen kim oluyorsun?Neyimsin?Kardeşim?Kuzenim?Akrabam?Arkadaşım bile değilsin.Sadece elinde bir sırrım var diye götünü kaldıran herifin tekisin.
Vn:O sırrı saklamam öyle büyük bir neden değil Yoongi.O sırrı saklıyorum çünkü normal bir insan olmak istiyorum.O sırrı saklıyorum çünkü insanlardan ve onların yalanlarından nefret ediyorum.
Vn:Şu anda o sırrı git ve herkese söyle.Gram umrumda değil.Başka bir ülkeye gider ve orda bir hayat kurarım.
Vn:Ben Vien'im Yoongi başka bir adım veya Soyadım yok.Sadece Vien.
Y:Gözler herşeyi anlatmaz mı Vien?Niye bu kadar korkuyorsun?
Vn:Gözler bazen çok iyi oyunculardır.Yalan söylemezler ama rol yaparlar.Böylece arkasındaki gerçeği saklarlar.
Sadece biraz daha dayanman lazım Vien.Sonra herşeyden kurtulacaksın...
(...)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dᴀɴꜱᴄ̧ı ᴠᴇ Yᴏ̈ɴᴇᴛᴍᴇɴ'ɪɴ Sᴏɴꜱᴜᴢ Aꜱ̧ᴋı/MYG
Fanfiction~~~ -Sᴇᴠɪʟᴍᴇᴋ ɪᴄ̧ɪɴ ʏᴇᴛᴇʀɪ ᴋᴀᴅᴀʀ ɢᴜ̈ᴢᴇʟ ᴏʟᴍᴀᴅıɢ̆ıᴍıɴ ғᴀʀᴋıɴᴅᴀʏıᴍ ʙᴜ ʏᴜ̈ᴢᴅᴇɴ ꜱᴇᴠᴍᴇᴋ ɪᴄ̧ɪɴ ʏᴜ̈ᴢᴜ̈ᴍ ᴠᴇ ᴄᴇꜱᴀʀᴇᴛɪᴍ ʏᴏᴋ.. +Aᴋꜱɪɴᴇ ᴏ ᴋᴀᴅᴀʀ ɢᴜ̈ᴢᴇʟꜱɪɴ ᴋɪ ᴠᴇ ʙᴜ ᴛᴀꜱ̧ ᴋᴀʟʙɪᴍ ꜱᴇɴɪ ɢᴏ̈ʀᴜ̈ɴᴄᴇ ᴏ̈ʏʟᴇ ʙɪʀ ᴀᴛıʏᴏʀ ᴋɪ ꜱᴀɴıʀꜱıɴ ᴅᴜ̈ɴʏᴀ ʏıᴋıʟıʏᴏʀ... ~~~ Göz yaşlarım firar...