14. Bölüm

13.4K 804 69
                                    

Agah sabah uyandığında bir süre gözlerini açmadan burnuna gelen o güzel ve huzurlu kokuyu soludu. Gözlerini kırpıştırarak açtı. Başını biraz geriye çekerek karısının huzurlu yüzüne baktı. Çok güzeldi karısı. Kalbide yüzüde çok güzeldi. O berbat hayattan kaçıp ona güvenerek elini tuttuğunun farkındaydı. Onun bu güvenini boşa çıkarmamak için elinden gelenin fazlasını yapacağına, gözünden sadece mutluluktan yaş düşeceğine dair kendine söz verdi. O berbat geçmişininde bu mahalleninde onu karartmasına izin vermeyecekti. Maalesef yıllardır yaşadığı mahallesinin insanlarından bile korumalıydı karısını. Yaş farklarından dolayı, mahallesinde ki kendini bilmez kişilerin karısını kıracak sözler söyleyeceğini düşünüyordu ve bunu nasıl engelleyebilirdi bilmiyordu ama bir şekilde yapacaktı işte. Sıkıntıyla bir nefes aldı ve kendi gelmek için elini yüzünü yıkamaya karar verdi. Karısının saçlarına derin bir öpücük kondurdu. Geriye çekildiğinde oğlunu fark etti. Ardından ise karısının oğlunu göğsünde nasıl sarıp sarmaladığını görünce kalbi sızladı. Bir yanı huzurla dolarken diğer yanı oğlu için isyan ediyordu. Oğlunun bir anneye ihtiyacı olduğunu biliyordu ama hiç böylesine bir yokluğu hissettiğinin daha önce farkına varamamıştı. Oğlunun karısına yapışışını ve sıkı sıkı tutuşuna baktı. Oğlu annesini bulmuştu. Bir kez daha şükretti Meyra ile karşılaştığı için. 

Sessizce telefonuna uzandı ve küçük ailesinin fotoğrafını çekti. Artık hayatı buydu. Bu ana kadar sadece oğlu için yaşamıştı. Bundan sonra ise oğlu ve karısı için yaşayacaktı

(tam aklımdakine uyan bir fotoğraf bulamadım)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(tam aklımdakine uyan bir fotoğraf bulamadım)

Bir süre daha onları izledikten sonra duşa girmek için yataktan kalktı ve banyoya girdi. 

&&&

Gözlerimi kırpıştırarak açtım. Gözlerime vuran güneşle kaşlarımı çattım. 

"Off..."

Göğsümde ki ağırlıkla bakışlarımı oraya yönlendirdim. Göğsüme yasladığı başıyla beni sıkı sıkı tutarak uyuyan Asaf'ı görünce kalbim huzurla doldu. Şefkatle gülümsedim ve tek tük olan saçlarına bir öpücük kondurdum. 

Bu küçük bebeğin anne kokusu aradığının farkındaydı. Çünkü bir zamanlar o da aramıştı. 

Asaf'ın bu kokuyu kendisinde bulması huzurla dolmasına neden oluyordu. Anne nasıl olur bilmezdi. Kızlar bunları annelerinden görüp öğrenirdi normalde. Ancak öğreneceği bir annelik görmemişti. 

Anne nasıl olur bilmesede anne nasıl olmaz çok iyi biliyordu. İşte tamda bu yüzden Asaf'a çok iyi bir anne olacaktı. 

Düşüncelerini kovarak yan tarafına baktı. Ancak Agah'ı göremedi. O sırada banyodan gelen su sesleriyle duşta olduğunu anladı. Burnunu Asaf'ın tek tük saçlarına yasladı ve kokusunu solumaya başladı. Artık bir anne olduğunu soluduğu bu kokuyla daha iyi anlamıştı. 

QUERENCİAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin